Psalmen 95

1 Komt, laat ons juichen ter ere van Jahweh, Jubelen voor de Rots van ons heil;

Oh pridite, zapojmo Gospodu. Naredimo radosten glas skali rešitve naše duše.

2 Laat ons met lofzangen voor zijn aangezicht treden, En onze liederen voor Hem zingen:

Pridimo pred njegovo prisotnost z zahvaljevanjem in s psalmi mu naredimo radosten zvok.

3 Want Jahweh is een machtige God! Hij is Koning, boven alle goden verheven:

Kajti Gospod je velik Bog in velik Kralj nad vsemi bogovi.

4 Hij houdt in zijn hand de diepten der aarde, En de toppen der bergen behoren Hem toe;

V njegovi roki so globoki kraji zemlje; tudi moč hribov je njegova.

5 Van Hem is de zee, Hij heeft ze geschapen, Het vaste land, dat zijn hand heeft gemaakt!

Morje je njegovo in on ga je naredil in njegove roke so oblikovale kopno zemljo.

6 Komt, buigen en werpen wij ons neer, Knielen wij voor Jahweh, die ons heeft geschapen;

Oh pridite, naj obožujemo in se priklonimo; pokleknimo pred Gospodom, našim stvarnikom.

7 Want Hij is onze God, Wij het volk, dat Hij leidt, En de kudde aan zijn hand! Als gij dan heden mijn stem verneemt,

Kajti on je naš Bog in mi smo ljudstvo njegovega pašnika in ovce njegove roke. Če boste danes zaslišali njegov glas,

8 Verstokt uw hart als bij Meriba niet; Als op de dag van Massa in de woestijn,

ne zakrknite svojega srca kakor z izzivanjem in kakor na dan preizkušnje v divjini,

9 Toen uw vaders Mij tartten en beproefden, Ofschoon ze mijn werken hadden aanschouwd!

ko so me vaši očetje skušali, me preizkušali in gledali moje delo.

10 Veertig jaar lang was dat geslacht Mij een walg, En Ik sprak: Steeds dwaalt hun hart van Mij af, En mijn wegen kennen ze niet.

Dolgih štirideset let sem s tem rodom skupaj žaloval in rekel: »To je ljudstvo, ki se moti v svojem srcu in niso spoznali mojih poti, «

11 Daarom zwoer Ik in mijn toorn: Neen, ze zullen niet ingaan in mijn Rust!

ki sem jim v svojem besu prisegel, da ne bodo vstopili v moj počitek.