Psalmen 80

1 Voor muziekbegeleiding; op de wijze: "Leliën der Wet." Een psalm van Asaf. Herder van Israël, ach, wil toch horen: Gij, die Josef leidt als een kudde; Die troont op de Cherubs, laat stralen uw licht

Al la ĥorestro. Por ŝoŝanoj. Atesto de Asaf. Psalmo. Ho Paŝtisto de Izrael, aŭskultu; Vi, kiu kondukas Jozefon, kiel ŝafojn, Vi, kiu sidas sur keruboj, aperu!

2 Over Efraïm, Benjamin en Manasse; Doe uw kracht weer ontwaken, En kom ons te hulp!

Antaŭ Efraim kaj Benjamen kaj Manase veku Vian forton, Kaj venu, por savi nin.

3 O God, richt ons weer op; Laat uw aanschijn lichten, dat we worden gered!

Ho Dio, revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

4 God der heirscharen, Jahweh, Hoelang nog blijft Gij vergramd ondanks het gebed van uw volk!

Ho Eternulo, Dio Cebaot, Ĝis kiam Vi kolere repuŝos la preĝon de Via popolo?

5 Hoelang nog laat Gij ons tranenbrood eten, En tranen drinken bij stromen;

Vi manĝigis al ili panon larman, Kaj Vi trinkigis al ili larmojn per granda mezuro.

6 Maakt Gij ons tot twistappel voor onze buren, En zal onze vijand de spot met ons drijven?

Vi faris nin objekto de disputo por niaj najbaroj; Kaj niaj malamikoj nin mokas.

7 God der heirscharen, richt ons weer op; Laat uw aanschijn lichten, dat we worden gered!

Ho Dio Cebaot! revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

8 Een wijnstok hebt Gij uit Egypte overgebracht, Volkeren uitgetrokken, om hem te planten;

Vinberbranĉon el Egiptujo Vi elportis, Vi forpelis popolojn kaj ĝin plantis;

9 Gij hebt hem plaats gemaakt, zodat hij wortel kon schieten, En het hele land kon begroeien.

Vi purigis lokon por ĝi; Kaj ĝi profundigis siajn radikojn kaj plenigis la tutan landon;

10 Zijn lommer bedekte de bergen, Zijn ranken Gods ceders;

Montojn kovris ĝia ombro, Kaj ĝiaj branĉoj fariĝis kiel cedroj de Dio.

11 Hij strekte zijn takken uit tot de Zee, Zijn loten naar de Rivier.

Ĝi etendis siajn branĉojn ĝis la maro Kaj siajn branĉetojn ĝis la Rivero.

12 Maar waarom hebt Gij dan zijn omheining vernield, Zodat iedereen, die voorbij gaat, hem leeg plukt,

Kial Vi detruis ĝiajn barilojn, Ke ĉiuj pasantoj ĝin ŝiras?

13 Het everzwijn uit het woud hem ontwortelt, Het veldgedierte hem kaal vreet?

Subfosas ĝin arbara apro, Kaj kampa besto ĝin mordas.

14 Jahweh der heirscharen, ach, keer toch terug, Blik neer uit de hemel, zie toe; Zoek deze wijnstok weer op,

Ho Dio Cebaot, returniĝu; Rigardu el la ĉielo kaj vidu, kaj rememoru tiun vinbertrunkon,

15 De stek, die uw rechterhand heeft geplant!

Kaj ŝirmu tion, kion plantis Via dekstra mano, Kaj la kreskaĵidon, kiun Vi fortikigis por Vi.

16 Laat, die hem als vuilnis verbranden, Vergaan voor uw dreigende blik!

Ĝi estas bruligita de fajro, krevinta; De Via minaca vizaĝo ili pereis.

17 Maar laat uw hand op de man blijven rusten, Uw rechter op het mensenkind, dat Gij groot hebt gebracht;

Via brako estu super la viro de Via dekstra mano, Super la homido, kiun Vi fortikigis por Vi.

18 Laat ons toch nimmermeer van U wijken, Maar doe ons weer leven, en wij eren uw Naam!

Kaj ni ne foriros de Vi; Vivigu nin, kaj ni vokos Vian nomon.

19 God der heirscharen, Jahweh, richt ons weer op; Laat uw aanschijn lichten, dat we worden gered!

Ho Eternulo, Dio Cebaot! revenigu nin, lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.