Psalmen 82

1 Een lied van Asaf. God staat op in de goddelijke raad, Houdt gericht te midden der goden!

Ko e Saame ʻa ʻAsafi. ‌ʻOku ʻafio ʻae ʻOtua ʻi he fakataha ʻoe kau mālohi; ʻoku ne fakamaau ʻi he lotolotonga ʻoe ngaahi ʻotua.

2 Hoelang nog zult gij onrechtvaardige vonnissen vellen, En voor de bozen partij blijven trekken?

“ʻE fēfē hono fuoloa mo hoʻomou fakamaau taʻetotonu, pea filifilimānako ki he kakai angahala?” (Sila)

3 Neemt het op voor zwakken en wezen, Geef den geringe en verdrukte zijn recht:

“Fakamaau ʻae paea mo e tamai mate: fai angatonu ki he mamahi mo e masiva.

4 Redt den behoeftige en arme, En rukt ze uit de handen der bozen!

Fakahaofi ʻae masiva mo e paea: fakamoʻui ʻakinautolu mei he nima ʻoe kau angahala.”

5 Maar ze hebben verstand noch begrip; ze tasten in duisternis rond, En brengen alle grondslagen der aarde aan het wankelen!

‌ʻOku ʻikai te nau ʻilo, pea ʻoku ʻikai te nau fie ʻilo; ʻoku nau ʻalu pē ʻi he poʻuli: kuo ueʻi ʻae ngaahi tuʻunga kotoa pē ʻo māmani.

6 Ik had gezegd: Gij zijt goden, Zonen van den Allerhoogste, gij allen;

Naʻaku pehē, “Ko e ngaahi ʻotua ʻakimoutolu; pea ko e fānau ʻae Fungani Māʻolunga ʻakimoutolu kotoa pē.

7 Maar gij zult sterven als mensen, En als een der afgoden vallen!

Ka temou mate ʻo hangē ko e kau tangata, pea tō ʻo hangē ko e tokotaha ʻoe houʻeiki.”

8 Sta op, o God, en richt de aarde; Want alle volkeren behoren U toe!

Tuʻu hake, ʻE ʻOtua, fakamaau ʻa māmani: he te ke maʻu ʻae puleʻanga kotoa pē.