Psalmen 94
1 Jahweh, wrekende God, God der wrake, treed op;
Oh Gospod Bog, ki mu pripada maščevanje, oh Bog, ki mu pripada maščevanje, pokaži se.
2 Verhef U, Rechter der aarde, Vergeld de trotsen wat ze verdienen!
Dvigni se, ti sodnik zemlje; povrni nagrado ponosnim.
3 Hoelang nog zullen de zondaars, o Jahweh, Hoelang nog zullen de boosdoeners juichen?
Gospod, doklej bodo zlobni, doklej bodo zlobni slavili zmago?
4 Al die booswichten pochen en snoeven, En een hoge toon slaan ze aan!
Kako dolgo bodo izgovarjali in govorili trde stvari in se bahali vsi delavci krivičnosti?
5 Jahweh, ze vertrappen uw volk, En verdrukken uw erfdeel;
Tvoje ljudstvo razbijajo na koščke, oh Gospod in prizadevajo tvojo dediščino.
6 Ze doden weduwen en wezen, Vermoorden die bij ons kwamen wonen.
Ubijajo vdovo in tujca in morijo osirotele.
7 En dan zeggen ze nog: Jahweh ziet het niet eens, De God van Jakob merkt het niet!
Vendar pravijo: » Gospod nas ne bo videl niti Bog Jakobov tega ne bo upošteval.«
8 Domme kudde, word toch verstandig; Gij dwazen, wanneer wordt gij wijs?
Razumite, vi brutalni izmed ljudstva, in vi bedaki, kdaj boste modri?
9 Zou Hij het niet horen, die het oor heeft geplant, Niet zien, die het oog heeft geschapen;
Kdor je zasadil uho, da ne bi slišal? Kdor je oblikoval oko, da ne bi videl?
10 Zou Hij, die de volkeren tuchtigt, niet straffen, Onwetend zijn, die den mens onderricht?
Kdor kaznuje pogane, da ne bi grajal? Kdor uči človeka spoznanja, da ne bi vedel?
11 Neen, Jahweh kent de gedachten der mensen, Hij weet, dat het hersenschimmen zijn.
Gospod pozna človekove misli, da so le-te ničevost.
12 Jahweh, gelukkig de man, dien Gij onderricht, En dien Gij leert uit uw wet:
Blagoslovljen je človek, ki ga karaš, oh Gospod in ga učiš iz svoje postave,
13 Hoe hij gelaten moet zijn in dagen van rampspoed, Totdat voor den boze het graf is gedolven;
da mu lahko daš počitek od dni nadloge, dokler ni izkopana jama za zlobnega.
14 Hoe Jahweh zijn volk niet verstoot, En nooit zijn erfdeel verlaat;
Kajti Gospod ne bo zavrgel svojega ljudstva niti ne bo zapustil svoje dediščine.
15 Hoe de brave zijn recht weer verkrijgt, Alle oprechten van hart weer geluk!
Toda sodba se bo vrnila k pravičnosti in vsi iskreni v srcu ji bodo sledili.
16 Wie anders neemt het voor mij tegen de boosdoeners op, Wie staat mij tegen de booswichten bij?
Kdo se bo zame dvignil zoper hudodelce? Ali kdo bo zame vstal zoper delavce krivičnosti?
17 Wanneer Jahweh mij niet te hulp was gekomen, Dan lag ik misschien al lang in het graf.
Če Gospod ne bi bil moja pomoč, bi moja duša skoraj prebivala v tišini.
18 Maar als ik denk: nú wankelt mijn voet, Dan steunt mij uw goedheid, o Jahweh;
Ko sem rekel: »Moje stopalo zdrsuje, me je podpiralo tvoje usmiljenje, oh Gospod.
19 En wanneer zware zorgen mij innerlijk drukken, Dan verkwikt uw vertroosting mijn ziel.
V množici mojih misli znotraj mene tvoje tolažbe razveseljujejo mojo dušo.
20 Zoudt Gij iets gemeen hebben met de zetel van onrecht, Die onheil sticht op gezag van de wet;
Mar bo prestol krivičnosti, ki z uzakonitvijo snuje vragolijo, imel družbo s teboj?
21 Met hen, die het leven der braven belagen, En onschuldig bloed durven straffen?
Skupaj se zbirajo zoper dušo pravičnega in obsojajo nedolžno kri.
22 Neen, voor mij is Jahweh een toevlucht, Mijn God een veilige Rots;
Toda Gospod je moja obramba in moj Bog je skala mojega zatočišča.
23 Maar hùn vergeldt Hij hun onrecht, En vernielt ze om hun boosheid: Jahweh, onze God!
Nadnje bo privedel njihovo lastno krivičnost in odsekal jih bo v njihovi lastni zlobnosti; da, Gospod, naš Bog, jih bo odsekal.
