Psalmen 74
1 Een leerdicht van Asaf. O God, waarom zoudt Gij ons voor altijd verstoten, Zou uw toorn blijven woeden tegen de kudde uwer weide?
The understanding of Asaph. O God, why have you rejected us to the end. Why has your fury become enraged over the sheep of your pasture?
2 Gedenk toch uw volk, dat Gij U eens hebt verworven, De stam, die Gij hebt verlost als uw erfdeel, De Sionsberg, Die Gij U tot woonplaats verkoost!
Be mindful of your congregation, which you have possessed from the beginning. You redeemed the scepter of your inheritance, mount Zion, in which you have dwelt.
3 Ach, richt toch uw schreden naar de onherstelbare puinen; Heel het heiligdom is door den vijand vernield.
Lift up your hands against their arrogance in the end. How great the malice of the enemy has been in the sanctuary!
4 Uw haters joelden in uw heilige tent, En hebben er hun banieren geplant.
And those who hate you have been glorified, in the midst of your solemnity. They have set up their own signs as a proof,
5 Ze hakten de friezen boven de ingangen stuk, Zoals een bijl in het kreupelhout woedt.
as if it had been issued from on high; yet they did not understand. As in a forest of chopped wood,
6 Ze hebben het drijfwerk in stukken geslagen, Met bijl en houweel het vernield;
they have cut down the entrances themselves. With axe and hatchet, they have brought it down.
7 Uw heiligdom in brand gestoken, De woonplaats van uw Naam tot de grond toe ontwijd.
They have set fire to your Sanctuary. They have polluted the tabernacle of your name on earth.
8 Ze zeiden: "Wij zullen alles verwoesten, Alle godshuizen verbranden door ‘t hele land!"
They have said in their heart, the whole group of them together: “Let us cause all the feast days of God to cease from the land.
9 Wij zien geen voortekens meer, en er is geen profeet, Niemand onder ons, die kan zeggen: Hoelang nog!
We have not seen our proof; there is now no prophet. And he will no longer know us.”
10 Ja, hoelang nog, o God, zal de vijand U honen, De vijand maar altijd uw Naam blijven lasteren?
How long, O God, will the enemy place blame? Is the adversary to provoke your name until the end?
11 Waarom trekt Gij uw hand van ons terug, En houdt Gij uw rechter in uw boezem verborgen?
Why do you turn your hand away, even your right hand, from the midst of your sinews, until the end?
12 Gij zijt toch van ouds onze Koning, o God, Die op aarde altijd de zege bevocht:
But God is our king before all ages. He has wrought salvation in the midst of the earth.
13 Gij hebt de zee opgezweept door uw kracht, Op het water de schedels der draken verpletterd;
In your virtue, you confirmed the sea. You crushed the heads of the serpents in the waters.
14 Gij hebt Liwjatan zijn koppen verbrijzeld, En hem een prooi der jakhalzen gemaakt.
You have broken the heads of the serpent. You have given him as food for the people of the Ethiopians.
15 Gij liet bronnen en beken ontspringen, Maar eeuwige stromen verdrogen.
You have disrupted the fountains and the torrents. You have dried up the rivers of Ethan.
16 Door U kwam de dag, door U kwam de nacht, Gij hebt de maan en de zon haar plaatsen bereid.
Yours is the day, and yours is the night. You have made the morning light and the sun.
17 Gij hebt al de grenzen der aarde gesteld, Zomer en winter, Gij hebt ze gemaakt!
You have made all the limits of the earth. The summer and the spring were formed by you.
18 Denk aan dit alles, o Jahweh, als de vijand blijft honen, Een waanzinnig volk uw Naam blijft lasteren!
Be mindful of this: the enemy placed blame against the Lord, and a foolish people has incited against your name.
19 Geef, die U loven, niet prijs aan de beesten, En vergeet uw ongelukkigen niet voor altoos.
Do not hand over to beasts the souls that confess to you; and do not forget the souls of your poor until the end.
20 Zie neer op uw verbond, en houd het gestand: Het rampzalige Land is een oord van verdrukking!
Consider your covenant. For those who have been darkened upon the earth have been filled by the iniquity of the houses.
21 Laat de vertrapte niet onverhoord gaan, Maar de verdrukte en arme uw Naam verheerlijken.
Do not allow the humble to be turned away in confusion. The poor and the needy will praise your name.
22 Sta op, o God, en verdedig uw zaak, Gedenk, hoe die dwazen U steeds blijven honen;
Rise up, O God, judge your own case. Call to mind the accusations against you, which are made by the foolish all day long.
23 Vergeet het geschreeuw van uw vijanden niet, Het geloei van uw haters, dat altijd maar raast!
Do not forget the voices of your adversaries. The arrogance of those who hate you rises up continually.
