Psalmen 94
1 Jahweh, wrekende God, God der wrake, treed op;
The Lord is the God to whom revenge belongeth: the God of revenge hath acted freely.
2 Verhef U, Rechter der aarde, Vergeld de trotsen wat ze verdienen!
Lift up thyself, thou that judgest the earth: render a reward to the proud.
3 Hoelang nog zullen de zondaars, o Jahweh, Hoelang nog zullen de boosdoeners juichen?
How long shall sinners, O Lord: how long shall sinners glory?
4 Al die booswichten pochen en snoeven, En een hoge toon slaan ze aan!
Shall they utter, and speak iniquity: shall all speak who work injustice?
5 Jahweh, ze vertrappen uw volk, En verdrukken uw erfdeel;
Thy people, O Lord, they have brought low: and they have afflicted thy inheritance.
6 Ze doden weduwen en wezen, Vermoorden die bij ons kwamen wonen.
They have slain the widow and the stranger: and they have murdered the fatherless.
7 En dan zeggen ze nog: Jahweh ziet het niet eens, De God van Jakob merkt het niet!
And they have said: The Lord shall not see: neither shall the God of Jacob understand.
8 Domme kudde, word toch verstandig; Gij dwazen, wanneer wordt gij wijs?
Understand, ye senseless among the people: and, you fools, be wise at last.
9 Zou Hij het niet horen, die het oor heeft geplant, Niet zien, die het oog heeft geschapen;
He that planted the ear, shall he not hear? or he that formed the eye, doth he not consider?
10 Zou Hij, die de volkeren tuchtigt, niet straffen, Onwetend zijn, die den mens onderricht?
He that chastiseth nations, shall he not rebuke: he that teacheth man knowledge?
11 Neen, Jahweh kent de gedachten der mensen, Hij weet, dat het hersenschimmen zijn.
The Lord knoweth the thoughts of men, that they are vain.
12 Jahweh, gelukkig de man, dien Gij onderricht, En dien Gij leert uit uw wet:
Blessed is the man whom thou shalt instruct, O Lord: and shalt teach him out of thy law.
13 Hoe hij gelaten moet zijn in dagen van rampspoed, Totdat voor den boze het graf is gedolven;
That thou mayst give him rest from the evil days: till a pit be dug for the wicked.
14 Hoe Jahweh zijn volk niet verstoot, En nooit zijn erfdeel verlaat;
For the Lord will not cast off his people: neither will he forsake his own inheritance.
15 Hoe de brave zijn recht weer verkrijgt, Alle oprechten van hart weer geluk!
Until justice be turned into judgment: and they that are near it are all the upright in heart.
16 Wie anders neemt het voor mij tegen de boosdoeners op, Wie staat mij tegen de booswichten bij?
Who shall rise up for me against the evildoers? or who shall stand with me against the workers of iniquity?
17 Wanneer Jahweh mij niet te hulp was gekomen, Dan lag ik misschien al lang in het graf.
Unless the Lord had been my helper, my soul had almost dwelt in hell. (questioned)
18 Maar als ik denk: nú wankelt mijn voet, Dan steunt mij uw goedheid, o Jahweh;
If I said: My foot is moved: thy mercy, O Lord, assisted me.
19 En wanneer zware zorgen mij innerlijk drukken, Dan verkwikt uw vertroosting mijn ziel.
According to the multitude of my sorrows in my heart, thy comforts have given joy to my soul.
20 Zoudt Gij iets gemeen hebben met de zetel van onrecht, Die onheil sticht op gezag van de wet;
Doth the seat of iniquity stick to thee, who framest labour in commandment?
21 Met hen, die het leven der braven belagen, En onschuldig bloed durven straffen?
They will hunt after the soul of the just, and will condemn innocent blood.
22 Neen, voor mij is Jahweh een toevlucht, Mijn God een veilige Rots;
But the Lord is my refuge: and my God the help of my hope.
23 Maar hùn vergeldt Hij hun onrecht, En vernielt ze om hun boosheid: Jahweh, onze God!
And he will render them their iniquity: and in their malice he will destroy them: the Lord our God will destroy them.
