Psalmen 82

1 Een lied van Asaf. God staat op in de goddelijke raad, Houdt gericht te midden der goden!

Gud staar i Guds Menighed; han dømmer midt iblandt Guder.

2 Hoelang nog zult gij onrechtvaardige vonnissen vellen, En voor de bozen partij blijven trekken?

Hvor længe ville I dømme Uret og anse de ugudeliges Personer? (Sela)

3 Neemt het op voor zwakken en wezen, Geef den geringe en verdrukte zijn recht:

Skaffer den ringe og den faderløse Ret; hjælper den elendige og den arme til Retfærdighed!

4 Redt den behoeftige en arme, En rukt ze uit de handen der bozen!

Redder den ringe og den fattige; udfrier ham af de ugudeliges Haand!

5 Maar ze hebben verstand noch begrip; ze tasten in duisternis rond, En brengen alle grondslagen der aarde aan het wankelen!

De skønne ikke og forstaa ikke, de vandre i Mørke; alle Jordens Grundpiller ryste.

6 Ik had gezegd: Gij zijt goden, Zonen van den Allerhoogste, gij allen;

Jeg har sagt: I ere Guder, og I ere alle den Højestes Sønner.

7 Maar gij zult sterven als mensen, En als een der afgoden vallen!

Men I skulle dø som Mennesker, og som en af Fyrsterne skulle I falde.

8 Sta op, o God, en richt de aarde; Want alle volkeren behoren U toe!

Gud! gør dig rede, døm Jorden; thi du skal tage Arv iblandt alle Hedninger.