< Psalmen 89 >
1 Een leerdicht van Etan, den Ezrachiet. Uw genade, o Jahweh, wil ik eeuwig bezingen, Uw trouw verkonden van geslacht tot geslacht!
Nauczający (złożony) od Etana Ezrahytczyka. O miłosierdziach Pańskich na wieki śpiewać będę; od narodu do narodu opowiadać będę usty swemi prawdę twoję.
2 Want Gij hebt gesproken: Mijn genade duurt eeuwig, Mijn trouw staat als de hemel onwankelbaar vast.
Rzekłem bowiem: Miłosierdzie na wieki budowane będzie; na niebiosach utwierdziłeś prawdę twoję, o którejś rzekł:
3 Ik heb een verbond met mijn uitverkorene gesloten, Een eed gezworen aan David, mijn dienaar:
Postanowiłem przymierze z wybranym moim: przysiągłem Dawidowi, słudze swemu,
4 Voor eeuwig zal Ik uw nazaat behouden, Uw troon doen staan van geslacht tot geslacht!
Że aż na wieki utwierdzę nasienie twoje, a zbuduję od narodu do narodu stolicę twoję. (Sela)
5 De hemelen loven uw wondermacht, Jahweh, En uw trouw in de gemeenschap der heiligen;
Przetoż, Panie! wysławiają niebiosa cud twój, i prawdę twoję w zgromadzeniu świętych.
6 Want wie in de wolken kan zich meten met Jahweh, Wie van Gods zonen is aan Jahweh gelijk?
Albowiem któż na niebie przyrównany może być Panu? kto podobien jest Panu między synami mocarzów?
7 Geweldig is God in de gemeenschap der heiligen, Machtig, ontzaglijk boven allen om Hem heen!
I w zgromadzeniu świętych bardzo jest Bóg straszliwy, a straszny nade wszystkich, którzy są około niego.
8 God der heirscharen, Jahweh, wie komt U nabij; Uw almacht en trouw omringen U, Jahweh!
Panie, Boże zastępów! któż jest jakoś ty, Pan mocny? bo prawda twoja jest około ciebie.
9 Gij beheerst de onstuimige zee, En bedaart de bruisende golven;
Ty panujesz nad nadętością morską; gdy się podnoszą nawałności jego, ty je skracasz.
10 Gij hebt Ráhab weggetrapt als een kreng, Uw vijanden uiteen gejaagd door uw machtige arm.
Tyś potawrł Egipt jako zranionego; mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich.
11 Van U is de hemel, van U is de aarde; Gij hebt de wereld gegrond met wat ze bevat.
Twojeć są niebiosa, twoja też i ziemia; okrąg świata i pełność jego tyś ugruntował.
12 Het Noorden en Zuiden, Gij hebt ze geschapen; Tabor en Hermon prijzen uw Naam!
Tyś stworzył północy i południe; Tabor i Hermon śpiewają o imieniu twojem.
13 Aan U de arm met heldenkracht; Uw hand is sterk, uw rechter verheven.
Ramię twoje mocne jest; można jest ręka twoja, a wywyższona jest prawica twoja.
14 Recht en gerechtigheid dragen uw troon, Genade en trouw gaan voor uw aangezicht uit!
Sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy twojej; miłosierdzie i prawda uprzedzają oblicze twoje.
15 Gelukkig het volk, dat nog jubelen kan, En wandelen in het licht van uw aanschijn, o Jahweh;
Błogosławiony lud, który zna dźwięk twój; Panie! w światłości oblicza twego chodzić będą.
16 Dat zich altijd verheugt in uw Naam, En in uw gerechtigheid roemt.
W imieniu twojem weselić się będą każdego dnia, a w sprwiedliwości twojej wywyższać się będą.
17 Want Gij zijt onze heerlijke schutse, Door uw goedheid heft onze hoorn zich omhoog:
Boś ty jest chwałą mocy ich, a za wolą twoją wywyższy się róg nasz.
18 Want Jahweh is ons tot schild, Israëls Heilige tot Koning!
Bo od Pana jest tarcza nasza, a od świętego Izraelskiego król nasz.
19 Eens hebt Gij in visioenen gesproken, En tot uw getrouwe gezegd: Ik heb een dapperen strijder gekroond, Hoog verheven een jongeman uit het volk.
W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu.
20 Ik heb David, mijn dienaar, gevonden, Hem met mijn heilige olie gezalfd;
Znalazłem Dawida, sługę mego; olejkiem świętym moim pomazałem go.
21 Mijn hand houdt hem vast, En mijn arm zal hem stutten!
Przetoż ręka moja będzie stała przy nim, a ramię moje posili go.
22 Geen vijand zal hem bespringen, Geen booswicht benauwen;
Nie uciśnie go nieprzyjaciel, a syn nieprawości nie utrapi go.
23 Ik leg zijn vijanden voor hem neer, En sla zijn haters tegen de grond.
Bo potrę przed twarzą jego przeciwników jego, a tych, którzy go mają w nienawiści, porażę.
24 Mijn trouw en genade zullen hem steeds vergezellen, Door mijn Naam zal zijn hoorn zich verheffen;
Nadto prawda moja i miłosierdzie moje z nim będzie, a w imieniu mojem wywyższony będzie róg jego.
25 Ik leg zijn hand op de zee, Zijn rechter op de rivieren.
I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego.
