< Openbaring 16 >

1 Toen hoorde ik een machtige stem uit de tempel, die tot de zeven engelen sprak: "Gaat heen, en giet de zeven schalen van Gods gramschap leeg op de aarde."
Hanchu Pathien biekin renga han rôl inringtakin vântîrton sari ngei kôm han: “Se ungla, Pathien taksina khuriâi sari ngei hah pilchunga juong bunpai roi!” tiin chongin ki rieta.
2 De eerste ging heen, en goot zijn schaal leeg op de aarde. Kwade en boosaardige zweren braken uit op de mensen, die het merkteken droegen van het Beest en zijn beeld aanbaden.
Vântîrton inkhatna hah a sea, a khuriâi hah pilchunga ajuong bunpai zoi. Sarâng sînthona dônpu ngei le a rimil chubaimûkpu ngei chunga han pânsie natak asuok zoia.
3 De tweede goot zijn schaal op de zee leeg: Ze werd bloed, als dat van een dode; en alle levende wezens der zee kwamen om.
Hanchu vântîrton inikna han a khuriâi hah tuikhanglien sûnga a bunpaia; tui pumpui hah mithi thisen angin ahong om zit zoi, male tuikhangliena iring parânngei murdi an thi let zoi.
4 De derde goot zijn schaal leeg op de rivieren en de waterbronnen: Ze werden bloed.
Hanchu vântîrton inthumna han a khuriâi hah tuidungngei le tuinârngei han a bunpaia, thisen ahong chang zit zoi.
5 En den engel der wateren hoorde ik zeggen: Rechtvaardig zijt Gij, de Heilige, die zijt en die waart, Omdat Gij zulke oordelen velt.
Vântîrton tuingei enkolpu han, “O Mi Inthieng, A om tit le A om sai piel! No roijêkna chu adik ani.
6 Want ze hebben het bloed Van heiligen en profeten vergoten; Bloed hebt Gij hun te drinken gegeven. Ze hebben het verdiend!
Anni ngei han Pathien mingei le dêipungei thisen an mu suok sika thisen nêk rang ne pêk ngeia. An man rang rohoi piel an man ani!” a ti ki rieta.
7 En het altaar hoorde ik roepen: Ja waarlijk, Heer en almachtige God, Waarachtig en rechtvaardig zijn uw oordelen!
Hanchu mâichâm renga han rôl ki rieta, “Pumapa Pathien Râtinchung! No roijêknangei chu adikin asa tatak ani!” a tia.
8 De vierde engel goot zijn schaal leeg op de zon: Het werd haar gegeven, de mensen te blakeren met vuur;
Hanchu vântîrton minlina han a khuriâi hah nisa chunga a bunpaia, male nisa hah miriemngei kâng minlôngzit rangin phal ani zoi.
9 en de mensen werden geblakerd door geweldige hitte. Maar ze lasterden de Naam van God, die de macht heeft over die plagen; ze bekeerden zich niet, om Hem eer te geven.
Anni ngei hah nisa lum taka kâng minlôngin an om zoia, ha dûktongna ripuingei chunga rachamneipu Pathien riming hah khomâk an sâma. Aniatachu an sietnangei renga inheiin ânlalna minpâk uol mak ngei.
10 De vijfde goot zijn schaal leeg op de troon van het Beest: Zijn rijk werd verduisterd; en ze verbeten hun tongen van pijn.
Hanchu vântîrton rangngana han a khuriâi hah sarâng rêngsukmuna han a bunpaia. A rêngram hah ijîngin abômkhap zoia, miriemngei hah ana an riet rai sikin an meleingei an peta,
11 Maar ze lasterden den God des hemels om hun pijnen en zweren; ze bekeerden zich niet van hun werken.
male an nangei sik le an pânngei sikin invâna Pathien khomâk an sâma. Hannirese an sintho saloi lampuingei renga hah inhei uol mak ngei.
12 De zesde engel goot zijn schaal leeg op de grote stroom, de Eufraat: Zijn water droogde op, zodat de weg was gebaand voor de koningen van de opgang der zon.
Hanchu vântîrton urukna han a khuriâi hah Euphrates tuidung lien han a bunpaia. Nisuo tienga rêngngei a hong rang ngei ta rangin lampui sinsai ani theina rangin tuidung hah akangphar zoi.
13 Toen zag ik uit de mond van den Draak, uit de mond van het Beest, en uit de mond van den valsen profeet drie onreine geesten uitgaan als kikvorsen;
Hanchu dragon bâi, sarâng bâi le dêipu dikloi ngei bâi renga ratha inthiengloi ngei inthum uichokngei angati ku mua.
14 want het zijn duivelsgeesten, die wondertekenen doen, en die zich begeven tot de koningen van heel de wereld, om hen te verzamelen tot de strijd op de grote dag van den almachtigen God.
Anni ngei hah ramkhoringei rathangei sininkhêlngei sin ngâi an ni. Pathien Râtinchung Nikhuo roiinpuia indoina taka hong koi mintûp rangin ma ratha inthum ngei ha rammuol pumpuia rêngngei murdi kôm an se zoi.
15 "Zie, Ik kom als een dief. Zalig hij die waakt en zijn kleren aanhoudt, opdat hij niet naakt ga, en men zijn schaamte niet zie."
“Rangâi roh! Inru angin kêng ku juong rang! Masikin mipui kâra dierkaiboia lônin mâimôk an shak loina rangin, tukhom inningchiena om ngâipu le a puonngei insil chienna om ngâipu chu satvur ani!”
16 En ze verzamelden hen op de plaats, in het hebreeuws "Harmagedón" geheten.
Hanchu rathangei han rêngngei hah munkhata Hebrew chongin Armageddon an ti muna han an koibûm ngei zoi.
17 De zevende goot zijn schaal leeg op de lucht: Er kwam een machtige stem uit de tempel en van de troon, en ze sprak: "Het is geschied!"
Hanchu vântîrton sarina han a khuriâi hah phâivuo kâra a bunpaia. Biekina rêngsukmun renga rôl inringtak ahong oma, “Ânthot zoi! a tia.
18 Bliksemstralen, geraas en donderslagen barstten los, en een geweldige aardbeving brak uit; een aardbeving zó verschrikkelijk als er nooit is geweest, sinds er een mens op aarde woont.
Mahan kôlinleka dadaptingei, mechêk puokngei, le ningnupuingei ahong oma. Pilchunga munisingei sinphut renga ma angdôra ningnupui hah chu la om ngâi maka; maha ningnupuingei lâia a siettak ala ni!”
19 En de grote stad scheurde in drie delen uiteen; de steden der heidenen stortten in. Het grote Bábylon werd voor Gods aanschijn bedacht, om het de beker te geven van de wijn van zijn verbolgen toorn.
Khopuilien roiinpui hah munthumin ânphala, male ram pumpuingeia khopuilienngei sietin an om zoi. Pathien'n Babylon roiinpui hah a riettita, male a khuri le uain a min nêka—a ningthik sabakna uain hah.
20 Alle eilanden vloden heen, en bergen waren niet meer.
Tuihuolngei murdi ânmang rieia, muolngei murdi khom ânmangrip zoi.
21 Geweldige hagel, zwaar als talenten, viel uit de hemel neer op de mensen. Maar de mensen lasterden God om de plaag van de hagel; want ontzettend groot was die plaag.
Iriel lientatak ngei her sômranga dôra rik, invân renga miriemngei chunga ajuong tâka, ha iriela dûktongna ripui an tong hah ana rai sikin Pathien khomâk an sâm zoi.

< Openbaring 16 >