< Psalmen 94 >
1 Jahweh, wrekende God, God der wrake, treed op;
Ó Senhor Deus, a quem a vingança pertence, ó Deus, a quem a vingança pertence, mostra-te resplandecente.
2 Verhef U, Rechter der aarde, Vergeld de trotsen wat ze verdienen!
Exalta-te, tu, que és juiz da terra: dá a paga aos soberbos.
3 Hoelang nog zullen de zondaars, o Jahweh, Hoelang nog zullen de boosdoeners juichen?
Até quando os impios, Senhor, até quando os impios saltarão de prazer?
4 Al die booswichten pochen en snoeven, En een hoge toon slaan ze aan!
Até quando proferirão, e fallarão coisas duras, e se gloriarão todos os que obram a iniquidade?
5 Jahweh, ze vertrappen uw volk, En verdrukken uw erfdeel;
Reduzem a pedaços o teu povo, e affligem a tua herança.
6 Ze doden weduwen en wezen, Vermoorden die bij ons kwamen wonen.
Matam a viuva e o estrangeiro, e ao orphão tiram a vida.
7 En dan zeggen ze nog: Jahweh ziet het niet eens, De God van Jakob merkt het niet!
Comtudo dizem: O Senhor não o verá; nem para isso attenderá o Deus de Jacob.
8 Domme kudde, word toch verstandig; Gij dwazen, wanneer wordt gij wijs?
Attendei, ó brutaes d'entre o povo; e vós, loucos, quando sereis sabios?
9 Zou Hij het niet horen, die het oor heeft geplant, Niet zien, die het oog heeft geschapen;
Aquelle que fez o ouvido não ouvirá? e o que formou o olho não verá?
10 Zou Hij, die de volkeren tuchtigt, niet straffen, Onwetend zijn, die den mens onderricht?
Aquelle que argúe as gentes não castigará? e o que ensina ao homem o conhecimento não saberá?
11 Neen, Jahweh kent de gedachten der mensen, Hij weet, dat het hersenschimmen zijn.
O Senhor conhece os pensamentos do homem, que são vaidade.
12 Jahweh, gelukkig de man, dien Gij onderricht, En dien Gij leert uit uw wet:
Bemaventurado é o homem aquem tu castigas, ó Senhor, e a quem ensinas a tua lei;
13 Hoe hij gelaten moet zijn in dagen van rampspoed, Totdat voor den boze het graf is gedolven;
Para lhe dares descanço dos dias maus, até que se abra a cova para o impio.
14 Hoe Jahweh zijn volk niet verstoot, En nooit zijn erfdeel verlaat;
Pois o Senhor não rejeitará o seu povo, nem desamparará a sua herança.
15 Hoe de brave zijn recht weer verkrijgt, Alle oprechten van hart weer geluk!
Mas o juizo voltará á rectidão, e seguil-o-hão todos os rectos do coração.
16 Wie anders neemt het voor mij tegen de boosdoeners op, Wie staat mij tegen de booswichten bij?
Quem será por mim contra os malfeitores? quem se porá por mim contra os que obram a iniquidade?
17 Wanneer Jahweh mij niet te hulp was gekomen, Dan lag ik misschien al lang in het graf.
Se o Senhor não tivera ido em meu auxilio, a minha alma quasi que teria ficado no silencio.
18 Maar als ik denk: nú wankelt mijn voet, Dan steunt mij uw goedheid, o Jahweh;
Quando eu disse: O meu pé vacilla; a tua benignidade, Senhor, me susteve.
19 En wanneer zware zorgen mij innerlijk drukken, Dan verkwikt uw vertroosting mijn ziel.
Na multidão dos meus pensamentos dentro de mim, as tuas consolações recrearam a minha alma.
20 Zoudt Gij iets gemeen hebben met de zetel van onrecht, Die onheil sticht op gezag van de wet;
Porventura o throno d'iniquidade te acompanha, o qual forja o mal por uma lei?
21 Met hen, die het leven der braven belagen, En onschuldig bloed durven straffen?
Elles se ajuntam contra a alma do justo, e condemnam o sangue innocente.
22 Neen, voor mij is Jahweh een toevlucht, Mijn God een veilige Rots;
Mas o Senhor é a minha defeza; e o meu Deus é a rocha do meu refugio.
23 Maar hùn vergeldt Hij hun onrecht, En vernielt ze om hun boosheid: Jahweh, onze God!
E trará sobre elles a sua propria iniquidade; e os destruirá na sua propria malicia: o Senhor nosso Deus os destruirá.