26 Hij mag tot Mij roepen: Mijn Vader zijt Gij, Mijn God en de Rots van mijn heil;
On wołając rzecze: Tyś ojciec mój, Bóg mój, i skała zbawienia mego,
27 En Ik zal hem tot eerstgeborene verheffen, Hoog boven de koningen der aarde.
Ja go też za pierworodnego wystawię, i za wyższego nad królami ziemi.
28 Eeuwig zal Ik hem mijn genade behouden, Onverbreekbaar zal mijn verbond met hem zijn:
Na wieki mu zachowam miłosierdzie moje, a przymierze moje stałe będzie przy nim.
29 Ik zal zijn geslacht laten duren voor eeuwig, Zijn troon als de dagen des hemels!
I uczynię, że na wieki będzie trwało nasienie jego, a stolica jego jako dni niebios.
30 En mochten zijn zonen mijn wet verzaken, En niet wandelen naar mijn geboden,
Ale jeźliby synowie jego opuścili zakon mój, a w sądach moich nie chodzili;
31 Mijn voorschriften schenden, Mijn bevel overtreden:
Jeźliby ustawy moje splugawili, a przykazań moich nie przestrzegali:
32 Dan zal Ik wel met de roede hun misdaad bestraffen, En met slagen hun schuld,
Tedy nawiedzę rózgą przestępstwo ich, a karaniem nieprawość ich.
33 Maar hèm zal Ik mijn gunst niet onthouden, En mijn trouw niet verloochenen.
Ale miłosierdzia swego nie odejmę od niego, ani skłamię przeciw prawdzie mojej.
34 Mijn verbond zal Ik nimmer verbreken, Nooit veranderen wat Ik eens heb gezegd;
Nie splugawię przymierza mego, a tego, co wyszło z ust moich, nie odmienię.
35 Bij mijn heiligheid heb Ik het eens en voor altijd gezworen, En nooit breek Ik David mijn woord!
Razem przysiągł przez świętobliwość moję, że nie skłamię Dawidowi,
36 Zijn geslacht zal eeuwig bestaan, En zijn troon als de zon voor mijn aanschijn;
A że nasienie jego zostanie na wieki, a stolica jego jako słońce przedemną;
37 Als de maan, die stand houdt voor eeuwig, En trouw in de wolken blijft staan.
Jako miesiąc będzie utwierdzone na wieki, i jako świadkowie na niebie godnowierni. (Sela)
38 En nu hebt Gij toch uw Gezalfde versmaad en verstoten, Tegen hem uw gramschap ontstoken;
Aleś go ty odrzucił i wzgardził; rozgniewałeś się na pomazańca twego.
39 Het verbond met uw dienaar verbroken, Zijn kroon vertrapt op de grond.
Zrzuciłeś przymierze z sługą twoim; strąciłeś na ziemię koronę jego.
40 Al zijn wallen hebt Gij geslecht, Zijn vestingen in puin gelegd;
Roztargałeś wszystkie płoty jego, i basztyś jego rozwalił.
41 Iedereen plundert hem, die er voorbij gaat, En zijn buren spotten met hem.
Szarpają go wszyscy, którzy drogą mimo idą; pośmiewiskiem jest i sąsiadom swoim.
42 Gij hebt de rechterhand van zijn verdrukkers verhoogd, En al zijn vijanden van blijdschap doen juichen,
Wywyższyłeś prawicę przeciwników jego; uweseliłeś wszysstkich nieprzyjaciół jego.
43 Doen wijken de kling van zijn zwaard, Hem geen stand doen houden in de strijd.
I ostrze miecza jego stępiłeś, a nie ratowałeś go w bitwie.
44 Gij hebt hem van zijn glorie beroofd, Zijn troon ter aarde geworpen;
Zniosłeś ochędóstwo jego, a stolicę jego uderzyłeś o ziemię.
45 De dagen verkort van zijn jeugdige kracht, En hem met schande bedekt.
Ukróciłeś dni młodości jego, a przyodziałeś go hańbą. (Sela)
46 Hoe lang nog, Jahweh, zult Gij U maar altijd verbergen, En zal uw gramschap laaien als vuur?
Dokądże, Panie! na wiekiż się kryć będziesz? także będzie jako ogień pałać zapalczywość twoja?
47 Bedenk toch, wat het leven is, Hoe vergankelijk Gij den mens hebt gemaakt.
Wspomnijże na mię, jako krótki jest wiek mój; azaś próżno stworzył wszystkich synów ludzkich?
48 Waar leeft de man, die de dood niet zal zien, Zijn leven kan redden uit de klauw van het graf? (Sheol )
Któż z ludzi tak żyć może, aby nie oglądał śmierci? któż wyrwie duszę swą z mocy grobu? (Sela) (Sheol )
49 Heer, waar zijn dan uw vroegere gunsten gebleven, Die Gij David bij uw trouw hadt bezworen?
Gdzież są litości twoje dawne, o Panie! któreś przysiągł Dawidowi w prawdzie swej?
50 Ach Heer, gedenk toch de smaad van uw dienaar, De hoon der volken, die ik in mijn boezem verkrop,
Wspomnij, Panie! na zelżywość sług twoich, a jakom ponosił wzgardę w zanadrzu swem od wszystkich narodów możnych.
51 Waarmee uw vijanden schimpen, o Jahweh, En uw Gezalfde tergen bij iedere stap!
Panie! jako urągali nieprzyjaciele twoi, jako urągali ścieżkom pomazańca twego.
52 Gezegend zij Jahweh in eeuwigheid; Amen, Amen!
Niech będzie błogosławiony Pan aż na wieki. Amen, Amen.