Psalmen 73
1 Psalm van Asaf. Waarachtig; God is goed voor den rechtvaardige, Jahweh voor de reinen van hart!
Resnično, Bog je dober do Izraela, torej tistim, ki so čistega srca.
2 Toch waren haast mijn voeten gestruikeld, Mijn schreden bijna uitgegleden!
Toda kar se mene tiče, so moja stopala skoraj odšla, moji koraki so malodane spodrsnili.
3 Want ik was jaloers op de bozen, Omdat ik de voorspoed der zondaars zag;
Kajti bil sem nevoščljiv nad nespametnimi, ko sem videl uspevanje zlobnih.
4 Voor hen toch bestaat er geen lijden, Gezond en vol kracht is hun lijf.
Kajti v njihovi smrti ni vezi, vendar je njihova moč trdna.
5 Ze hebben geen zorgen als andere mensen, Worden niet als anderen geplaagd;
Niso v stiski, kakor drugi ljudje niti niso trpinčeni kakor drugi ljudje.
6 Daarom hangen ze hoogmoed om als een keten, Bedekt hen geweld als een mantel.
Zato jih ošabnost obdaja naokoli kakor veriga, nasilje jih pokriva kakor obleka.
7 De misdaad puilt uit hun vet, Hun hart loopt over van slechte gedachten;
Njihove oči izstopajo z mastnostjo. Imajo več, kot si lahko želi srce.
8 Ze honen en lasteren, En dreigen op hoge toon met geweld.
Izprijeni so in glede zatiranja govorijo zlobno, govorijo vzvišeno.
9 Ze zetten een mond op tegen de hemel, En hun tong gaat zich tegen de aarde te buiten.
Svoja usta postavljajo zoper nebesa in njihov jezik hodi po zemlji.
10 Daarom lopen de dwazen achter hen aan, En slurpen begerig hun woorden op.
Zato se njegovo ljudstvo vrača sèm in iztisnjene so jim polne čaše vode.
11 Ze zeggen: "Hoe zou God er iets van weten, De Allerhoogste er kennis van hebben?"
Pravijo: »Kako Bog ve? In ali je znanje v Najvišjem?«
12 Zie, zo gaat het de zondaars: Ze zijn altijd gelukkig, en hopen zich rijkdommen op!
Glej, to so brezbožni, ki uspevajo v svetu, povečujejo se v bogastvih.
13 Heb ik dan mijn hart vergeefs in reinheid bewaard, En mijn handen in onschuld gewassen:
Resnično sem zaman očistil svoje srce in svoje roke umil v nedolžnosti.
14 De ganse dag word ik geplaagd, Iedere morgen opnieuw geslagen!
Kajti ves dan sem bil trpinčen in kaznovan vsako jutro.
15 Dacht ik: Zo wil ik spreken! Dan brak ik de trouw van het geslacht uwer kinderen;
Če rečem: »Govoril bom na ta način, « glej, bi se pregrešil zoper rod tvojih otrok.
16 Maar als ik ging peinzen, om het te vatten, Dan bleef het een raadsel in mijn oog.
Ko sem premišljeval, da to spoznam, je bilo zame preveč boleče,
17 Totdat ik in Gods raadsbesluiten drong, En op hun einde ging letten:
dokler nisem odšel v Božje svetišče, potem sem razumel njihov konec.
18 Ja, Gij hebt ze op een glibberige bodem gezet, Ze gestort in hun eigen verderf!
Zagotovo si jih postavil na spolzke kraje, podiraš jih v uničenje.
19 Hoe zijn ze in een oogwenk vernietigd, Verdwenen, in verschrikkelijke rampen vergaan:
Kako so v hipu privedeni v opustošenje! Popolnoma so použiti s strahotami.
20 Heer, als een droom, die bij het ontwaken vervliegt, Wiens beeld we bij het opstaan verachten!
Kakor sanje, ko se nekdo zbudi; tako boš, oh Gospod, ko se zbudiš, preziral njihovo podobo.
21 Als dus mijn hart nog verbitterd zou zijn, En mijn nieren bleven geprikkeld,
Tako je bilo moje srce užaloščeno in v svoji notranjosti sem bil zboden.
22 Dan was ik een dwaas en een zot, Een stuk vee in uw oog.
Tako nespameten sem bil in neveden. Pred teboj sem bil kakor žival.
23 Want ik blijf altijd bij U, Gij houdt mij bij de rechterhand;
Kljub temu sem nenehno s teboj. Prijel si me za mojo desnico.
24 Gij leidt mij naar uw raadsbesluit, En herstelt mij in ere!
Usmerjal me boš s svojim nasvetom in potem me sprejmi v slavo.
25 Wat heb ik toch in de hemel; Ook op aarde verlang ik niets buiten U!
Koga imam v nebesih razen tebe? In nikogar ni na zemlji, ki si ga želim poleg tebe.
26 Al bezwijken mijn vlees en mijn hart, God is voor eeuwig de Rots van mijn hart en mijn erfdeel.
Moje meso in moje srce odpovedujeta, toda Bog je moč mojega srca in moj delež na veke.
27 Maar die U verlaten, gaan zeker te gronde, Gij vernietigt wie van U afvalt;
Kajti glej, tisti, ki so daleč od tebe, se bodo pogubili. Uničil si vse tiste, ki z vlačuganjem gredo od tebe.
28 Doch mij is het goed, in Gods nabijheid te blijven, En mijn vertrouwen te stellen op Jahweh, mijn Heer!
Toda zame je dobro, da se približam Bogu. Svoje trdno upanje sem položil v Gospoda Boga, da bom lahko oznanjal vsa tvoja dela.
