Psalmen 90
1 Een gebed van Moses, den man Gods. Heer, Gij waart ons een schuts van geslacht tot geslacht,
“BOOK IV. A prayer of Moses, the man of God.” LORD! thou hast been our dwelling-place In all generations!
2 Voordat de bergen waren geboren; Eer aarde en wereld werden gebaard, Zijt Gij, o God, in de eeuwen der eeuwen!
Before the mountains were brought forth, Or ever thou hadst formed the earth and the world, Even from everlasting to everlasting thou art God!
3 Maar de mensen laat Gij tot stof vergaan, En zegt: Keert er toe terug, gij kinderen der mensen!
But man thou turnest again to dust, And sayst, “Return, ye children of men!”
4 Ja, duizend jaren zijn als de dag van gisteren in uw oog, En als een nachtwaak, wanneer ze voorbij is.
For a thousand years are, in thy sight, As yesterday when it is past, And as a watch in the night.
5 Gij laat ze verdwijnen als slaap in de morgen, En als het welig tierende gras,
Thou carriest him away as with a flood; He is a dream; In the morning he springeth up like grass,
6 Dat ‘s morgens opgroeit en bloeit, Maar ‘s avonds verwelkt en verdort.
Which flourisheth and shooteth up in the morning, And in the evening is cut down, and withered.
7 Want wij komen om door uw toorn, Verdwijnen plotseling door uw gramschap.
For we are consumed by thine anger, And by thy wrath are we destroyed.
8 Gij hebt U onze zonden voor ogen gesteld, Onze geheime fouten in het licht van uw aanschijn:
Thou settest our iniquities before thee, Our secret sins in the light of thy countenance.
9 Zo snellen door uw toorn onze dagen voorbij, En vliegen onze jaren heen als een zucht.
By reason of thine anger all our days vanish away; We spend our years like a thought.
10 Ons leven duurt maar zeventig jaren, Of zijn we krachtig, tachtig jaar. Het meeste daarvan is nog onheil en jammer, Want de verzwakking komt snel, en dan vlieden we heen.
The days of our life are threescore years and ten, And, by reason of strength, may be fourscore years: Yet is the pride of them weariness and sorrow; For it vanisheth swiftly, and we fly away.
11 Ach, mochten we toch de kracht van uw gramschap beseffen, En uw toorn leren vrezen!
Yet who attendeth to the power of thine anger? Who with due reverence regardeth thine indignation?
12 Leer ons dan zó onze dagen tellen, Dat we er verstandig van harte door worden.
Teach us so to number our days, That we may apply our hearts to wisdom!
13 Ach Jahweh, wend U eindelijk toch eens tot ons, En ontferm U over uw dienaars;
Desist, O LORD! How long—? Have compassion upon thy servants!
14 Verzadig ons met uw genade, als we nog jong zijn, Opdat we heel ons leven mogen jubelen en juichen.
Satisfy us speedily with thy mercy, That we may rejoice and be glad all our days!
15 Geef ons vreugde, even lang als Gij ons hebt gekastijd; Evenveel jaren als wij ellende doorstonden.
Make us glad according to the time in which thou hast afflicted us; According to the years in which we have seen adversity!
16 Laat uw dienaars uw machtige daden aanschouwen, En hun kinderen uw glorie!
Let thy deeds be known to thy servants, And thy glory to their children!
17 Moge de goedheid van Jahweh, onzen God, met ons blijven, En het werk onzer handen doen gedijen!
Let the favor of the LORD our God be upon us, And establish for us the work of our hands; Yea, the work of our hands, establish thou it!
