Psalmen 77
1 Voor muziekbegeleiding; voor Jedoetoen. Een psalm van Asaf. Luide roep ik tot Jahweh; Luide tot God, opdat Hij mij hore!
I KIN likwirki ngil ai ong Kot, ong Kot, me i pan likwir ong, o i me kotin mangi ia.
2 Overdag zoek ik in mijn benauwdheid den Heer, ‘s Nachts strekken mijn handen zich uit, onvermoeid.
Ni ai ansau apwal, i kin rapaki Ieowa; ni pong pa i kin u wei o sota kin dukedi, pwe ngen i sota kak insenemaula.
3 Mijn ziel weigert troost: denk ik aan God, ik moet kreunen; Peins ik na, mijn geest is verslagen.
Ni ai tamanda Kot, i kin asengokida, ni ai madamadaua, ngen i kin luetala. (Sela)
4 Ik kan mijn ogen niet sluiten, En van onrust niet spreken.
Kom kin kotin kolekol por en mas ai, pwe ira en papat; ngai inen en luet, solar itar ong lokaia.
5 Ik denk aan de oude dagen terug, En herinner me weer de vroegere jaren;
I kin lamelame duen ran en mas akan, duen par akan me samalar.
6 Ik lig er ‘s nachts over te peinzen, Te klagen, en in mijn gedachten te tobben.
Ni pong i kin lamelame duen ai kasang arp, o mongiong i kin madamadaua; ngen i kin raparapaki.
7 Zou de Heer dan voor altijd verstoten, En nooit genadig meer zijn;
Kalelapok, Ieowa pan kotin ongiong kokolata, o a sota pan kotin maki ong?
8 Zou zijn liefde voorgoed zijn verdwenen, Zijn belofte verbroken, die Hij deed van geslacht tot geslacht;
A kalangan roselar melel, o a inau imwisokalar kokolata?
9 Zou God zijn vergeten, Zich te ontfermen, Of in zijn toorn zijn hart hebben gesloten?
Kot kotin malielar a mak ong kit, o a karirikilar ongiong a kalangan? (Sela)
10 Maar ik sprak: Neen, dìt werp ik ver van mij af, Dat de hand van den Allerhoogste veranderd zou zijn!
Ari so, i indadar: Mepukat me mau ong ia; pali maun en lim en me Lapalap pan kak dorela meakaros.
11 Ik dacht dus aan uw daden, o Jahweh, Dacht terug aan uw vroegere wonderen;
I me i kin taman kida wiawian Ieowa; melel i kin tamanda omui manaman akan sang mas o,
12 Peinsde over al uw werken, Overwoog, wat door U is verricht.
O madamadaua duen omui wiawia kan karos, o kilekilang duen omui dodok.
13 Ja, uw weg was heilig, o God; Welke God was ontzaglijk als Jahweh!
Maing Kot, al omui me pung. Ia wasa amen Kot manaman mia dueta Kaun o?
14 Gij waart de God, die wonderen wrochtte, En uw macht aan de heidenen toonde!
Komui ta Kot me kin wia manaman akan. Komui kotin kasansaledar omui manaman nan pung en wei kan.
15 Gij hebt door uw arm uw volk verlost, De zonen van Jakob en Josef!
Komui kotin dore kila sapwilim omui kan omui manaman, iei seri en Iakop o Iosep akan. (Sela)
16 De wateren zagen U, o God, De wateren zagen U en beefden, Zelfs de zeeën begonnen te rillen;
Pil akan ariri komui, Maing Kot, pil akan ariri komui, rap masapwekadar, o wasa lol rererdar.
17 De wolken goten stromen neer, Het zwerk daverde en dreunde, Langs alle kant vlogen uw schichten rond.
Tapok kalaimun akan kamoredier pil, tapok kan wiadar nansapwe, o liol piripir sili.
18 Uw donder kraakte en rolde, Uw bliksems verlichtten de wereld, De aarde rilde en beefde!
Nansapwe wiauier nanlang; sapwilim omui liol akan kamaraini sappa; sappa mokieda o rerer.
19 Uw weg liep midden door de zee, Uw pad door onstuimige wateren; Toch bleven uw sporen onzichtbaar!
Al omui mi nan madau, al omui tätik nan pil kalaimun akan, o sota me kaan aluwilu omui.
20 Zo hebt Gij uw volk als schapen geleid, Door de hand van Moses en Aäron!
Kom kotin kalua sapwilim omui kan dueta pwin eu ren Moses o Aron.
