Psalmen 88
1 Een lied; een psalm van de zonen van Kore. Voor muziekbegeleiding; met de fluit. Een klaag- en leerdicht van Heman, den Ezrachiet. Jahweh, mijn God, overdag roep ik om hulp, En schrei des nachts voor uw aanschijn.
| سرود و مزمور بنی قورح برای سالار مغنیان برمحلت لعنوت. قصیده هیمان ازراحی ای یهوه خدای نجات من، شب و روزنزد تو فریاد کرده‌ام. | ۱ |
2 Laat mijn gebed voor uw aangezicht dringen; Luister toch naar mijn klagen.
| دعای من به حضور تو برسد، به ناله من گوش خود را فراگیر. | ۲ |
| زیرا که جان من از بلایا پر شده است وزندگانی‌ام به قبر نزدیک گردیده. (Sheol h7585) | ۳ |
4 Men telt mij bij hen, die ten grave dalen, Ik ben als een man, aan het eind van zijn kracht.
| از فروروندگان به هاویه شمرده شده‌ام و مثل مرد بی‌قوت گشته‌ام. | ۴ |
5 Ik ben als de doden verstoten, Als lijken, die in het graf zijn gelegd: Aan wie Gij niet langer meer denkt, En die aan uw hand zijn onttrokken.
| در میان مردگان منفرد شده، مثل کشتگان که در قبر خوابیده‌اند، که ایشان را دیگربه یاد نخواهی آورد و از دست تو منقطع شده‌اند. | ۵ |
6 Gij hebt mij in de diepe grafkuil gestort, In duisternis en in de schaduw des doods;
| مرا در هاویه اسفل گذاشته‌ای، در ظلمت درژرفیها. | ۶ |
7 Uw toorn drukt zwaar op mij neer, Al uw golven slaan over mij heen.
| خشم تو بر من سنگین شده است و به همه امواج خود مرا مبتلا ساخته‌ای، سلاه. | ۷ |
8 Gij hebt mijn vrienden van mij vervreemd, En ze van mij laten walgen; Ik zit in de knel, en kan er niet uit,
| آشنایانم را از من دور کرده، و مرا مکروه ایشان گردانیده‌ای محبوس شده، بیرون نمی توانم آمد. | ۸ |
9 Mijn oog versmacht van ellende. De ganse dag, Jahweh, roep ik U aan, En strek mijn handen naar U uit:
| چشمانم از مذلت کاهیده شد. ای خداوند، نزدتو فریاد کرده‌ام تمامی روز. دستهای خود را به تودراز کرده‌ام. | ۹ |
10 Of doet Gij aan de doden nog wonderen, Staan de schimmen soms op, om U te loven?
| آیا برای مردگان کاری عجیب خواهی کرد؟ مگر مردگان برخاسته، تو را حمد خواهندگفت؟ سلاه. | ۱۰ |
11 Zal men in het graf van uw goedheid gewagen, Van uw trouw in de afgrond;
| آیا رحمت تو در قبر مذکورخواهد شد؟ و امانت تو در هلاکت؟ | ۱۱ |
12 Zal men in de duisternis uw wondermacht kennen, Uw gerechtigheid in het land van vergeten?
| آیا کارعجیب تو در ظلمت اعلام می‌شود و عدالت تودر زمین فراموشی؟ | ۱۲ |
13 Daarom, Jahweh, roep ik U aan, Treedt iedere morgen mijn bede U tegen.
| و اما من نزد تو‌ای خداوندفریاد برآورده‌ام و بامدادان دعای من در‌پیش تومی آید. | ۱۳ |
14 Waarom zoudt Gij mij dan verstoten, o Jahweh, En mij uw aanschijn verbergen?
| ای خداوند چرا جان مرا ترک کرده، وروی خود را از من پنهان نموده‌ای. | ۱۴ |
15 Van jongsaf ben ik in ellende en zorgen gedompeld, Ik ben radeloos onder de last van uw plagen;
| من مستمندو از طفولیت مشرف بر موت شده‌ام. ترسهای تورا متحمل شده، متحیر گردیده‌ام. | ۱۵ |
16 Uw gramschap slaat over mij heen, Uw verschrikkingen overstelpen mij.
| حدت خشم تو بر من گذشته است و خوف های تو مراهلاک ساخته. | ۱۶ |
17 Als water omringen ze mij iedere dag, En sluiten mij helemaal in;
| مثل آب دور مرا گرفته است تمامی روز و مرا از هر سو احاطه نموده. | ۱۷ |
18 Gij hebt vrienden en makkers van mij vervreemd, En mijn bekenden door mijn ellende.
| یاران و دوستان را از من دور کرده‌ای و آشنایانم را در تاریکی. | ۱۸ |
