Psalmen 92

1 Een psalm; een lied voor de Sabbat. Heerlijk is het, Jahweh te loven, Uw Naam te prijzen, Allerhoogste,

Psalmo-kanto por la tago sabata. Bone estas glori la Eternulon Kaj prikanti Vian nomon, ho Plejaltulo;

2 ‘s Morgens vroeg uw goedheid te roemen, En uw trouw in de nacht:

Rakonti matene pri Via boneco Kaj nokte pri Via fideleco,

3 Op lier en harp, Met citerslag.

Sur dekkorda instrumento kaj sur psaltero, Per solenaj sonoj de harpo.

4 Want Gij hebt mij verblijd door uw daden, o Jahweh, En ik juich om het werk uwer handen.

Ĉar Vi ĝojigis min, ho Eternulo, per Viaj agoj; La farojn de Viaj manoj mi prikantos.

5 Hoe groot zijn uw werken, o Jahweh, Hoe peilloos diep uw gedachten!

Kiel grandaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Tre profundaj estas Viaj pensoj.

6 Dom, wie dàt niet erkent; Dwaas, wie dàt niet begrijpt.

Malklerulo ne scias, Kaj malsaĝulo tion ne komprenas.

7 Wanneer dan de zondaars groeien als gras, En al de boosdoeners bloeien: Dan is het, om voor altijd te gronde te gaan,

Kiam malvirtuloj verdestas kiel herbo Kaj ĉiuj malbonaguloj floras, Tio kondukas al ilia ekstermiĝo por eterne.

8 Maar Gij, Jahweh, blijft eeuwig verheven!

Kaj Vi estas alta eterne, ho Eternulo.

9 Ja, uw vijanden, Jahweh, lopen hun bederf tegemoet, En alle boosdoeners worden verstrooid.

Ĉar jen Viaj malamikoj, ho Eternulo, Jen Viaj malamikoj pereas, Diskuras ĉiuj malbonaguloj.

10 Maar mijn hoorn heft zich op als die van een buffel, Met verse olie word ik gezalfd;

Sed mian kornon Vi altigas kiel la kornon de bubalo; Mi estas oleita per freŝa oleo.

11 Vol vreugde ziet mijn oog op mijn vijanden neer, Hoort mijn oor van die mij bestrijden.

Kaj mia okulo rigardas miajn malamikojn; Pri la malbonaguloj, miaj kontraŭuloj, aŭdas miaj oreloj.

12 Maar de rechtvaardige groeit als een palm, Als de ceder op de Libanon rijst hij omhoog.

Virtulo verdestas, kiel palmo, Staras alte, kiel cedro sur Lebanon.

13 Zij worden in Jahweh’s tempel geplant, En bloeien in de voorhoven van onzen God;

Plantitaj en la domo de la Eternulo, Ili verdestas en la kortoj de nia Dio.

14 Zij dragen nog vrucht als ze oud zijn, En blijven nog sappig en fris.

Ili floras ankoraŭ en la maljuneco, Estas sukplenaj kaj freŝaj,

15 Zo verkondigen ze, dat Jahweh gerecht is, Mijn Rots, aan wien geen onrecht kleeft!

Por sciigi, ke la Eternulo estas justa, Mia fortikaĵo, kaj ne ekzistas en Li maljusteco.