Psalmen 82

1 Een lied van Asaf. God staat op in de goddelijke raad, Houdt gericht te midden der goden!

Of Asaph. God stood in the synagoge of goddis; forsothe he demeth goddis in the myddil.

2 Hoelang nog zult gij onrechtvaardige vonnissen vellen, En voor de bozen partij blijven trekken?

Hou longe demen ye wickidnesse; and taken the faces of synneris?

3 Neemt het op voor zwakken en wezen, Geef den geringe en verdrukte zijn recht:

Deme ye to the nedi man, and to the modirles child; iustifie ye the meke man and pore.

4 Redt den behoeftige en arme, En rukt ze uit de handen der bozen!

Raueische ye out a pore man; and delyuere ye the nedi man fro the hond of the synner.

5 Maar ze hebben verstand noch begrip; ze tasten in duisternis rond, En brengen alle grondslagen der aarde aan het wankelen!

Thei knewen not, nether vndirstoden, thei goen in derknessis; alle the foundementis of erthe schulen be moued.

6 Ik had gezegd: Gij zijt goden, Zonen van den Allerhoogste, gij allen;

I seide, Ye ben goddis; and alle ye ben the sones of hiy God.

7 Maar gij zult sterven als mensen, En als een der afgoden vallen!

But ye schulen die as men; and ye schulen falle doun as oon of the princis.

8 Sta op, o God, en richt de aarde; Want alle volkeren behoren U toe!

Ryse, thou God, deme thou the erthe; for thou schalt haue eritage in alle folkis.