< Psalmen 80 >
1 Voor muziekbegeleiding; op de wijze: "Leliën der Wet." Een psalm van Asaf. Herder van Israël, ach, wil toch horen: Gij, die Josef leidt als een kudde; Die troont op de Cherubs, laat stralen uw licht
En Psalm Assaphs, om gyldene rosena, till att föresjunga. Hör, Israels Herde, du som leder Joseph såsom får; bete dig, du som sitter på Cherubim.
2 Over Efraïm, Benjamin en Manasse; Doe uw kracht weer ontwaken, En kom ons te hulp!
Uppväck dina magt, du som för Ephraim, BenJamin och Manasse äst, och kom oss till hjelp.
3 O God, richt ons weer op; Laat uw aanschijn lichten, dat we worden gered!
Gud, tröst oss, och låt ditt ansigte lysa, så varde vi hulpne.
4 God der heirscharen, Jahweh, Hoelang nog blijft Gij vergramd ondanks het gebed van uw volk!
Herre Gud Zebaoth, huru länge vill du vred vara öfver dins folks bön?
5 Hoelang nog laat Gij ons tranenbrood eten, En tranen drinken bij stromen;
Du spisar dem med tårars bröd, och skänker dem ett stort mått, fullt med tårar.
6 Maakt Gij ons tot twistappel voor onze buren, En zal onze vijand de spot met ons drijven?
Du lätst alla våra grannar banna oss, och våra fiendar bespotta oss.
7 God der heirscharen, richt ons weer op; Laat uw aanschijn lichten, dat we worden gered!
Gud Zebaoth, tröst oss; låt ditt ansigte lysa, så varde vi hulpne.
8 Een wijnstok hebt Gij uit Egypte overgebracht, Volkeren uitgetrokken, om hem te planten;
Du hafver hemtat ditt vinträ utur Egypten, och hafver fördrifvit Hedningarna, och planterat det.
9 Gij hebt hem plaats gemaakt, zodat hij wortel kon schieten, En het hele land kon begroeien.
Du hafver röjt vägen för thy, och låtit det väl rota sig, så att det hafver uppfyllt landet.
10 Zijn lommer bedekte de bergen, Zijn ranken Gods ceders;
Bergen äro med dess skugga öfvertäckte, och med dess qvistar Guds cedreträ.
11 Hij strekte zijn takken uit tot de Zee, Zijn loten naar de Rivier.
Du hafver utsträckt dess qvistar intill hafvet, och dess telningar allt intill älfvena.
12 Maar waarom hebt Gij dan zijn omheining vernield, Zodat iedereen, die voorbij gaat, hem leeg plukt,
Hvi hafver du så sönderbrutit dess gård, att deraf rifver allt det som der framom går?
13 Het everzwijn uit het woud hem ontwortelt, Het veldgedierte hem kaal vreet?
De vildsvin hafva uppgräfvit det, och de vilddjur hafva afbitit det.
14 Jahweh der heirscharen, ach, keer toch terug, Blik neer uit de hemel, zie toe; Zoek deze wijnstok weer op,
Gud Zebaoth, vänd dig dock; skåda neder af himmelen, och se härtill, och besök detta vinträt;
15 De stek, die uw rechterhand heeft geplant!
Och håll det vid magt, som din högra hand planterat hafver, och det du dig stadeliga utvalt hafver.
16 Laat, die hem als vuilnis verbranden, Vergaan voor uw dreigende blik!
Se dertill, och straffat; att på det brännande och rifvande må en ände varda.
17 Maar laat uw hand op de man blijven rusten, Uw rechter op het mensenkind, dat Gij groot hebt gebracht;
Din hand beskydde dins högra hands folk, och de menniskor, som du dig stadeliga utvalt hafver;
18 Laat ons toch nimmermeer van U wijken, Maar doe ons weer leven, en wij eren uw Naam!
Så vilje vi intet ifrå dig vika. Låt oss lefva, så vilje vi åkalla ditt Namn.
19 God der heirscharen, Jahweh, richt ons weer op; Laat uw aanschijn lichten, dat we worden gered!
Herre Gud Zebaoth, tröst oss. Låt ditt ansigte lysa, så varde vi hulpne.