Openbaring 14
1 Ik bleef toezien: Zie, op de berg Sion stond het Lam, en tezamen met Hem honderd vier en veertig duizend, die zijn Naam en de Naam van zijn Vader op hun voorhoofden hadden geschreven.
ⲁ̅ⲁⲓⲛⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥⲟⲩϩⲓⲉⲓⲃ ⲉϥⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ ϩⲓϫⲙⲡⲧⲟⲟⲩ ⲛⲥⲓⲱⲛ ⲁⲩⲱ ⲙⲛⲧⲁϥⲧⲉ ⲛⲧⲃⲁ ⲙⲛϥⲧⲟⲟⲩ ⲛϣⲟ ⲉⲩⲛⲙⲙⲁϥ ⲉⲩⲛⲧⲁⲩ ⲙⲙⲁⲩ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲙⲛⲡⲣⲁⲛ ⲙⲡⲉϥⲉⲓⲱⲧ ⲉϥⲥⲏϩ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲛⲧⲉⲩⲧⲉϩⲛⲉ
2 En ik hoorde een geluid uit de hemel als het geruis van talrijke wateren en het daveren van geweldige donder, maar toch was het geluid, dat ik hoorde, als dat van citerspelers, die op hun citers tokkelen.
ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲩⲥⲙⲏ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲧⲡⲉ ⲛⲑⲉ ⲙⲡⲉϩⲣⲟⲟⲩ ⲛϩⲉⲛⲙⲟⲟⲩ ⲉⲛⲁϣⲱⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲑⲉ ⲛⲧⲉⲥⲙⲏ ⲛϩⲉⲛⲛⲟϭ ⲛϩⲣⲟⲩⲃⲃⲁⲓ ⲁⲩⲱ ⲧⲉⲥⲙⲏ ⲛⲧⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲣⲟⲥ ⲉⲥⲟ ⲛⲑⲉ ⲛϩⲉⲛϭⲓⲑⲁⲣⲟⲇⲟⲥ ⲉⲩϭⲓⲑⲁⲣⲓⲍⲉ ⲛⲛⲉⲩⲕⲓⲑⲁⲣⲁ
3 En een nieuw lied hieven ze aan voor de Troon, voor de vier Dieren en de Oudsten; niemand kon dat lied leren zingen, dan de honderd vier en veertig duizend, die van de aarde zijn vrijgekocht.
ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲩϫⲱ ⲛⲟⲩϫⲱ ⲛⲃⲣⲣⲉ ⲙⲡⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉⲑⲣⲟⲛⲟⲥ ⲙⲛⲡⲙ̅ⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉϥⲧⲟⲟⲩ ⲛⲍⲱⲟⲛ ⲙⲛⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲉⲧⲉⲣⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲙⲛϣϭⲟⲙ ⲛⲗⲁⲁⲩ ⲉⲉⲓⲙⲉ ⲉⲧⲱⲇⲏ ⲉⲓⲙⲏⲧⲉⲓ ⲡⲙⲛⲧⲁϥⲧⲉ ⲛⲧⲃⲁ ⲙⲛⲡⲉϥⲧⲟⲟⲩ ⲛϣⲟ ⲛⲉⲛⲧⲁⲩϣⲟⲟⲡⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙⲡⲕⲁϩ
4 Zij zijn het, die zich met vrouwen niet hebben besmet, Want ze zijn maagden. Zij zijn het, die het Lam volgen, Waar Het ook gaat. Zij zijn het, die zijn vrijgekocht uit de mensen, Als eerstelingen voor God en het Lam;
ⲇ̅ⲛⲁⲓ ⲉⲧⲉⲙⲡⲟⲩⲧⲱⲗⲙ̅ ⲙⲛⲥϩⲓⲙⲉ ⲉϩⲉⲛⲡⲁⲣⲑⲉⲛⲟⲥ ⲅⲁⲣ ⲛⲉ ⲛⲁⲓ ⲉⲧⲙⲟⲟϣⲉ ⲙⲛⲡⲉϩⲓⲉⲓⲃ ⲉⲡⲙⲁ ⲉⲧⲉϥⲛⲁ ⲉⲣⲟϥ ⲛⲁⲓ ⲛⲉⲛⲧⲁⲩϣⲟⲡⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲟⲩⲁⲡⲁⲣⲭⲏ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲙⲛⲡⲉϩⲓⲉⲓⲃ
