Psalmen 95
1 Komt, laat ons juichen ter ere van Jahweh, Jubelen voor de Rots van ons heil;
Вениць сэ кынтэм ку веселие Домнулуй ши сэ стригэм де букурие кэтре Стынка мынтуирий ноастре.
2 Laat ons met lofzangen voor zijn aangezicht treden, En onze liederen voor Hem zingen:
Сэ мерӂем ынаинтя Луй ку лауде, сэ фачем сэ рэсуне кынтече ын чинстя Луй!
3 Want Jahweh is een machtige God! Hij is Koning, boven alle goden verheven:
Кэч Домнул есте ун Думнезеу маре, есте ун Ымпэрат маре, май пресус де тоць думнезеий.
4 Hij houdt in zijn hand de diepten der aarde, En de toppen der bergen behoren Hem toe;
Ел цине ын мынэ адынчимиле пэмынтулуй ши вырфуриле мунцилор сунт але Луй.
5 Van Hem is de zee, Hij heeft ze geschapen, Het vaste land, dat zijn hand heeft gemaakt!
А Луй есте маря, Ел а фэкут-о, ши мыниле Луй ау ынтокмит ускатул:
6 Komt, buigen en werpen wij ons neer, Knielen wij voor Jahweh, die ons heeft geschapen;
вениць сэ не ынкинэм ши сэ не смерим, сэ не плекэм ӂенункюл ынаинтя Домнулуй, Фэкэторулуй ностру!
7 Want Hij is onze God, Wij het volk, dat Hij leidt, En de kudde aan zijn hand! Als gij dan heden mijn stem verneemt,
Кэч Ел есте Думнезеул ностру ши ной сунтем попорул пэшуний Луй, турма пе каре о повэцуеште мына Луй… О! де аць аскулта азь гласул Луй!
8 Verstokt uw hart als bij Meriba niet; Als op de dag van Massa in de woestijn,
„Ну вэ ымпетриць инима ка ла Мериба, ка ын зиуа де ла Маса, ын пустиу,
9 Toen uw vaders Mij tartten en beproefden, Ofschoon ze mijn werken hadden aanschouwd!
унде пэринций воштри М-ау испитит ши М-ау ынчеркат, мэкар кэ вэзусерэ лукрэриле Меле!
10 Veertig jaar lang was dat geslacht Mij een walg, En Ik sprak: Steeds dwaalt hun hart van Mij af, En mijn wegen kennen ze niet.
Патрузечь де ань М-ам скырбит де нямул ачеста ши ам зис: ‘Есте ун попор ку инима рэтэчитэ; ей ну куноск кэиле Меле.’
11 Daarom zwoer Ik in mijn toorn: Neen, ze zullen niet ingaan in mijn Rust!
Де ачея ам журат ын мыния Мя: ‘Ну вор интра ын одихна Мя!’”
