Psalmen 73
1 Psalm van Asaf. Waarachtig; God is goed voor den rechtvaardige, Jahweh voor de reinen van hart!
Asaf'ın mezmuru Tanrı gerçekten İsrail'e, Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.
2 Toch waren haast mijn voeten gestruikeld, Mijn schreden bijna uitgegleden!
Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş, Adımlarım az kalsın kaymıştı.
3 Want ik was jaloers op de bozen, Omdat ik de voorspoed der zondaars zag;
Çünkü kötülerin gönencini gördükçe, Küstahları kıskanıyordum.
4 Voor hen toch bestaat er geen lijden, Gezond en vol kracht is hun lijf.
Onlar acı nedir bilmezler, Bedenleri sağlıklı ve semizdir.
5 Ze hebben geen zorgen als andere mensen, Worden niet als anderen geplaagd;
Başkalarının derdini bilmez, Onlar gibi çile çekmezler.
6 Daarom hangen ze hoogmoed om als een keten, Bedekt hen geweld als een mantel.
Bu yüzden gurur onların gerdanlığı, Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.
7 De misdaad puilt uit hun vet, Hun hart loopt over van slechte gedachten;
Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar, İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.
8 Ze honen en lasteren, En dreigen op hoge toon met geweld.
İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur, Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.
9 Ze zetten een mond op tegen de hemel, En hun tong gaat zich tegen de aarde te buiten.
Göklere karşı ağızlarını açarlar, Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.
10 Daarom lopen de dwazen achter hen aan, En slurpen begerig hun woorden op.
Bu yüzden halk onlardan yana döner, Sözlerini ağzı açık dinler.
11 Ze zeggen: "Hoe zou God er iets van weten, De Allerhoogste er kennis van hebben?"
Derler ki, “Tanrı nasıl bilir? Bilgisi var mı Yüceler Yücesi'nin?”
12 Zie, zo gaat het de zondaars: Ze zijn altijd gelukkig, en hopen zich rijkdommen op!
İşte böyledir kötüler, Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.
13 Heb ik dan mijn hart vergeefs in reinheid bewaard, En mijn handen in onschuld gewassen:
Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum, Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.
14 De ganse dag word ik geplaagd, Iedere morgen opnieuw geslagen!
Gün boyu içim içimi yiyor, Her sabah azap çekiyorum.
15 Dacht ik: Zo wil ik spreken! Dan brak ik de trouw van het geslacht uwer kinderen;
“Ben de onlar gibi konuşayım” deseydim, Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.
16 Maar als ik ging peinzen, om het te vatten, Dan bleef het een raadsel in mijn oog.
Bunu anlamak için düşündüğümde, Zor geldi bana,
17 Totdat ik in Gods raadsbesluiten drong, En op hun einde ging letten:
Tanrı'nın Tapınağı'na girene dek; O zaman anladım sonlarının ne olacağını.
18 Ja, Gij hebt ze op een glibberige bodem gezet, Ze gestort in hun eigen verderf!
Gerçekten onları kaygan yere koyuyor, Yıkıma sürüklüyorsun.
19 Hoe zijn ze in een oogwenk vernietigd, Verdwenen, in verschrikkelijke rampen vergaan:
Nasıl da bir anda yok oluyor, Siliniveriyorlar dehşet içinde!
20 Heer, als een droom, die bij het ontwaken vervliegt, Wiens beeld we bij het opstaan verachten!
Uyanan birisi için rüya nasılsa, Sen de uyanınca, ya Rab, Hor göreceksin onların görüntüsünü.
21 Als dus mijn hart nog verbitterd zou zijn, En mijn nieren bleven geprikkeld,
Kalbim kırıldığında, İçim acı dolduğunda,
22 Dan was ik een dwaas en een zot, Een stuk vee in uw oog.
Akılsız ve bilgisizdim, Karşında bir hayvan gibi.
23 Want ik blijf altijd bij U, Gij houdt mij bij de rechterhand;
Yine de sürekli seninleyim, Sağ elimden tutarsın beni.
24 Gij leidt mij naar uw raadsbesluit, En herstelt mij in ere!
Öğütlerinle yol gösterir, Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.
25 Wat heb ik toch in de hemel; Ook op aarde verlang ik niets buiten U!
Senden başka kimim var göklerde? İstemem senden başkasını yeryüzünde.
26 Al bezwijken mijn vlees en mijn hart, God is voor eeuwig de Rots van mijn hart en mijn erfdeel.
Bedenim ve yüreğim tükenebilir, Ama Tanrı yüreğimde güç, Bana düşen paydır sonsuza dek.
27 Maar die U verlaten, gaan zeker te gronde, Gij vernietigt wie van U afvalt;
Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar, Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.
28 Doch mij is het goed, in Gods nabijheid te blijven, En mijn vertrouwen te stellen op Jahweh, mijn Heer!
Ama benim için en iyisi Tanrı'ya yakın olmaktır; Bütün işlerini duyurayım diye Sığınak yaptım Egemen RAB'bi kendime.
