Psalmen 81

1 Voor muziekbegeleiding; op de gittiet. Van Asaf. Jubelt voor God, onze sterkte, Juicht den God van Jakob ter eer;

Untuk pemimpin kor. Menurut lagu: Gitit. Dari Asaf. Nyanyikanlah puji-pujian bagi Allah, kekuatan kita, bersoraklah dengan gembira bagi Allah Yakub.

2 Stemt lofzangen aan, slaat de pauken, Met lieflijke citer en harp;

Bunyikanlah rebana, angkatlah lagu, petiklah gambus dan kecapi dengan merdu.

3 Steekt deze maand de bazuinen, Bij volle maan voor de dag van ons feest!

Tiuplah terompet pada hari raya kita, pada pesta bulan baru dan bulan purnama.

4 Want dit is een voorschrift aan Israël, En een bevel van Jakobs God:

Sebab hal itu suatu peraturan di Israel, suatu perintah dari Allah Yakub.

5 Een gebod, aan Josef gegeven, Na zijn tocht uit het land van Egypte, Toen hij een woord vernam, Dat hij nooit had gehoord:

Ia menjadikannya sebuah ketetapan bagi bangsa Israel, ketika Ia maju melawan Mesir. Aku mendengar bahasa yang tidak kukenal,

6 Ik heb de last van uw schouders genomen, En uw handen werden van de draagkorf bevrijd.

"Aku telah mengangkat beban dari pundakmu, dan melepaskan keranjang pikulan dari tanganmu.

7 Gij riept in de nood, En Ik heb u verlost, In donderwolken u verhoord, Bij de wateren van Meriba u beproefd.

Dalam kesusahanmu kamu berseru, dan Aku menyelamatkan kamu. Kujawab kamu dari guntur tempat Aku bersembunyi, Kuuji kamu di mata air Meriba.

8 Hoor, mijn volk, Ik ga het u plechtig verkonden; Israël, ach, luister naar Mij:

Dengarlah peringatan-Ku, hai umat-Ku, Israel, sekiranya kamu mau mendengarkan Aku!

9 Geen andere god mag er onder u zijn; Geen vreemden god moogt gij aanbidden!

Jangan di antaramu ada ilah lain, janganlah menyembah ilah asing.

10 Ik ben Jahweh, uw God, die u uit Egypte heb geleid, En die uw mond heb gevuld, toen hij wijd was geopend!

Akulah TUHAN Allahmu, yang menuntun kamu keluar dari Mesir. Waktu kamu lapar kamu Kuberi makan.

11 Maar mijn volk luisterde niet naar mijn stem, En Israël gehoorzaamde niet;

Tapi umat-Ku tak mau mendengarkan Aku, Israel tak mau taat kepada-Ku.

12 Toen gaf ik ze prijs aan verstoktheid des harten, En iedereen ging zijn eigen weg.

Sebab itu Aku membiarkan mereka berkeras kepala; biarlah mereka mengikuti kemauan mereka sendiri.

13 Ach, had mijn volk naar Mij toch geluisterd, En Israël mijn wegen bewandeld!

Ah, sekiranya umat-Ku mau mendengarkan Aku, sekiranya mereka mau taat kepada-Ku,

14 Hoe snel had Ik dan zijn vijand vernederd, Mijn hand op zijn verdrukkers doen komen;

maka Aku segera menundukkan musuh mereka, dan mengalahkan semua lawan mereka.

15 Al hadden Jahweh’s haters Hem nog zo gevleid, Hun tijd was voor eeuwig gekomen!

Orang yang membenci Aku akan Kutaklukkan, mereka akan dihukum untuk selama-lamanya.

16 Maar u zou Ik spijzen met de bloem van de tarwe, En verzadigen met honing uit de rotsen.

Tetapi umat-Ku akan Kuberi makan gandum pilihan, dan Kukenyangkan dengan madu hutan."