Psalmen 82

1 Een lied van Asaf. God staat op in de goddelijke raad, Houdt gericht te midden der goden!

Tumatayo ang Diyos sa banal na pagtitipon; sa kalagitnaan ng mga diyos, nagbibigay siya ng paghatol.

2 Hoelang nog zult gij onrechtvaardige vonnissen vellen, En voor de bozen partij blijven trekken?

Gaano katagal kang hahatol nang walang katarungan at magpapakita ng pagtatangi sa masasama? (Selah)

3 Neemt het op voor zwakken en wezen, Geef den geringe en verdrukte zijn recht:

Ipagtanggol mo ang mahihirap at mga ulila sa ama; panatilihin mo ang mga karapatan ng pinapahirapan at dukha.

4 Redt den behoeftige en arme, En rukt ze uit de handen der bozen!

Sagipin mo ang mahihirap at nangangailangan; alisin mo (sila) sa kamay ng masasama.

5 Maar ze hebben verstand noch begrip; ze tasten in duisternis rond, En brengen alle grondslagen der aarde aan het wankelen!

Hindi nila nalalaman ni nauunawaan; nagpapalabuy-laboy (sila) sa kadiliman; lahat ng mga pundasyon ng lupa ay gumuguho.

6 Ik had gezegd: Gij zijt goden, Zonen van den Allerhoogste, gij allen;

Sinabi ko, “Kayo ay mga diyos, at lahat kayong mga anak ng Kataas-taasan.

7 Maar gij zult sterven als mensen, En als een der afgoden vallen!

Gayumpaman mamamatay kayo tulad ng mga tao at babagsak tulad ng isa sa mga prinsipe.”

8 Sta op, o God, en richt de aarde; Want alle volkeren behoren U toe!

Bumangon, O Diyos, hatulan mo ang daigdig, dahil mamanahin mo ang lahat ng mga bansa.