Psalmen 94

1 Jahweh, wrekende God, God der wrake, treed op;

LEUM GOD, kom sie God su kai ma koluk; Fahkak mulat lom!

2 Verhef U, Rechter der aarde, Vergeld de trotsen wat ze verdienen!

Kom mwet nununku lun mwet nukewa faclu; Tuyak ac oru nu sin mwet filang ma fal nu selos!

3 Hoelang nog zullen de zondaars, o Jahweh, Hoelang nog zullen de boosdoeners juichen?

Mwet koluk inge ac engan putaka? LEUM GOD, elos ac konkin nwe ngac?

4 Al die booswichten pochen en snoeven, En een hoge toon slaan ze aan!

Mwet orekma koluk elos ac inse fulat Ac tungakkin ma koluk lalos nwe ngac?

5 Jahweh, ze vertrappen uw volk, En verdrukken uw erfdeel;

Elos itungya mwet lom, LEUM GOD, Ac akkeokye mwet su ma lom.

6 Ze doden weduwen en wezen, Vermoorden die bij ons kwamen wonen.

Elos uniya katinmas ac tulik mukaimtal, Ac akmuseya mwetsac su muta in facl sesr.

7 En dan zeggen ze nog: Jahweh ziet het niet eens, De God van Jakob merkt het niet!

Elos fahk, “LEUM GOD El tia liye kut; God lun Israel El tia akilen ma inge.”

8 Domme kudde, word toch verstandig; Gij dwazen, wanneer wordt gij wijs?

Mwet luk, efu ku kowos arulana lalfon? Kowos ac etala ngac?

9 Zou Hij het niet horen, die het oor heeft geplant, Niet zien, die het oog heeft geschapen;

God El orala insrasr — ya El ku in tia lohng? El orala mutasr — ya El ku in tia liye?

10 Zou Hij, die de volkeren tuchtigt, niet straffen, Onwetend zijn, die den mens onderricht?

El mulat nu sin mutunfacl — ya el ac tia kaelos? El su luti mwet nukewa — ya pwaye wangin etu lal?

11 Neen, Jahweh kent de gedachten der mensen, Hij weet, dat het hersenschimmen zijn.

LEUM GOD El etu ma elos nunku; El etu lah wangin kalmen nunak lalos.

12 Jahweh, gelukkig de man, dien Gij onderricht, En dien Gij leert uit uw wet:

O LEUM GOD, insewowo mwet se su kom luti, El su kom luti ke ma sap lom.

13 Hoe hij gelaten moet zijn in dagen van rampspoed, Totdat voor den boze het graf is gedolven;

Kom sang mongla nu sel ke len in ongoiya, Nwe ke pacl se pukpukyak sie luf in sruokya mwet koluk.

14 Hoe Jahweh zijn volk niet verstoot, En nooit zijn erfdeel verlaat;

LEUM GOD El ac fah tia sisla mwet lal, Ac El ac fah tia som lukelos.

15 Hoe de brave zijn recht weer verkrijgt, Alle oprechten van hart weer geluk!

Ac fah sifil koneyukyak nununku suwohs ke iwen nununku; Ac mwet suwoswos nukewa ac fah akkeye.

16 Wie anders neemt het voor mij tegen de boosdoeners op, Wie staat mij tegen de booswichten bij?

Ku su ac tuyak keik in lain mwet koluk? Ac su ac wiyuyak lain elos su orek ma koluk?

17 Wanneer Jahweh mij niet te hulp was gekomen, Dan lag ik misschien al lang in het graf.

LEUM GOD El funu tia kasreyu Na ngunik lukun sa na som nu ke facl se wangin pusra lohngyuk we.

18 Maar als ik denk: nú wankelt mijn voet, Dan steunt mij uw goedheid, o Jahweh;

Nga fahk, “Nga ikori,” Na lungse kawil lom, O LEUM GOD, tapukyuyak.

19 En wanneer zware zorgen mij innerlijk drukken, Dan verkwikt uw vertroosting mijn ziel.

Ke pacl nga fohsak ke nunak pus insiuk, Kom akwoyeyu ac akenganye ngunik.

20 Zoudt Gij iets gemeen hebben met de zetel van onrecht, Die onheil sticht op gezag van de wet;

Kom tia welulos su oru nununku sesuwos, Su oru mu ma koluk uh wo —

21 Met hen, die het leven der braven belagen, En onschuldig bloed durven straffen?

Su pwapa sulallal lain mwet suwohs Ac wotela tuh mwet wangin mwata in anwuki.

22 Neen, voor mij is Jahweh een toevlucht, Mijn God een veilige Rots;

A LEUM GOD El loangeyu; God luk El nien moul luk.

23 Maar hùn vergeldt Hij hun onrecht, En vernielt ze om hun boosheid: Jahweh, onze God!

El ac fah kaelos ke koluk lalos, Ac kunauselosla ke ma koluk lalos; LEUM GOD lasr El ac fah kunauselosla.