Psalmen 95

1 Komt, laat ons juichen ter ere van Jahweh, Jubelen voor de Rots van ons heil;

Venid, alegrémonos al SEÑOR; cantemos con júbilo a la roca de nuestra salud.

2 Laat ons met lofzangen voor zijn aangezicht treden, En onze liederen voor Hem zingen:

Lleguemos ante su presencia con alabanza; cantemos a El con júbilo.

3 Want Jahweh is een machtige God! Hij is Koning, boven alle goden verheven:

Porque el SEÑOR es Dios grande; y Rey grande sobre todos los dioses.

4 Hij houdt in zijn hand de diepten der aarde, En de toppen der bergen behoren Hem toe;

Porque en su mano están las profundidades de la tierra, y las alturas de los montes son suyas.

5 Van Hem is de zee, Hij heeft ze geschapen, Het vaste land, dat zijn hand heeft gemaakt!

Suyo también el mar, pues él lo hizo; y sus manos formaron la tierra seca.

6 Komt, buigen en werpen wij ons neer, Knielen wij voor Jahweh, die ons heeft geschapen;

Venid, postrémonos y adoremos; arrodillémonos delante del SEÑOR nuestro hacedor.

7 Want Hij is onze God, Wij het volk, dat Hij leidt, En de kudde aan zijn hand! Als gij dan heden mijn stem verneemt,

Porque él es nuestro Dios; y nosotros el pueblo de su prado, y ovejas de su mano. Si hoy oyereis su voz,

8 Verstokt uw hart als bij Meriba niet; Als op de dag van Massa in de woestijn,

no endurezcáis vuestro corazón como en Meriba, como el día de Masá en el desierto;

9 Toen uw vaders Mij tartten en beproefden, Ofschoon ze mijn werken hadden aanschouwd!

donde me tentaron vuestros padres, me probaron, y vieron mi obra.

10 Veertig jaar lang was dat geslacht Mij een walg, En Ik sprak: Steeds dwaalt hun hart van Mij af, En mijn wegen kennen ze niet.

Cuarenta años combatí con la nación, y dije: Pueblo es que yerra de corazón, que no han conocido mis caminos.

11 Daarom zwoer Ik in mijn toorn: Neen, ze zullen niet ingaan in mijn Rust!

Por tanto yo juré en mi furor: No entrarán en mi reposo.