Psalmen 82

1 Een lied van Asaf. God staat op in de goddelijke raad, Houdt gericht te midden der goden!

Van a thutan na chunga Elohim Pathen in vai ahomin Van mite chunga athutan na aphondoh e.

2 Hoelang nog zult gij onrechtvaardige vonnissen vellen, En voor de bozen partij blijven trekken?

Nangman itihchan hi miphalouho napanpia thudihlou ho nachelhah sah dingham?

3 Neemt het op voor zwakken en wezen, Geef den geringe en verdrukte zijn recht:

“Chaga leh vaichate chungah thudih chepin lang; tahlel tele engbolla umte chungah thudih phongdoh in.

4 Redt den behoeftige en arme, En rukt ze uit de handen der bozen!

Panpi bei tele engbolla umte huhdoh in, miphalouho khut a konin huhdoh-in.

5 Maar ze hebben verstand noch begrip; ze tasten in duisternis rond, En brengen alle grondslagen der aarde aan het wankelen!

Hinla mibolse ten imacha ahepouve; ama hokhu hetna lhasam ahiuve. Muthim noi a avah leuvin, leiset sungil lamgei in ahotling tai.

6 Ik had gezegd: Gij zijt goden, Zonen van den Allerhoogste, gij allen;

Keiman kasei in, ‘Nang ho Pathen nahiuve; nangho hatchungnung chilhah te nahiu ve.

7 Maar gij zult sterven als mensen, En als een der afgoden vallen!

Hinlah nangho mihem tabang bep a nathi diu, thunei vaihom dang ho banga nalhuh tei diu ahi.’”

8 Sta op, o God, en richt de aarde; Want alle volkeren behoren U toe!

Hung kipatin, O Elohim Pathen vannoi leiset hi athu tannin, ajeh chu chiding namdangho jouse jonghi aboncha nanga ahi.