5 In hun mond wordt geen leugen gevonden; Ze zijn zonder enige smet.
ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲟⲩϩⲉ ⲉϭⲟⲗ ϩⲛⲧⲉⲩⲧⲁⲡⲣⲟ ϩⲉⲛⲁⲧⲛⲟⲃⲉ ⲅⲁⲣ ⲛⲉ
6 Toen zag ik een anderen engel, vliegend hoog tegen de lucht. Hij moest een eeuwig Evangelie verkondigen aan hen, die de aarde bewonen, aan alle naties en stammen, talen en volken. (aiōnios g166)
ⲋ̅ⲁⲓⲛⲁⲩ ⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲉϥϩⲏⲗ ϩⲛⲧⲙⲏⲏⲧⲉ ⲛⲧⲡⲉ ⲉⲟⲩⲛⲟⲩⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲟⲛ ⲛⲧⲟⲟⲧϥ ⲛϣⲁⲉⲛⲉϩ ⲉⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ⲛⲛⲉⲧϩⲙⲟⲟⲥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙⲡⲕⲁϩ ⲁⲩⲱ ⲉϫⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲛⲓⲙ ϩⲓⲫⲩⲗⲏ ϩⲓⲁⲥⲡⲉ ϩⲓⲗⲁⲟⲥ̅ (aiōnios g166)
7 En hij riep met machtige stem: Vreest God! Geeft Hem ere! Want gekomen is het uur van zijn oordeel. Aanbidt Hem, die hemel en aarde gemaakt heeft, De zee en de waterbronnen.
ⲍ̅ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϩⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ϫⲉ ⲁⲣⲓϩⲟⲧⲉ ϩⲏⲧϥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛϯⲉⲟⲟⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲁⲥⲉⲓ ⲛϭⲓⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲛⲧⲉϥⲕⲣⲓⲥⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲧⲛⲟⲩⲱϣⲧ ⲙⲡⲉⲛⲧⲁϥⲧⲁⲙⲓⲉⲧⲡⲉ ⲙⲛⲡⲕⲁϩ ⲙⲛⲑⲁⲗⲗⲁⲥⲥⲁ ⲙⲛⲙⲡⲩⲅⲏ ⲛⲙⲙⲟⲟⲩ
8 Een andere engel, een tweede, volgde en riep: Gevallen, gevallen! Bábylon de grote! Die al de volken dronken maakt Met de driftwijn van haar ontucht.
ⲏ̅ⲁⲕⲉⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ̅ ⲙⲙⲉϩⲥⲛⲁⲩ ⲟⲩⲁϩϥ ⲛⲥⲱϥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲥϩⲉ ⲁⲥϩⲉ ⲛϭⲓⲧⲛⲟϭ ⲛⲃⲁⲃⲩⲗⲱⲛ ⲁⲩⲱ ⲁⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲧⲏⲣⲟⲩ ϩⲉ ϩⲙⲡⲏⲣⲡ ⲙⲡϭⲱⲛⲧ ⲛⲧⲉⲥⲡⲟⲣⲛⲓⲁ
9 Een andere engel, een derde, volgde en riep met machtige stem: Zo iemand het Beest aanbidt en zijn beeld, Het merkteken aanneemt op voorhoofd of hand;
ⲑ̅ⲁⲕⲉⲙⲉϩϣⲟⲙⲛⲧ ⲛⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲟⲩⲁϩϥ ⲛⲥⲱⲟⲩ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϩⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ϫⲉ ⲡⲉⲧⲛⲁⲟⲩⲱϣⲧ ⲙⲡⲉⲑⲩⲣⲓⲟⲛ ⲏ ⲧⲉϥϩⲓⲕⲱⲛ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥϫⲓⲛⲉϥⲥϩⲁⲓ ⲉϫⲛⲧⲉϥⲧⲉϩⲛⲉ ⲏ ⲉϫⲛⲧⲉϥϭⲓϫ
10 Dan zal hij drinken de wijn van Gods toorn, Onvermengd bereid in de beker van zijn gramschap. Gepijnigd zal hij worden Door vuur en door zwavel. Ten aanschouwen der heilige engelen En voor het aanschijn van het Lam.
