< Psalmen 83 >

1 Een lied; een psalm van Asaf. O God, houd U niet stil, Niet rustig en werkeloos, o God!
Píseň a žalm Azafův. Bože, neodmlčujž se, nečiň se neslyše, aniž se upokojuj, ó Bože silný.
2 Want zie, uw vijanden razen, En uw haters steken hun hoofden omhoog.
Nebo aj, nepřátelé tvoji se bouří, a ti, kteříž tě v nenávisti mají, pozdvihují hlavy.
3 Ze smeden listige plannen tegen uw volk, En spannen tegen uw beschermelingen samen:
Chytře tajné rady proti lidu tvému skládají, a radí se proti těm, kteréž ty skrýváš,
4 "Komt, laat ons ze uitroeien uit de rij van de volken, Zodat men zelfs Israëls naam niet meer noemt!"
Říkajíce: Poďte, a vyhlaďme je, ať nejsou národem, tak aby ani zpomínáno nebylo více jména Izraelova.
5 Ja, eensgezind hebben ze samengezworen, En een verbond gesloten tegen U:
Jednomyslněť se na tom spolu snesli, i smlouvou se proti tobě zavázali,
6 De tenten van Edom en van de Jisjmaëlieten, Van Moab en de zonen van Hagar.
Stánkové Idumejští a Izmaelitští, Moábští a Agarenští,
7 En Gebal, Ammon en Amalek, Filistea met de bewoners van Tyrus,
Gebálští a Ammonitští, a Amalechitští, Filistinští s obyvateli Tyrskými.
8 Zelfs Assjoer sluit zich bij hen aan, En leent zijn arm aan de zonen van Lot.
Ano i Assyrští spojili se s nimi, jsouce na ruku synům Lotovým. (Sélah)
9 Doe met hen als met Midjan, Als met Sisera en Jabin bij de beek Kisjon,
Učiniž jim jako Madianským, jako Zizarovi, a jako Jabínovi při potoku Císon,
10 Die bij En-Dor werden vernietigd, En tot mest voor het veld zijn gemaakt.
Kteříž jsou do konce vyhlazeni v Endor, a učiněni hnůj země.
11 Zet het hun vorsten betaald als Oreb en Zeëb, Als Zébach en Salmoenna,
Nalož s nimi a s vůdci jejich jako s Gorébem, jako s Zébem, jako s Zebahem, a jako s Salmunou, se všemi knížaty jejich.
12 Met al hun groten, die zeggen: Laat ons het land van God gaan bezetten!
Neboť jsou řekli: Uvažme se dědičně v příbytky Boží.
13 Maak ze aan dwarrelende blaren gelijk, o mijn God, En aan kaf voor de wind!
Můj Bože, učiň to, ať jsou jako chumelice, a jako stéblo před větrem.
14 En zoals het vuur de bossen verteert, De vlammen de bergen verzengen:
Jakož oheň spaluje les, a jako plamen zapaluje hory,
15 Zo moogt Gij hen met uw stormwind vervolgen, In verwarring brengen door uw orkaan!
Tak ty je vichřicí svou stihej, a bouří svou ohrom je.
16 Bedek met smaad hun gelaat, Opdat ze uw Naam mogen eren, o Jahweh;
Naplň tváře jejich zahanbením, tak aby hledali jména tvého, Hospodine.
17 Laat ze beschaamd staan en verbijsterd voor eeuwig, En in schande vergaan!
Nechať se hanbí a děsí na věčné časy, a ať potupu nesou a zahynou.
18 Dan zullen zij weten, dat "Jahweh" uw Naam is; Dat Gij de Allerhoogste zijt op heel de aarde, Gij alleen!
A tak ať poznají, že ty, kterýž sám jméno máš Hospodin, jsi nejvyšší nade vší zemí.

< Psalmen 83 >