Psalmen 95

1 Komt, laat ons juichen ter ere van Jahweh, Jubelen voor de Rots van ons heil;

Komt, laat ons juichen ter ere van Jahweh, Jubelen voor de Rots van ons heil;

2 Laat ons met lofzangen voor zijn aangezicht treden, En onze liederen voor Hem zingen:

Laat ons met lofzangen voor zijn aangezicht treden, En onze liederen voor Hem zingen:

3 Want Jahweh is een machtige God! Hij is Koning, boven alle goden verheven:

Want Jahweh is een machtige God! Hij is Koning, boven alle goden verheven:

4 Hij houdt in zijn hand de diepten der aarde, En de toppen der bergen behoren Hem toe;

Hij houdt in zijn hand de diepten der aarde, En de toppen der bergen behoren Hem toe;

5 Van Hem is de zee, Hij heeft ze geschapen, Het vaste land, dat zijn hand heeft gemaakt!

Van Hem is de zee, Hij heeft ze geschapen, Het vaste land, dat zijn hand heeft gemaakt!

6 Komt, buigen en werpen wij ons neer, Knielen wij voor Jahweh, die ons heeft geschapen;

Komt, buigen en werpen wij ons neer, Knielen wij voor Jahweh, die ons heeft geschapen;

7 Want Hij is onze God, Wij het volk, dat Hij leidt, En de kudde aan zijn hand! Als gij dan heden mijn stem verneemt,

Want Hij is onze God, Wij het volk, dat Hij leidt, En de kudde aan zijn hand! Als gij dan heden mijn stem verneemt,

8 Verstokt uw hart als bij Meriba niet; Als op de dag van Massa in de woestijn,

Verstokt uw hart als bij Meriba niet; Als op de dag van Massa in de woestijn,

9 Toen uw vaders Mij tartten en beproefden, Ofschoon ze mijn werken hadden aanschouwd!

Toen uw vaders Mij tartten en beproefden, Ofschoon ze mijn werken hadden aanschouwd!

10 Veertig jaar lang was dat geslacht Mij een walg, En Ik sprak: Steeds dwaalt hun hart van Mij af, En mijn wegen kennen ze niet.

Veertig jaar lang was dat geslacht Mij een walg, En Ik sprak: Steeds dwaalt hun hart van Mij af, En mijn wegen kennen ze niet.

11 Daarom zwoer Ik in mijn toorn: Neen, ze zullen niet ingaan in mijn Rust!

Daarom zwoer Ik in mijn toorn: Neen, ze zullen niet ingaan in mijn Rust!