ⲓ̅ⲛⲧⲟϥ ϩⲱϥ ⲟⲛ ϥⲛⲁⲥⲱ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙⲡⲏⲣⲡ ⲙⲡϭⲱⲛⲧ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲁⲓ ⲉⲧⲕⲩⲣⲁ ⲛⲁⲅⲣⲁⲧⲟⲛ ϩⲙⲡϫⲱ ⲛⲧⲉϥⲟⲣⲅⲏ ⲁⲩⲱ ⲥⲉⲛⲁⲃⲁⲥⲁⲛⲓⲍⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ϩⲛⲟⲩⲕⲱϩⲧ ⲙⲛⲟⲩⲑⲏⲛ ⲙⲡⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲙⲡⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉϩⲓⲉⲓⲃ
11 De rook hunner foltering stijgt op in de eeuwen der eeuwen, Ze hebben geen rust dag of nacht: Zij die aanbidden het Beest en zijn beeld, Al wie het merkteken draagt van zijn naam. (aiōn g165)
ⲓ̅ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲕⲁⲡⲛⲟⲥ ⲛⲧⲉⲩⲃⲁⲥⲁⲛⲟⲥ̅ ⲛⲁϫⲓⲥⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ϣⲁⲉⲛⲉϩ ⲛⲉⲛⲉϩ ⲛⲥⲉⲧⲙϫⲓⲙⲧⲟⲛ ⲙⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲙⲛⲧⲉⲩϣⲏ ⲛϭⲓⲛⲉⲧⲛⲁⲟⲩⲱϣⲧ ⲙⲡⲉⲑⲩⲣⲓⲟⲛ ⲙⲛⲧⲉϥϩⲓⲕⲱⲛ ⲙⲛⲡⲉⲧⲛⲁϫⲓ̈ ⲙⲡⲙⲁⲉⲓⲛ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲛ (aiōn g165)
12 Hier geldt slechts het geduld der heiligen, Die de geboden van God en het geloof in Jesus bewaren!
ⲓ̅ⲃ̅ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ⲡⲙⲁ ⲛⲑⲩⲡⲟⲙⲟⲛⲏ ⲛⲛⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲛⲉⲧϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲛⲉⲛⲧⲟⲗⲏ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲙⲛⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲛⲓ̅ⲥ̅
13 Toen hoorde ik een stem uit de hemel, die sprak: "Schrijf op: Zalig de doden, die in den Heer sterven; van nu af! Ja, zegt de Geest, ze zullen uitrusten van hun zwoegen; want hun werken volgen hen achterna."
ⲓ̅ⲅ̅ⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲩⲥⲙⲏ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲧⲡⲉ ⲉⲥϫⲱ ⲙⲙ̅ⲟⲥ ϫⲉ ⲥϩⲁⲓ ϫⲉ ⲛⲁⲓⲁⲧⲟⲩ ⲛⲛⲉⲧⲛⲁⲙⲟⲩ ϫⲓⲛ ⲛⲧⲉⲛⲟⲩ ϩⲙⲡϫ̅ⲥ̅ ⲥⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛϭⲓⲡⲉⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲙⲧⲟⲛ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲛⲉⲩϩⲓⲥⲉ ⲛⲉⲩϩⲃⲏⲩⲉ ⲅⲁⲣ ⲛⲁⲟⲩⲁϩⲟⲩ ⲛⲥⲱⲟⲩ
14 Ik zag toe, en zie: Een witte wolk, en op die wolk zat Iemand, een Mensenzoon gelijk, met een gouden kroon op zijn hoofd, een scherpe sikkel in zijn hand.
ⲓ̅ⲇ̅ⲁⲓⲛⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥⲟⲩⲕⲗⲟⲟⲗⲉ ⲉⲥⲟⲩⲟⲃϣ̅ ⲁⲩⲱ ⲉϥϩⲙⲟⲟⲥ̅ ϩⲓϫⲛⲧⲉⲕⲗⲟⲟⲗⲉ ⲛϭⲓⲡⲉⲓⲛⲉ ⲛⲟⲩϣⲏⲣⲉ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲉⲟⲩⲛⲟⲩⲕⲗⲟⲙ ⲛⲛⲟⲩⲃ ϩⲓϫⲛⲧⲉϥⲁⲡⲏ ⲉⲩⲛⲟⲩⲟϩⲥ ⲉϥⲧⲏⲙ ϩⲛⲧⲉϥϭⲓϫ
15 En weer een andere engel trad uit de tempel, en riep met machtige stem tot Hem, die op de wolk was gezeten: Sla uw scherpe sikkel uit, Want gekomen is het uur om te maaien; Geel staat de oogst van de aarde.
