< Psalmen 73 >
1 Psalm van Asaf. Waarachtig; God is goed voor den rechtvaardige, Jahweh voor de reinen van hart!
Faarfannaa Asaaf. Dhugumaan Waaqni Israaʼeliif, warra garaan isaanii qulqulluu taʼeef gaarii dha.
2 Toch waren haast mijn voeten gestruikeld, Mijn schreden bijna uitgegleden!
Ani garuu miilli koo gufachuu gaʼee, faanni koos mucucaachuu gaʼee ture.
3 Want ik was jaloers op de bozen, Omdat ik de voorspoed der zondaars zag;
Ani yommuun badhaadhummaa hamootaa argetti, of tuultotatti hinaafeen tureetii.
4 Voor hen toch bestaat er geen lijden, Gezond en vol kracht is hun lijf.
Isaan hin dhiphatan; dhagni isaaniis fayyaa dha; cimaa dhas.
5 Ze hebben geen zorgen als andere mensen, Worden niet als anderen geplaagd;
Rakkinni nama biraatti dhufu isaanitti hin dhufu; isaan akka namoota kaanii dhukkubaan hin dhaʼaman.
6 Daarom hangen ze hoogmoed om als een keten, Bedekt hen geweld als een mantel.
Kanaafuu of tuulummaan faaya morma isaanii ti; fincilas akka wayyaatti uffatu.
7 De misdaad puilt uit hun vet, Hun hart loopt over van slechte gedachten;
Iji isaanii coomee alatti dhiibama; hamminni isaan garaatti yaadan dhuma hin qabu.
8 Ze honen en lasteren, En dreigen op hoge toon met geweld.
Isaan ni qoosu; hamminas ni dubbatu; of tuulaa cunqursaadhaan nama doorsisu.
9 Ze zetten een mond op tegen de hemel, En hun tong gaat zich tegen de aarde te buiten.
Afaan isaanii samii falmata; arrabni isaaniis lafa dhaala.
10 Daarom lopen de dwazen achter hen aan, En slurpen begerig hun woorden op.
Kanaafuu sabni gara isaaniitti dachaʼee bishaan baayʼee dhuga.
11 Ze zeggen: "Hoe zou God er iets van weten, De Allerhoogste er kennis van hebben?"
Isaanis, “Waaqni akkamitti beekuu dandaʼaa? Waaqni Waan Hundaa Olii beekumsa qabaa?” jedhu.
12 Zie, zo gaat het de zondaars: Ze zijn altijd gelukkig, en hopen zich rijkdommen op!
Egaa namoonni hamoon akkana; isaan yeroo hunda yaaddoo malee jiraatu; badhaadhummaanis guddachaa deemu.
13 Heb ik dan mijn hart vergeefs in reinheid bewaard, En mijn handen in onschuld gewassen:
Yoos ani akkasumaan garaa koo qulqullinaan eeggadhee harka koos akkasumaan dhiqadhe kaa!
14 De ganse dag word ik geplaagd, Iedere morgen opnieuw geslagen!
Ani guyyaa guutuu dhaʼameera; ganama ganamas adabameera.
15 Dacht ik: Zo wil ik spreken! Dan brak ik de trouw van het geslacht uwer kinderen;
Ani utuu, “Akkana nan dubbadha” jedhee jiraadhee silaa ijoollee kee nan yakkan ture.
16 Maar als ik ging peinzen, om het te vatten, Dan bleef het een raadsel in mijn oog.
Garuu yommuu ani waan kana hunda hubachuu yaaletti, wanni kun hojii dadhabsiisaa natti taʼe.
17 Totdat ik in Gods raadsbesluiten drong, En op hun einde ging letten:
Kunis hamma ani iddoo qulqullummaa Waaqaa seenutti ture; ergasiis ani galgala isaanii nan hubadhe.
18 Ja, Gij hebt ze op een glibberige bodem gezet, Ze gestort in hun eigen verderf!
Dhugumaan ati iddoo mucucaataa irra isaan dhaabde; akka isaan kufanii caccabaniifis gad isaan darbatte.
19 Hoe zijn ze in een oogwenk vernietigd, Verdwenen, in verschrikkelijke rampen vergaan:
Isaan akkamiin guutumaan guutuutti sodaadhaan fudhatamanii akkuma tasaa barbadaaʼan!
20 Heer, als een droom, die bij het ontwaken vervliegt, Wiens beeld we bij het opstaan verachten!
Akkuma abjuun yeroo namni hirribaa dammaqutti taʼu sana, atis yaa Gooftaa, akkasuma yommuu ol kaatu, hawwii garaa isaanii ni busheessita.
21 Als dus mijn hart nog verbitterd zou zijn, En mijn nieren bleven geprikkeld,
Yommuu lubbuun koo gadditee onneen koos waraanamtetti,
22 Dan was ik een dwaas en een zot, Een stuk vee in uw oog.
ani gowwaa fi wallaalaan ture; fuula kee durattis akka horii nan taʼe.
23 Want ik blijf altijd bij U, Gij houdt mij bij de rechterhand;
Taʼus ani yeroo hunda si wajjinan jira; atis harka koo mirgaa ni qabda.
24 Gij leidt mij naar uw raadsbesluit, En herstelt mij in ere!
Ati gorsa keetiin na qajeelchita; ergasii immoo ulfinatti na galchita.
25 Wat heb ik toch in de hemel; Ook op aarde verlang ik niets buiten U!
Ani samii keessaa eenyunan qaba? Lafa irraas si malee homaa hin fedhu.
26 Al bezwijken mijn vlees en mijn hart, God is voor eeuwig de Rots van mijn hart en mijn erfdeel.
Foon koo fi onneen koo dadhabuu dandaʼu; Waaqni garuu jabina garaa koo ti; bara baraanis inni qooda koo.
27 Maar die U verlaten, gaan zeker te gronde, Gij vernietigt wie van U afvalt;
Warri sirraa fagoo jiran ni badu; atis warra siif hin amanamne hunda ni balleessita.
28 Doch mij is het goed, in Gods nabijheid te blijven, En mijn vertrouwen te stellen op Jahweh, mijn Heer!
Akka ani yaadutti garuu Waaqatti dhiʼaachuun gaarii dha; Waaqayyo Gooftaa daʼoo koo godhadheera; ani hojii kee hunda nan labsa.