Psalmen 83
1 Een lied; een psalm van Asaf. O God, houd U niet stil, Niet rustig en werkeloos, o God!
Asafning küy-naxshisi: — I Xuda, ün chiqarmay turuwalma, Jim turuwalma, süküt qilip turuwalma, i Tengrim!
2 Want zie, uw vijanden razen, En uw haters steken hun hoofden omhoog.
Chünki mana, Séning düshmenliring dawrang qilmaqta, Sanga öchmenler bash kötürmekte.
3 Ze smeden listige plannen tegen uw volk, En spannen tegen uw beschermelingen samen:
Ular quwluq bilen Séning xelqingge suyiqest qilidu, Séning himaye qilip qedirligenliring bilen qarshilishishni meslihetlishidu.
4 "Komt, laat ons ze uitroeien uit de rij van de volken, Zodat men zelfs Israëls naam niet meer noemt!"
Ular: — «Yürünglar, ularni millet qataridin yoq qilayli! Israilning nami ikkinchi tilgha élinmisun!» — démekte.
5 Ja, eensgezind hebben ze samengezworen, En een verbond gesloten tegen U:
Ular hemnepes, hemdil meslihetleshti; Ular Sanga qarshi ittipaq tüzdi.
6 De tenten van Edom en van de Jisjmaëlieten, Van Moab en de zonen van Hagar.
Mana, Édom we Ismaillarning chédirliri, Moab hem Hagriylar;
7 En Gebal, Ammon en Amalek, Filistea met de bewoners van Tyrus,
Gebal, Ammon, we Amalek; Filistiye hemde Tur ahaliliri,
8 Zelfs Assjoer sluit zich bij hen aan, En leent zijn arm aan de zonen van Lot.
Asuriyemu ulargha qoshuldi; Ular Lut oghullirigha yar-yölek bolup kelgen. (Sélah)
9 Doe met hen als met Midjan, Als met Sisera en Jabin bij de beek Kisjon,
Sen Kishon deryasida Midiyaniylargha, Siséragha we Yabin’gha qandaq taqabil turghan bolsang, Ularghimu shundaq qilghaysen;
10 Die bij En-Dor werden vernietigd, En tot mest voor het veld zijn gemaakt.
Bular En-Dor yézisida qirilghanidi, Yer üchün tizek-oghutqa aylan’ghanidi.
11 Zet het hun vorsten betaald als Oreb en Zeëb, Als Zébach en Salmoenna,
Ularning emirlirini Oreb we Zéebke, Ularning dahiylirini Zebah hem Zalmunnagha oxshash qilghaysen;
12 Met al hun groten, die zeggen: Laat ons het land van God gaan bezetten!
Chünki ular: «Xudaning chimen-yaylaqlirini özimizge mülük qiliwalayli!» — dep éytqan.
13 Maak ze aan dwarrelende blaren gelijk, o mijn God, En aan kaf voor de wind!
I Xudayim, ularni domilinidighan qamghaqtek, Shamalda uchurulghan saman kebi soruwetkeysen.
14 En zoals het vuur de bossen verteert, De vlammen de bergen verzengen:
Ot ormanliqqa tutashqan’gha oxshash, Yalqun taghlarni köydürgen’ge oxshash,
15 Zo moogt Gij hen met uw stormwind vervolgen, In verwarring brengen door uw orkaan!
Sen yene ularni borining bilen qoghlighaysen, Qara quyuning bilen wehimige salghaysen;
16 Bedek met smaad hun gelaat, Opdat ze uw Naam mogen eren, o Jahweh;
Ularning Séning namingni izdishi üchün, Ularning yüzlirini sherm-haya bilen chömdürgeysen, i Perwerdigar!
17 Laat ze beschaamd staan en verbijsterd voor eeuwig, En in schande vergaan!
Ular nomustin ebediy shermende bolsun, Jahan’gha reswa bolup yoqitilsun.
18 Dan zullen zij weten, dat "Jahweh" uw Naam is; Dat Gij de Allerhoogste zijt op heel de aarde, Gij alleen!
Ular bilsunki, Naming Perwerdigar bolghan Senla pütkül jahandiki Eng Aliy Bolghuchidursen.