ⲓ̅ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲕⲉⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲁϥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙⲡⲣⲡⲉ ⲉϥⲁϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ⲉⲡⲧ̅ϩⲙⲟⲟⲥ ⲉϫⲛⲧⲉⲕⲗⲟⲟⲗⲉ ϫⲉ ⲙⲁϫⲟⲟⲩ ⲙⲡⲉⲕⲟϩⲥ ⲛⲅⲱϩⲥ ϫⲉ ⲁⲥⲉⲓ ⲛϭⲓⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲙⲡⲱϩⲥ ϫⲉ ⲁϥϣⲟⲟⲩⲉ ⲛϭⲓⲡⲱϩⲥ ⲙⲡⲕⲁϩ
16 En Die op de wolk was gezeten sloeg zijn sikkel uit over de aarde, en de aarde werd afgemaaid.
ⲓ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲛⲟⲩϫ ⲛϭⲓⲡⲉⲧϩⲙⲟⲟⲥ ⲉϫⲛⲧⲉⲕⲗⲟⲟⲗⲉ ⲙⲡⲉϥⲟϩⲥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙⲡⲕⲁϩ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲱϩⲥ ⲙⲡⲕⲁϩ
17 Nog een andere engel trad uit de tempel des hemels; ook hij droeg een scherpe sikkel.
ⲓ̅ⲍ̅ⲁⲕⲉⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙⲡⲣⲡⲉ ⲉⲧϩⲛⲧⲙⲏⲧⲉ ⲉⲩⲛⲟⲩϩⲁⲗⲕⲟⲩ ⲛⲧⲟⲟⲧϥ ⲉⲥⲧⲏⲙ
18 Weer een andere trad uit van het altaar, en deze had macht over het vuur; hij riep met geweldige stem tot hem, die de scherpe sikkel voert, en hij sprak: Sla uw scherpe sikkel uit, Snijd af de trossen van de wijnstok der aarde; Want zijn druiven zijn rijp.
ⲓ̅ⲏ̅ⲁⲕⲉⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙⲡⲉⲑⲩⲥⲓⲁⲥⲧⲩⲣⲓⲟⲛ ⲉⲩⲛⲧⲁϥⲧⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ ⲙⲡⲕⲱϩⲧ ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ϩⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ⲉⲡⲉⲧⲉⲣⲉⲑⲁⲗⲕⲟⲩ ⲛⲧⲟⲟⲧϥ ⲉⲥⲧⲏⲙ ⲉϥϫⲱ ⲙ̅ⲙ̅ⲟⲥ̅ ϫⲉ ⲙⲁϫⲟⲟⲩ ⲙⲡⲉⲕϩⲁⲗⲕⲟⲩ ⲛⲅϫⲱⲱⲗⲉ ⲛⲛⲉⲥⲙⲁϩ ⲛⲧⲃⲱ ⲛⲉⲗⲟⲟⲗⲉ ⲙⲡⲕⲁϩ ϫⲉ ⲁⲩⲡⲱϩ ⲛϭⲓⲛⲉⲥⲉⲗⲟⲟⲗⲉ
19 Toen sloeg de engel zijn sikkel uit over de aarde; hij sneed de trossen af van de wijnstok der aarde, en wierp ze in de grote perskuip van Gods toorn.
ⲓ̅ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲡⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲛⲟⲩϫ ⲛⲧⲉϥϩⲁⲗⲕⲟⲩ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙⲡⲕⲁϩ ⲁϥϫⲱⲱⲗⲉ ⲛⲧⲃⲱ ⲛⲉⲗⲟⲟⲗⲉ ⲙⲡⲕⲁϩ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲛⲟⲩϫ ⲉⲧⲉϩⲣⲱⲧ ⲛⲟϭ ⲙⲡϭⲱⲛⲧ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
20 En buiten de stad werd de perskuip getreden, en uit de kuip stroomde het bloed tot aan de tomen der paarden, duizend zes honderd stadiën ver.
ⲕ̅ⲁⲩϩⲱⲙ ⲛⲧⲉϩⲣⲱⲧ ⲡⲃⲟⲗ ⲛⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲁⲡⲉⲥⲛⲟϥ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲧⲉϩⲣⲱⲧ ϣⲁϩⲣⲁⲓ ⲉⲛⲉⲭⲁⲗⲓⲛⲟⲥ ⲛⲛⲉϩⲧⲱⲱⲣ ⲛⲁⲙⲛⲧⲁⲥⲉ ⲛϣⲉ ⲛⲥⲧⲁⲇⲓⲟⲛ
