< Psalmen 95 >

1 Komt, laat ons juichen ter ere van Jahweh, Jubelen voor de Rots van ons heil;
¡Vengan, cantemos con alegría al Señor! ¡Gritemos triunfantes a la roca de nuestra salvación!
2 Laat ons met lofzangen voor zijn aangezicht treden, En onze liederen voor Hem zingen:
¡Vayamos ante él con acción de gracias! ¡Cantemos a él en voz alta en celebración!
3 Want Jahweh is een machtige God! Hij is Koning, boven alle goden verheven:
porque el Señor es un Dios grande, el gran rey sobre todos los dioses.
4 Hij houdt in zijn hand de diepten der aarde, En de toppen der bergen behoren Hem toe;
El manda sobre lo más profundo de la tierra y sobre lo más alto de los montes.
5 Van Hem is de zee, Hij heeft ze geschapen, Het vaste land, dat zijn hand heeft gemaakt!
El mar es de él, porque él lo hizo; la tierra seca le pertenece, porque él la formó.
6 Komt, buigen en werpen wij ons neer, Knielen wij voor Jahweh, die ons heeft geschapen;
Vengan, entremos y adoremos, arrodillémonos ante el Señor nuestro creador.
7 Want Hij is onze God, Wij het volk, dat Hij leidt, En de kudde aan zijn hand! Als gij dan heden mijn stem verneemt,
Porque él es nuestro Dios, y nosotros el pueblo que cuida como un pastor, el rebaño por el cual se preocupa. Si escuchas hoy su voz llamando,
8 Verstokt uw hart als bij Meriba niet; Als op de dag van Massa in de woestijn,
no se rehúsen a responder, “Como hicieron en Meribá, como hicieron ese día en Masá en el desierto,
9 Toen uw vaders Mij tartten en beproefden, Ofschoon ze mijn werken hadden aanschouwd!
cuando sus antepasados me provocaron, probando mi paciencia, incluso habiendo visto todo lo que había hecho.
10 Veertig jaar lang was dat geslacht Mij een walg, En Ik sprak: Steeds dwaalt hun hart van Mij af, En mijn wegen kennen ze niet.
Por cuarenta años estuve disgustado con esa generación, y dije, ‘Ellos son personas que me son desleales con sus pensamientos, y se rehúsan a seguir mis caminos’.
11 Daarom zwoer Ik in mijn toorn: Neen, ze zullen niet ingaan in mijn Rust!
Entonces en mi frustración juré, ‘Ciertamente no entrarán en mi reposo’”.

< Psalmen 95 >