< Psalmen 91 >
1 Wie onder de hoede van den Allerhoogste verblijft, En in de schaduw van den Almachtige woont,
Den, som bor i den Højestes Skjul, han skal blive om Natten i den Almægtiges Skygge.
2 Mag zeggen tot Jahweh: "Mijn toevlucht en sterkte, Mijn God, op wien ik vertrouw!"
Jeg siger til Herren: Du er min Tillid og min Befæstning, min Gud, paa hvem jeg forlader mig.
3 Want Hij behoedt u voor de strik van den jager, En voor de verraderlijke kuil;
Thi han skal fri dig fra Fuglefængerens Snare, fra Fordærvelsens Pest.
4 Hij zal met zijn vleugelen u dekken, En onder zijn wieken vindt gij een schuilplaats.
Han skal dække dig med sine Vingefjedre, og du skal finde Ly under hans Vinger; hans Sandhed er Skjold og Panser.
5 Gij hebt de verschrikkingen van de nacht niet te vrezen, Geen pijl, die vliegt overdag;
Du skal ikke frygte for Rædselen om Natten, for Pilen, som flyver om Dagen,
6 Geen pest, die in de duisternis rondsluipt, Geen besmetting, die ‘s middags haar verwoestingen aanricht.
for Pest, som farer frem i Mørket, for Sot, som raser om Middagen.
7 Al vallen er duizend aan uw zijde, Tienduizend aan uw rechterhand, U treffen ze niet; Zijn trouw is een schild en een pantser!
Om tusinde falde ved din Side og ti Tusinde ved din højre Haand, skal det dog ikke komme nær til dig.
8 Ja, met eigen ogen zult gij het zien, En de vergelding der bozen aanschouwen;
Du skal kun skue det med dine Øjne, og se, hvorledes der betales de ugudelige.
9 Want úw toevlucht is Jahweh, Den Allerhoogste hebt gij u tot beschermer gekozen.
— Thi du, Herre! er min Tillid; — den Højeste har du gjort til din Bolig.
10 Geen onheil zal u dus treffen, Geen plaag uw tenten bereiken;
Dig skal intet ondt vederfares, og der skal ingen Plage komme nær til dit Telt.
11 Want Hij zal voor u zijn engelen ontbieden, Om u op al uw wegen te hoeden.
Thi han skal befale sine Engle om dig at bevare dig paa alle dine Veje.
12 Zij zullen u op de handen dragen, Opdat gij aan geen steen uw voeten zult stoten;
De skulle bære dig paa Hænderne, at du ikke skal støde din Fod paa nogen Sten.
13 Op slang en adder zult gij treden, Leeuwenwelp en draak vertrappen.
Paa Løve og Øgle skal du træde, du skal nedtræde den unge Løve og Dragen.
14 "Omdat hij Mij liefheeft, zal Ik hem redden, En omdat hij mijn Naam kent, hem beschermen; Roept hij Mij aan, Dan antwoord Ik hem."
„Efterdi han har holdt sig til mig, saa vil jeg udfri ham; jeg vil ophøje ham; thi han kender mit Navn.
15 Ik zelf sta hem bij in de nood; Ik red hem en herstel hem in ere:
Han skal paakalde mig, og jeg vil bønhøre ham, jeg er hos ham i Nød, jeg vil fri ham og herliggøre ham.
16 Lengte van dagen zal Ik hem schenken, En hem mijn heil doen aanschouwen!
Jeg vil mætte ham med et langt Liv og lade ham se min Frelse.”