Psalmen 85
1 Voor muziekbegeleiding. Een psalm van de zonen van Kore. Jahweh, Gij hebt weer uw land begenadigd, En het lot van Jakob ten beste gekeerd;
In finem, filiis Core, Psalmus. Benedixisti Domine terram tuam: avertisti captivitatem Iacob.
2 Gij hebt uw volk zijn schuld vergeven, En al zijn zonden bedekt,
Remisisti iniquitatem plebis tuæ: operuisti omnia peccata eorum.
3 Heel uw gramschap laten varen, Geblust de gloed van uw toorn.
Mitigasti omnem iram tuam: avertisti ab ira indignationis tuæ.
4 Richt ons dan op, o God van ons heil, En leg uw wrevel over ons af!
Converte nos Deus salutaris noster: et averte iram tuam a nobis.
5 Of zoudt Gij voor eeuwig op ons vertoornd willen zijn, Verbolgen blijven van geslacht tot geslacht,
Numquid in æternum irasceris nobis? aut extendes iram tuam a generatione in generationem?
6 En niet liever ons laten herleven, Opdat uw volk zich in U kan verheugen?
Deus tu conversus vivificabis nos: et plebs tua lætabitur in te.
7 Toon ons uw goedheid, o Jahweh, En schenk ons uw heil!
Ostende nobis Domine misericordiam tuam: et salutare tuum da nobis.
8 Ik wil horen wat Jahweh mij zegt; Want Hij spreekt woorden van vrede Voor zijn volk en zijn vromen, Voor die op Hem blijven hopen!
Audiam quid loquatur in me Dominus Deus: quoniam loquetur pacem in plebem suam. Et super sanctos suos: et in eos, qui convertuntur ad cor.
9 Waarachtig; zijn heil is nabij aan hen, die Hem vrezen, En zijn heerlijkheid woont in ons Land.
Verumtamen prope timentes eum salutare ipsius: ut inhabitet gloria in terra nostra.
10 Genade en trouw ontmoeten elkander, Gerechtigheid en vrede omhelzen elkaar:
Misericordia, et veritas obviaverunt sibi: iustitia, et pax osculatæ sunt.
11 De trouw ontspruit aan de aarde, De gerechtigheid blikt uit de hemel.
Veritas de terra orta est: et iustitia de cælo prospexit.
12 Jahweh zelf schenkt zijn zegen, En ons Land geeft zijn oogst;
Etenim Dominus dabit benignitatem: et terra nostra dabit fructum suum.
13 Gerechtigheid gaat voor Hem uit, En geluk volgt zijn schreden!
Iustitia ante eum ambulabit: et ponet in via gressus suos.
