Psalmen 88
1 Een lied; een psalm van de zonen van Kore. Voor muziekbegeleiding; met de fluit. Een klaag- en leerdicht van Heman, den Ezrachiet. Jahweh, mijn God, overdag roep ik om hulp, En schrei des nachts voor uw aanschijn.
[A Song. A Psalm by the sons of Korah. For the Chief Musician. To the tune of "The Suffering of Affliction." A contemplation by Heman, the Ezrahite.] Jehovah, the God of my salvation, I have cried day and night before you.
2 Laat mijn gebed voor uw aangezicht dringen; Luister toch naar mijn klagen.
Let my prayer enter into your presence. Turn your ear to my cry.
For my soul is full of troubles. My life draws near to Sheol. (Sheol h7585)
4 Men telt mij bij hen, die ten grave dalen, Ik ben als een man, aan het eind van zijn kracht.
I am counted among those who go down into the pit. I am like a man who has no help,
5 Ik ben als de doden verstoten, Als lijken, die in het graf zijn gelegd: Aan wie Gij niet langer meer denkt, En die aan uw hand zijn onttrokken.
set apart among the dead, like the slain who lie in the grave, whom you remember no more. They are cut off from your hand.
6 Gij hebt mij in de diepe grafkuil gestort, In duisternis en in de schaduw des doods;
You have laid me in the lowest pit, in the darkest depths.
7 Uw toorn drukt zwaar op mij neer, Al uw golven slaan over mij heen.
Your wrath lies heavily on me. You have afflicted me with all your waves. (Selah)
8 Gij hebt mijn vrienden van mij vervreemd, En ze van mij laten walgen; Ik zit in de knel, en kan er niet uit,
You have taken my friends from me. You have made me an abomination to them. I am confined, and I can't escape.
9 Mijn oog versmacht van ellende. De ganse dag, Jahweh, roep ik U aan, En strek mijn handen naar U uit:
My eyes are dim from grief. I have called on you daily, Jehovah. I have spread out my hands to you.
10 Of doet Gij aan de doden nog wonderen, Staan de schimmen soms op, om U te loven?
Do you show wonders to the dead? Do the dead rise up and praise you? (Selah)
11 Zal men in het graf van uw goedheid gewagen, Van uw trouw in de afgrond;
Is your loving kindness declared in the grave? Or your faithfulness in Destruction?
12 Zal men in de duisternis uw wondermacht kennen, Uw gerechtigheid in het land van vergeten?
Are your wonders made known in the dark? Or your righteousness in the land of forgetfulness?
13 Daarom, Jahweh, roep ik U aan, Treedt iedere morgen mijn bede U tegen.
But to you, Jehovah, I have cried. In the morning, my prayer comes before you.
14 Waarom zoudt Gij mij dan verstoten, o Jahweh, En mij uw aanschijn verbergen?
Jehovah, why do you reject my soul? Why do you hide your face from me?
15 Van jongsaf ben ik in ellende en zorgen gedompeld, Ik ben radeloos onder de last van uw plagen;
I am afflicted and ready to die from my youth up. While I suffer your terrors, I am distracted.
16 Uw gramschap slaat over mij heen, Uw verschrikkingen overstelpen mij.
Your fierce wrath has gone over me. Your terrors have cut me off.
17 Als water omringen ze mij iedere dag, En sluiten mij helemaal in;
They came around me like water all day long. They completely engulfed me.
18 Gij hebt vrienden en makkers van mij vervreemd, En mijn bekenden door mijn ellende.
You have put lover and friend far from me, and my friends into darkness.
