Psalmen 73
1 Psalm van Asaf. Waarachtig; God is goed voor den rechtvaardige, Jahweh voor de reinen van hart!
Asafa dziesma. Tiešām, Dievs ir Israēla labums, tiem, kam sirdis ir šķīstas.
2 Toch waren haast mijn voeten gestruikeld, Mijn schreden bijna uitgegleden!
Bet gandrīz es būtu paklupis ar savām kājām, mani soļi tik (tikko) neslīdēja.
3 Want ik was jaloers op de bozen, Omdat ik de voorspoed der zondaars zag;
Jo man bija dusmas par lielīgiem, kad es redzēju, ka bezdievīgiem tik labi klājās.
4 Voor hen toch bestaat er geen lijden, Gezond en vol kracht is hun lijf.
Jo vārgšanas tiem nav līdz nāvei, un tie resni nobarojušies.
5 Ze hebben geen zorgen als andere mensen, Worden niet als anderen geplaagd;
Tie nav bēdās kā citi ļaudis, un netop mocīti kā citi cilvēki.
6 Daarom hangen ze hoogmoed om als een keten, Bedekt hen geweld als een mantel.
Tādēļ ar lepnību tie izrotājās un ar blēdību tie apģērbjas kā ar skaistām drēbēm.
7 De misdaad puilt uit hun vet, Hun hart loopt over van slechte gedachten;
No taukiem spīd viņu acs, viņu sirdsdomās plūst pāri.
8 Ze honen en lasteren, En dreigen op hoge toon met geweld.
Tie zobo, runā nikni no varas darba, tie lielās pārlieku.
9 Ze zetten een mond op tegen de hemel, En hun tong gaat zich tegen de aarde te buiten.
Tie paceļas ar savu muti līdz debesīm, un viņu mēle šaujās pa zemes virsu.
10 Daarom lopen de dwazen achter hen aan, En slurpen begerig hun woorden op.
Tādēļ ļaudis piemetās tiem klāt, un tiem rodas ūdens papilnam,
11 Ze zeggen: "Hoe zou God er iets van weten, De Allerhoogste er kennis van hebben?"
Un tie saka: kā Dievs zinās? Un vai tas Visuaugstais ir zinātājs?
12 Zie, zo gaat het de zondaars: Ze zijn altijd gelukkig, en hopen zich rijkdommen op!
Redzi, tādi ir tie bezdievīgie, un tomēr tiem arvien labi klājās pasaulē, un tie vairo savu bagātību.
13 Heb ik dan mijn hart vergeefs in reinheid bewaard, En mijn handen in onschuld gewassen:
Tiešām, velti es esmu šķīstījis savu sirdi un mazgājis savas rokas nenoziedzībā,
14 De ganse dag word ik geplaagd, Iedere morgen opnieuw geslagen!
Un biju mocīts cauru dienu, un sods bija man klāt ik rītu.
15 Dacht ik: Zo wil ik spreken! Dan brak ik de trouw van het geslacht uwer kinderen;
Tomēr ja es sacītu: es runāšu tāpat kā viņi, redz, ar to es apgrēkotos pie Tavu bērnu draudzes.
16 Maar als ik ging peinzen, om het te vatten, Dan bleef het een raadsel in mijn oog.
Tāpēc es domāju, ka es to varētu saprast, bet tas bija visai grūti priekš manām acīm,
17 Totdat ik in Gods raadsbesluiten drong, En op hun einde ging letten:
Tiekams es gāju Dieva svētumā un ņēmu vērā, kas viņiem pēcgalā notiek.
18 Ja, Gij hebt ze op een glibberige bodem gezet, Ze gestort in hun eigen verderf!
Tiešām, tu tos vedi uz slidenām vietām un tos nogāzi, ka tie iet postā.
19 Hoe zijn ze in een oogwenk vernietigd, Verdwenen, in verschrikkelijke rampen vergaan:
Kā viņi tik piepeši iet bojā! Tie iznīkst un iet bojā ar briesmām.
20 Heer, als een droom, die bij het ontwaken vervliegt, Wiens beeld we bij het opstaan verachten!
Tā kā sapnis zūd, kad uzmostas, tā tev, Kungs, ceļoties viņi nebūs nekas.
21 Als dus mijn hart nog verbitterd zou zijn, En mijn nieren bleven geprikkeld,
Kad rūgta taptu man sirds un riebtu man īkstis,
22 Dan was ik een dwaas en een zot, Een stuk vee in uw oog.
Tad es būtu neprātīgs un nezinātu nekā; es būtu kā lops Tavā priekšā.
23 Want ik blijf altijd bij U, Gij houdt mij bij de rechterhand;
Bet pie Tevis es palieku vienmēr; Tu mani turi pie manas labās rokas.
24 Gij leidt mij naar uw raadsbesluit, En herstelt mij in ere!
Tu mani vadīsi pēc Sava padoma, un pēc mani uzņemsi godā.
25 Wat heb ik toch in de hemel; Ook op aarde verlang ik niets buiten U!
Kad Tu esi mans, tad man nevajag ne debess, ne zemes.
26 Al bezwijken mijn vlees en mijn hart, God is voor eeuwig de Rots van mijn hart en mijn erfdeel.
Jebšu man arī mirtu miesa un sirds, taču Tu, Dievs esi manas sirds patvērums un mana daļa mūžīgi.
27 Maar die U verlaten, gaan zeker te gronde, Gij vernietigt wie van U afvalt;
Jo redzi, kas tālu no Tevis, tie ies bojā; Tu izdeldē visus, kas no Tevis atkāpjas.
28 Doch mij is het goed, in Gods nabijheid te blijven, En mijn vertrouwen te stellen op Jahweh, mijn Heer!
Bet man tas ir prieks, tuvu būt pie Dieva, ka es savu cerību lieku uz To Kungu Dievu, ka es izteicu visus Tavus darbus.
