< Psalmen 73 >
1 Psalm van Asaf. Waarachtig; God is goed voor den rechtvaardige, Jahweh voor de reinen van hart!
Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.
2 Toch waren haast mijn voeten gestruikeld, Mijn schreden bijna uitgegleden!
Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;
3 Want ik was jaloers op de bozen, Omdat ik de voorspoed der zondaars zag;
Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.
4 Voor hen toch bestaat er geen lijden, Gezond en vol kracht is hun lijf.
Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.
5 Ze hebben geen zorgen als andere mensen, Worden niet als anderen geplaagd;
Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.
6 Daarom hangen ze hoogmoed om als een keten, Bedekt hen geweld als een mantel.
Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.
7 De misdaad puilt uit hun vet, Hun hart loopt over van slechte gedachten;
Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.
8 Ze honen en lasteren, En dreigen op hoge toon met geweld.
Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.
9 Ze zetten een mond op tegen de hemel, En hun tong gaat zich tegen de aarde te buiten.
Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.
10 Daarom lopen de dwazen achter hen aan, En slurpen begerig hun woorden op.
Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;
11 Ze zeggen: "Hoe zou God er iets van weten, De Allerhoogste er kennis van hebben?"
Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?
12 Zie, zo gaat het de zondaars: Ze zijn altijd gelukkig, en hopen zich rijkdommen op!
Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.
13 Heb ik dan mijn hart vergeefs in reinheid bewaard, En mijn handen in onschuld gewassen:
A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.
14 De ganse dag word ik geplaagd, Iedere morgen opnieuw geslagen!
Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.
15 Dacht ik: Zo wil ik spreken! Dan brak ik de trouw van het geslacht uwer kinderen;
Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.
16 Maar als ik ging peinzen, om het te vatten, Dan bleef het een raadsel in mijn oog.
Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;
17 Totdat ik in Gods raadsbesluiten drong, En op hun einde ging letten:
Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.
18 Ja, Gij hebt ze op een glibberige bodem gezet, Ze gestort in hun eigen verderf!
Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.
19 Hoe zijn ze in een oogwenk vernietigd, Verdwenen, in verschrikkelijke rampen vergaan:
[Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.
20 Heer, als een droom, die bij het ontwaken vervliegt, Wiens beeld we bij het opstaan verachten!
Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.
21 Als dus mijn hart nog verbitterd zou zijn, En mijn nieren bleven geprikkeld,
Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;
22 Dan was ik een dwaas en een zot, Een stuk vee in uw oog.
Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.
23 Want ik blijf altijd bij U, Gij houdt mij bij de rechterhand;
A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.
24 Gij leidt mij naar uw raadsbesluit, En herstelt mij in ere!
Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.
25 Wat heb ik toch in de hemel; Ook op aarde verlang ik niets buiten U!
Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.
26 Al bezwijken mijn vlees en mijn hart, God is voor eeuwig de Rots van mijn hart en mijn erfdeel.
Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.
27 Maar die U verlaten, gaan zeker te gronde, Gij vernietigt wie van U afvalt;
Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.
28 Doch mij is het goed, in Gods nabijheid te blijven, En mijn vertrouwen te stellen op Jahweh, mijn Heer!
Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.