Psalmen 82

1 Een lied van Asaf. God staat op in de goddelijke raad, Houdt gericht te midden der goden!

Zabbuli ya Asafu. Katonda akubiriza olukiiko lwe olukulu olw’omu ggulu, ng’alamula bakatonda.

2 Hoelang nog zult gij onrechtvaardige vonnissen vellen, En voor de bozen partij blijven trekken?

Mulituusa ddi okusala emisango n’obukuusa, nga musalira abanafu?

3 Neemt het op voor zwakken en wezen, Geef den geringe en verdrukte zijn recht:

Abanafu n’abatalina bakitaabwe mubalamulenga mu bwenkanya; abaavu n’abanyigirizibwa mubayambenga mu bwenkanya.

4 Redt den behoeftige en arme, En rukt ze uit de handen der bozen!

Mulwanirire abatalina maanyi n’abali mu kwetaaga, mubawonye; mubanunule nga mubaggya mu mikono gy’ababi.

5 Maar ze hebben verstand noch begrip; ze tasten in duisternis rond, En brengen alle grondslagen der aarde aan het wankelen!

Tebalina kye bamanyi, era tebategeera. Batambulira mu kizikiza; emisingi gy’ensi gyonna ginyeenyezebwa.

6 Ik had gezegd: Gij zijt goden, Zonen van den Allerhoogste, gij allen;

Njogedde nti, Muli bakatonda, era mwenna muli baana b’oyo Ali Waggulu Ennyo.

7 Maar gij zult sterven als mensen, En als een der afgoden vallen!

“Naye mugenda kufa ng’abantu obuntu; muliggwaawo ng’abafuzi abalala bonna bwe baggwaawo.”

8 Sta op, o God, en richt de aarde; Want alle volkeren behoren U toe!

Ogolokoke, Ayi Katonda, olamule ensi; kubanga amawanga gonna gago.