Psalmen 81

1 Voor muziekbegeleiding; op de gittiet. Van Asaf. Jubelt voor God, onze sterkte, Juicht den God van Jakob ter eer;

Glasno prepevajte Bogu, naši môči, naredite radosten glas Jakobovemu Bogu.

2 Stemt lofzangen aan, slaat de pauken, Met lieflijke citer en harp;

Vzemite psalm in prinesite sèm tamburin, prijetno harfo s plunko.

3 Steekt deze maand de bazuinen, Bij volle maan voor de dag van ons feest!

Trobite na šofar ob mlaju, ob določenem času na naš slovesni praznični dan.

4 Want dit is een voorschrift aan Israël, En een bevel van Jakobs God:

Kajti to je bil zakon za Izraela in postava Jakobovega Boga.

5 Een gebod, aan Josef gegeven, Na zijn tocht uit het land van Egypte, Toen hij een woord vernam, Dat hij nooit had gehoord:

To je odredil v Jožefu za pričevanje, ko je šel ven skozi egiptovsko deželo, kjer sem slišal jezik, ki ga nisem razumel:

6 Ik heb de last van uw schouders genomen, En uw handen werden van de draagkorf bevrijd.

»Njegovo ramo sem odstranil od bremena, njegove roke so bile osvobojene pred lonci.

7 Gij riept in de nood, En Ik heb u verlost, In donderwolken u verhoord, Bij de wateren van Meriba u beproefd.

Ti kličeš v stiski in jaz sem te osvobodil, odgovoril sem ti na skrivnem kraju groma. Jaz sem te preizkusil pri vodah Meríbe. (Sela)

8 Hoor, mijn volk, Ik ga het u plechtig verkonden; Israël, ach, luister naar Mij:

Poslušaj, oh moje ljudstvo, pričeval ti bom, oh Izrael, če bi mi hotel prisluhniti.

9 Geen andere god mag er onder u zijn; Geen vreemden god moogt gij aanbidden!

V tebi naj ne bo tujega boga niti ne boš oboževal nobenega tujega boga.

10 Ik ben Jahweh, uw God, die u uit Egypte heb geleid, En die uw mond heb gevuld, toen hij wijd was geopend!

Jaz sem Gospod, tvoj Bog, ki te je privedel iz egiptovske dežele. Široko odpri svoja usta in napolnil jih bom.

11 Maar mijn volk luisterde niet naar mijn stem, En Israël gehoorzaamde niet;

Toda moje ljudstvo noče prisluhniti mojemu glasu in Izrael noče ničesar od mene.

12 Toen gaf ik ze prijs aan verstoktheid des harten, En iedereen ging zijn eigen weg.

Tako sem jih izročil njihovim lastnim srčnim željam in živeli so po svojih lastnih nasvetih.

13 Ach, had mijn volk naar Mij toch geluisterd, En Israël mijn wegen bewandeld!

Oh, da bi mi moje ljudstvo prisluhnilo in bi Izrael hodil po mojih poteh!

14 Hoe snel had Ik dan zijn vijand vernederd, Mijn hand op zijn verdrukkers doen komen;

Kmalu bi podjarmil njihove sovražnike in svojo roko obrnil zoper njihove nasprotnike.

15 Al hadden Jahweh’s haters Hem nog zo gevleid, Hun tijd was voor eeuwig gekomen!

Gospodovi sovražniki bi se morali podvreči pod njega, pa bi se njihov čas ohranil na veke.

16 Maar u zou Ik spijzen met de bloem van de tarwe, En verzadigen met honing uit de rotsen.

Hranil bi jih tudi z najodličnejšo pšenico in z medom iz skale bi te nasitil.«