Psalmen 81

1 Voor muziekbegeleiding; op de gittiet. Van Asaf. Jubelt voor God, onze sterkte, Juicht den God van Jakob ter eer;

For the chief musician; set to the Gittith style. A psalm of Asaph. Sing aloud to God our strength; shout out for joy to the God of Jacob.

2 Stemt lofzangen aan, slaat de pauken, Met lieflijke citer en harp;

Sing a song and play the tambourine, the pleasant lyre with the harp.

3 Steekt deze maand de bazuinen, Bij volle maan voor de dag van ons feest!

Blow the trumpet on the day of the new moon, on the day of the full moon, when our feast day begins.

4 Want dit is een voorschrift aan Israël, En een bevel van Jakobs God:

For it is a statute for Israel, a decree given by the God of Jacob.

5 Een gebod, aan Josef gegeven, Na zijn tocht uit het land van Egypte, Toen hij een woord vernam, Dat hij nooit had gehoord:

He issued it as a regulation in Joseph when he went against the land of Egypt, where I heard a voice that I did not recognize:

6 Ik heb de last van uw schouders genomen, En uw handen werden van de draagkorf bevrijd.

“I removed the burden from his shoulder; his hands were freed from holding the basket.

7 Gij riept in de nood, En Ik heb u verlost, In donderwolken u verhoord, Bij de wateren van Meriba u beproefd.

In your distress you called out, and I helped you; I answered you from a dark thundercloud. I tested you at the waters of Meribah. (Selah)

8 Hoor, mijn volk, Ik ga het u plechtig verkonden; Israël, ach, luister naar Mij:

Listen, my people, for I will warn you, Israel, if you would only listen to me!

9 Geen andere god mag er onder u zijn; Geen vreemden god moogt gij aanbidden!

There must be no foreign god among you; you must not worship any foreign god.

10 Ik ben Jahweh, uw God, die u uit Egypte heb geleid, En die uw mond heb gevuld, toen hij wijd was geopend!

I am Yahweh your God, who brought you out of the land of Egypt. Open your mouth wide, and I will fill it.

11 Maar mijn volk luisterde niet naar mijn stem, En Israël gehoorzaamde niet;

But my people did not listen to my words; Israel did not obey me.

12 Toen gaf ik ze prijs aan verstoktheid des harten, En iedereen ging zijn eigen weg.

So I gave them over to their own stubborn way so that they might do what seemed right to them.

13 Ach, had mijn volk naar Mij toch geluisterd, En Israël mijn wegen bewandeld!

Oh, that my people would listen to me; oh, that my people would walk in my paths.

14 Hoe snel had Ik dan zijn vijand vernederd, Mijn hand op zijn verdrukkers doen komen;

Then I would quickly subdue their enemies and turn my hand against their oppressors.

15 Al hadden Jahweh’s haters Hem nog zo gevleid, Hun tijd was voor eeuwig gekomen!

May those who hate Yahweh cringe in fear before him! May they be humiliated forever.

16 Maar u zou Ik spijzen met de bloem van de tarwe, En verzadigen met honing uit de rotsen.

I would feed Israel with the finest wheat; I would satisfy you with honey out of the rock.”