Psalmen 92

1 Een psalm; een lied voor de Sabbat. Heerlijk is het, Jahweh te loven, Uw Naam te prijzen, Allerhoogste,

Ein salme, ein song til kviledagen. Det er godt å prisa Herren, og å syngja ditt namn lov, du Høgste,

2 ‘s Morgens vroeg uw goedheid te roemen, En uw trouw in de nacht:

å kunngjera di miskunn um morgonen og din truskap um næterne,

3 Op lier en harp, Met citerslag.

med tistrengs-cither og med harpa, med tankefullt spel på cither.

4 Want Gij hebt mij verblijd door uw daden, o Jahweh, En ik juich om het werk uwer handen.

For du hev gledt meg, Herre, med ditt verk, og eg vil fegnast yver det dine hender hev gjort.

5 Hoe groot zijn uw werken, o Jahweh, Hoe peilloos diep uw gedachten!

Kor store dine gjerningar er, Herre! Ovdjupe er dine tankar.

6 Dom, wie dàt niet erkent; Dwaas, wie dàt niet begrijpt.

Ein uvitug mann kjenner ikkje til det, og ein dåre skynar det ikkje.

7 Wanneer dan de zondaars groeien als gras, En al de boosdoeners bloeien: Dan is het, om voor altijd te gronde te gaan,

Når dei ugudlege grønkar som gras, og alle illgjerningsmenner blømer, so er det til deira tyning til æveleg tid.

8 Maar Gij, Jahweh, blijft eeuwig verheven!

Men du, Herre, er høg i all æva.

9 Ja, uw vijanden, Jahweh, lopen hun bederf tegemoet, En alle boosdoeners worden verstrooid.

For sjå dine fiendar, Herre - for sjå, dine fiendar skal forgangast, alle illgjerningsmenner vert spreidde.

10 Maar mijn hoorn heft zich op als die van een buffel, Met verse olie word ik gezalfd;

Du lyfter upp mitt horn som hornet til villuksen, frisk olje er rent yver meg.

11 Vol vreugde ziet mijn oog op mijn vijanden neer, Hoort mijn oor van die mij bestrijden.

Og mitt auga skal sjå med lyst på mine fiendar, og øyro mine høyra um dei vonde som stend upp imot meg.

12 Maar de rechtvaardige groeit als een palm, Als de ceder op de Libanon rijst hij omhoog.

Den rettferdige skal renna upp som palmetreet, som ceder på Libanon skal han veksa.

13 Zij worden in Jahweh’s tempel geplant, En bloeien in de voorhoven van onzen God;

Dei er planta i Herrens hus og skal grønka i Guds fyregardar.

14 Zij dragen nog vrucht als ze oud zijn, En blijven nog sappig en fris.

Endå i høg alder skyt dei friske renningar, dei er groande og grønkande

15 Zo verkondigen ze, dat Jahweh gerecht is, Mijn Rots, aan wien geen onrecht kleeft!

til å forkynna at Herren er rettvis, han, mitt berg, og at det ingen urett er i honom.