Psalmen 82

1 Een lied van Asaf. God staat op in de goddelijke raad, Houdt gericht te midden der goden!

Asaf'ın mezmuru Tanrı yerini aldı tanrısal kurulda, Yargısını açıklıyor ilahların ortasında:

2 Hoelang nog zult gij onrechtvaardige vonnissen vellen, En voor de bozen partij blijven trekken?

“Ne zamana dek haksız karar verecek, Kötüleri kayıracaksınız? (Sela)

3 Neemt het op voor zwakken en wezen, Geef den geringe en verdrukte zijn recht:

Zayıfın, öksüzün davasını savunun, Mazlumun, yoksulun hakkını arayın.

4 Redt den behoeftige en arme, En rukt ze uit de handen der bozen!

Zayıfı, düşkünü kurtarın, Onları kötülerin elinden özgür kılın.”

5 Maar ze hebben verstand noch begrip; ze tasten in duisternis rond, En brengen alle grondslagen der aarde aan het wankelen!

Bilmiyor, anlamıyorlar, Karanlıkta dolaşıyorlar. Yeryüzünün temelleri sarsılıyor.

6 Ik had gezegd: Gij zijt goden, Zonen van den Allerhoogste, gij allen;

“‘Siz ilahlarsınız’ diyorum, ‘Yüceler Yücesi'nin oğullarısınız hepiniz!’

7 Maar gij zult sterven als mensen, En als een der afgoden vallen!

Yine de insanlar gibi öleceksiniz, Sıradan bir önder gibi düşeceksiniz!”

8 Sta op, o God, en richt de aarde; Want alle volkeren behoren U toe!

Kalk, ey Tanrı, yargıla yeryüzünü! Çünkü bütün uluslar senindir.