< Psalmen 94 >

1 Jahweh, wrekende God, God der wrake, treed op;
MAIN Kot, komui jaundepuk, leowa Kot jaundepuk, kom kotin janjaleda!
2 Verhef U, Rechter der aarde, Vergeld de trotsen wat ze verdienen!
Kom kotida, komui jaunkapun en jappa, kom kotin depuk on wiawia en me aklapalap akan.
3 Hoelang nog zullen de zondaars, o Jahweh, Hoelang nog zullen de boosdoeners juichen?
MAIN Ieowa, arai da me doo jan Kot akan, arai da me doo jan Kot, akan pan poponmaju,
4 Al die booswichten pochen en snoeven, En een hoge toon slaan ze aan!
O pudupudada lokaia jued o arai da, me japun kan karoj en juauki ar morjued?
5 Jahweh, ze vertrappen uw volk, En verdrukken uw erfdeel;
Re kin tiakedi japwilim omui aramaj akan, o re kame omui jojo.
6 Ze doden weduwen en wezen, Vermoorden die bij ons kwamen wonen.
Re kin kamela li odi o men wai, o patik takain wor en me japoupou kan.
7 En dan zeggen ze nog: Jahweh ziet het niet eens, De God van Jakob merkt het niet!
Re inda: Ieowa jota kak kilan, o Kot en Iakop jota pan aja due.
8 Domme kudde, word toch verstandig; Gij dwazen, wanneer wordt gij wijs?
Komail me pweipwei nan pun en aramaj akan, en dedeki! O komail lolepn akan, iad me komail pan lolekonala?
9 Zou Hij het niet horen, die het oor heeft geplant, Niet zien, die het oog heeft geschapen;
Me kotin wiada jalon, o a jota pan ereki? Me kotin wiadar por en maj o, a jota pan kak majani?
10 Zou Hij, die de volkeren tuchtigt, niet straffen, Onwetend zijn, die den mens onderricht?
Me kin kotin Kaunda wei kan, o jota pan kaloke? Pwe I me kotin kalolekoni aramaj.
11 Neen, Jahweh kent de gedachten der mensen, Hij weet, dat het hersenschimmen zijn.
Ieowa kotin mani lamelam en aramaj akan, me re aklapalap.
12 Jahweh, gelukkig de man, dien Gij onderricht, En dien Gij leert uit uw wet:
Meid pai ol o, me kom kotin kaloke, Main, Ieowa, o me kom kotin padaki on jan nan ar majan akan.
13 Hoe hij gelaten moet zijn in dagen van rampspoed, Totdat voor den boze het graf is gedolven;
Pwen kanonama ni a apwal akan, lao jaujau en me doo jan Kot akan pan weweida.
14 Hoe Jahweh zijn volk niet verstoot, En nooit zijn erfdeel verlaat;
Pwe Ieowa jota pan kotin kajela japwilim a araman akan, o a jota pan muei jan a jojo.
15 Hoe de brave zijn recht weer verkrijgt, Alle oprechten van hart weer geluk!
Pwe me pun, pan punpuneta, i me lelapok kan karoj pan weweideki.
16 Wie anders neemt het voor mij tegen de boosdoeners op, Wie staat mij tegen de booswichten bij?
Ij me pan jauaja ia on me morjued akan? O ij me pan jauaje ia on me dipan akan?
17 Wanneer Jahweh mij niet te hulp was gekomen, Dan lag ik misschien al lang in het graf.
Ma Ieowa jota kotin jauaja ia, metar ekij nen i pan kolan wajan kapormen.
18 Maar als ik denk: nú wankelt mijn voet, Dan steunt mij uw goedheid, o Jahweh;
Ni ai indada: Na i pan krijedi, omui kalanan, Main Ieowa, pan kolekol ia.
19 En wanneer zware zorgen mij innerlijk drukken, Dan verkwikt uw vertroosting mijn ziel.
Ai injenjued laud nan monion i, a omui kotin kamait ia la kaperenda nen i.
20 Zoudt Gij iets gemeen hebben met de zetel van onrecht, Die onheil sticht op gezag van de wet;
Kom jota man paroki on mol o, me kin kajapunala japwilim omui majan.
21 Met hen, die het leven der braven belagen, En onschuldig bloed durven straffen?
Re kin onop on kamela me pun amen, o re kin kadeikada nta makelekel.
22 Neen, voor mij is Jahweh een toevlucht, Mijn God een veilige Rots;
A Ieowa ai paip lapalap, o Kot iei paip, me i pan rukila ia.
23 Maar hùn vergeldt Hij hun onrecht, En vernielt ze om hun boosheid: Jahweh, onze God!
A pan kotin depuk on ir ar me jued, o a pan kotin kame ir ala, pweki ar katiwo, Ieowa atail Kot pan kame ir ala.

< Psalmen 94 >