< Psalmen 83 >
1 Een lied; een psalm van Asaf. O God, houd U niet stil, Niet rustig en werkeloos, o God!
Asaph kah Tingtoeng Laa Pathen aw, nang taengah dingsueknah tal nim. Pathen aw omlip boel lamtah mong boeh.
2 Want zie, uw vijanden razen, En uw haters steken hun hoofden omhoog.
Na thunkha rhoek loh hue a sak tih na lunguet rhoek loh lu a dangrhoek uh soeh ke.
3 Ze smeden listige plannen tegen uw volk, En spannen tegen uw beschermelingen samen:
Na pilnam te baecenol neh muet uh tih na khoem rhoek taengah uento uh thae.
4 "Komt, laat ons ze uitroeien uit de rij van de volken, Zodat men zelfs Israëls naam niet meer noemt!"
Anmih vik loh, “Halo uh lamtah namtom bangla amih ke thup sih. Te daengah ni Israel ming a thoelh uh voel pawt eh?,” a ti uh.
5 Ja, eensgezind hebben ze samengezworen, En een verbond gesloten tegen U:
Nang kah a voel ah lungbuei thikat la toidal uh thae tih moi aka bop rhoek tah,
6 De tenten van Edom en van de Jisjmaëlieten, Van Moab en de zonen van Hagar.
Edom dap rhoek neh Moab Ishmael, Hagri,
7 En Gebal, Ammon en Amalek, Filistea met de bewoners van Tyrus,
Gebal, Ammon, Philistia Amalek, neh Tyre kah khosa hmaih rhoek,
8 Zelfs Assjoer sluit zich bij hen aan, En leent zijn arm aan de zonen van Lot.
Amih te Assyria loh a koei pataeng tih Lot koca ham bantha la coeng uh. (Selah)
9 Doe met hen als met Midjan, Als met Sisera en Jabin bij de beek Kisjon,
Amih te Kishon soklong kah Midian, Sisera neh Jabin bangla saii lah.
10 Die bij En-Dor werden vernietigd, En tot mest voor het veld zijn gemaakt.
Endor ah mitmoeng uh tih diklai ah aek la poeh uh.
11 Zet het hun vorsten betaald als Oreb en Zeëb, Als Zébach en Salmoenna,
Amih kah hlangcong rhoek te Oreb neh Zeeb, Zebah bangla, a boeimang boeih te Zalmunna bangla khueh lah.
12 Met al hun groten, die zeggen: Laat ons het land van God gaan bezetten!
Amih loh, “Pathen kah toitlim te mamih ham huul uh sih,” a ti uh.
13 Maak ze aan dwarrelende blaren gelijk, o mijn God, En aan kaf voor de wind!
Ka Pathen aw amih te humhae bangla, khohli hmai kah divawt bangla khueh lah.
14 En zoals het vuur de bossen verteert, De vlammen de bergen verzengen:
Hmai loh duup a dom tih hmaisai loh tlang a hlawp bangla han coeng sak.
15 Zo moogt Gij hen met uw stormwind vervolgen, In verwarring brengen door uw orkaan!
Amih te na hlipuei neh hloem van lamtah amih te na cangpalam neh let sak lah.
16 Bedek met smaad hun gelaat, Opdat ze uw Naam mogen eren, o Jahweh;
Amih maelhmai te yah bai lamtah BOEIPA nang ming te toem uh saeh.
17 Laat ze beschaamd staan en verbijsterd voor eeuwig, En in schande vergaan!
Amih te yahpok uh saeh lamtah let uh saeh. A yoeyah la a hmai tal uh saeh lamtah milh uh saeh.
18 Dan zullen zij weten, dat "Jahweh" uw Naam is; Dat Gij de Allerhoogste zijt op heel de aarde, Gij alleen!
Te dongah diklai pum ah nang tah na ming Yahweh tih, namah bueng te Sangkoek tila ming uh saeh.