Psalmen 95

1 Komt, laat ons juichen ter ere van Jahweh, Jubelen voor de Rots van ons heil;

Kommt herzu, laßt uns dem HERRN frohlocken und jauchzen dem Hort unsers Heils!

2 Laat ons met lofzangen voor zijn aangezicht treden, En onze liederen voor Hem zingen:

Lasset uns mit Danken vor sein Angesicht kommen und mit Psalmen ihm jauchzen!

3 Want Jahweh is een machtige God! Hij is Koning, boven alle goden verheven:

Denn der HERR ist ein großer Gott und ein großer König über alle Götter.

4 Hij houdt in zijn hand de diepten der aarde, En de toppen der bergen behoren Hem toe;

Denn in seiner Hand ist, was unten in der Erde ist; und die Höhen der Berge sind auch sein.

5 Van Hem is de zee, Hij heeft ze geschapen, Het vaste land, dat zijn hand heeft gemaakt!

Denn sein ist das Meer, und er hat's gemacht; und seine Hände haben das Trockene bereitet.

6 Komt, buigen en werpen wij ons neer, Knielen wij voor Jahweh, die ons heeft geschapen;

Kommt, laßt uns anbeten und knieen und niederfallen vor dem HERRN, der uns gemacht hat.

7 Want Hij is onze God, Wij het volk, dat Hij leidt, En de kudde aan zijn hand! Als gij dan heden mijn stem verneemt,

Denn er ist unser Gott und wir das Volk seiner Weide und Schafe seiner Hand. Heute, so ihr seine Stimme höret,

8 Verstokt uw hart als bij Meriba niet; Als op de dag van Massa in de woestijn,

so verstocket euer Herz nicht, wie zu Meriba geschah, wie zu Massa in der Wüste,

9 Toen uw vaders Mij tartten en beproefden, Ofschoon ze mijn werken hadden aanschouwd!

da mich eure Väter versuchten, mich prüften und sahen mein Werk.

10 Veertig jaar lang was dat geslacht Mij een walg, En Ik sprak: Steeds dwaalt hun hart van Mij af, En mijn wegen kennen ze niet.

Vierzig Jahre hatte ich Mühe mit diesem Volk und sprach: Es sind Leute, deren Herz immer den Irrweg will und die meine Wege nicht lernen wollen;

11 Daarom zwoer Ik in mijn toorn: Neen, ze zullen niet ingaan in mijn Rust!

daß ich schwur in meinem Zorn: Sie sollen nicht zu meiner Ruhe kommen.