Psalmen 95

1 Komt, laat ons juichen ter ere van Jahweh, Jubelen voor de Rots van ons heil;

Pójdźcież, śpiewajmy Panu; wykrzykujmy skale zbawienia naszego.

2 Laat ons met lofzangen voor zijn aangezicht treden, En onze liederen voor Hem zingen:

Uprzedźmy oblicze jego z chwałą; psalmy mu śpiewajmy.

3 Want Jahweh is een machtige God! Hij is Koning, boven alle goden verheven:

Albowiem Pan jest Bóg wielki, i król wielki nade wszystkich bogów.

4 Hij houdt in zijn hand de diepten der aarde, En de toppen der bergen behoren Hem toe;

W jegoż rękach są głębokości ziemi, i wierzchy gór jego są.

5 Van Hem is de zee, Hij heeft ze geschapen, Het vaste land, dat zijn hand heeft gemaakt!

Jegoż jest morze, bo je on uczynił; i ziemia, którą ręce jego ukształtowały.

6 Komt, buigen en werpen wij ons neer, Knielen wij voor Jahweh, die ons heeft geschapen;

Pójdźcie, kłaniajmy się, a upadajmy przed nim; klękajmy przed Panem, stworzycielem naszym.

7 Want Hij is onze God, Wij het volk, dat Hij leidt, En de kudde aan zijn hand! Als gij dan heden mijn stem verneemt,

Onci jest zaiste Bóg nasz, a myśmy lud pastwiska jego, i owce rąk jego. Dziś, jeźli głos jego usłyszycie,

8 Verstokt uw hart als bij Meriba niet; Als op de dag van Massa in de woestijn,

Nie zatwardzajcież serca swego, jako w Meryba, a jako czasu kuszenia na puszczy.

9 Toen uw vaders Mij tartten en beproefden, Ofschoon ze mijn werken hadden aanschouwd!

Kiedy mię kusili ojcowie wasi, doświadczylić mię, i widzieli sprawy moje.

10 Veertig jaar lang was dat geslacht Mij een walg, En Ik sprak: Steeds dwaalt hun hart van Mij af, En mijn wegen kennen ze niet.

Przez czterdzieści lat miałem spór z tym narodem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, a nie poznali dróg moich;

11 Daarom zwoer Ik in mijn toorn: Neen, ze zullen niet ingaan in mijn Rust!

Którymem przysiągł w popędliwości mojej, że nie wnijdą do odpocznienia mego.