Psalmen 94
1 Jahweh, wrekende God, God der wrake, treed op;
O Lord God, to whom vengeance belongs; O God, to whom vengeance belongs, show yourself.
2 Verhef U, Rechter der aarde, Vergeld de trotsen wat ze verdienen!
Lift up yourself, you judge of the earth: render a reward to the proud.
3 Hoelang nog zullen de zondaars, o Jahweh, Hoelang nog zullen de boosdoeners juichen?
LORD, how long shall the wicked, how long shall the wicked triumph?
4 Al die booswichten pochen en snoeven, En een hoge toon slaan ze aan!
How long shall they utter and speak hard things? and all the workers of iniquity boast themselves?
5 Jahweh, ze vertrappen uw volk, En verdrukken uw erfdeel;
They break in pieces your people, O LORD, and afflict your heritage.
6 Ze doden weduwen en wezen, Vermoorden die bij ons kwamen wonen.
They slay the widow and the stranger, and murder the fatherless.
7 En dan zeggen ze nog: Jahweh ziet het niet eens, De God van Jakob merkt het niet!
Yet they say, The LORD shall not see, neither shall the God of Jacob regard it.
8 Domme kudde, word toch verstandig; Gij dwazen, wanneer wordt gij wijs?
Understand, all of you brutish among the people: and all of you fools, when will all of you be wise?
9 Zou Hij het niet horen, die het oor heeft geplant, Niet zien, die het oog heeft geschapen;
He that planted the ear, shall he not hear? he that formed the eye, shall he not see?
10 Zou Hij, die de volkeren tuchtigt, niet straffen, Onwetend zijn, die den mens onderricht?
He that chastises the heathen, shall not he correct? he that teaches man knowledge, shall not he know?
11 Neen, Jahweh kent de gedachten der mensen, Hij weet, dat het hersenschimmen zijn.
The LORD knows the thoughts of man, that they are vanity.
12 Jahweh, gelukkig de man, dien Gij onderricht, En dien Gij leert uit uw wet:
Blessed is the man whom you chasten, O LORD, and teach him out of your law;
13 Hoe hij gelaten moet zijn in dagen van rampspoed, Totdat voor den boze het graf is gedolven;
That you may give him rest from the days of adversity, until the pit be dug for the wicked.
14 Hoe Jahweh zijn volk niet verstoot, En nooit zijn erfdeel verlaat;
For the LORD will not cast off his people, neither will he forsake his inheritance.
15 Hoe de brave zijn recht weer verkrijgt, Alle oprechten van hart weer geluk!
But judgment shall return unto righteousness: and all the upright in heart shall follow it.
16 Wie anders neemt het voor mij tegen de boosdoeners op, Wie staat mij tegen de booswichten bij?
Who will rise up for me against the evildoers? or who will stand up for me against the workers of iniquity?
17 Wanneer Jahweh mij niet te hulp was gekomen, Dan lag ik misschien al lang in het graf.
Unless the LORD had been my help, my soul had almost dwelt in silence.
18 Maar als ik denk: nú wankelt mijn voet, Dan steunt mij uw goedheid, o Jahweh;
When I said, My foot slips; your mercy, O LORD, held me up.
19 En wanneer zware zorgen mij innerlijk drukken, Dan verkwikt uw vertroosting mijn ziel.
In the multitude of my thoughts within me your comforts delight my soul.
20 Zoudt Gij iets gemeen hebben met de zetel van onrecht, Die onheil sticht op gezag van de wet;
Shall the throne of iniquity have fellowship with you, which frames mischief by a law?
21 Met hen, die het leven der braven belagen, En onschuldig bloed durven straffen?
They gather themselves together against the soul of the righteous, and condemn the innocent blood.
22 Neen, voor mij is Jahweh een toevlucht, Mijn God een veilige Rots;
But the LORD is my defence; and my God is the rock of my refuge.
23 Maar hùn vergeldt Hij hun onrecht, En vernielt ze om hun boosheid: Jahweh, onze God!
And he shall bring upon them their own iniquity, and shall cut them off in their own wickedness; yea, the LORD our God shall cut them off.
