< Psalmen 73 >

1 Psalm van Asaf. Waarachtig; God is goed voor den rechtvaardige, Jahweh voor de reinen van hart!
زەبوورێکی ئاساف. بێگومان خودا چاکە بۆ ئیسرائیل، بۆ دڵپاکەکان.
2 Toch waren haast mijn voeten gestruikeld, Mijn schreden bijna uitgegleden!
بەڵام من خەریک بوو پێم بخزێت و زۆری نەمابوو هەنگاوم بخلیسکێت،
3 Want ik was jaloers op de bozen, Omdat ik de voorspoed der zondaars zag;
چونکە بەغیلیم بە لووتبەرزەکان برد، کە ئاسوودەیی بەدکارانم دی.
4 Voor hen toch bestaat er geen lijden, Gezond en vol kracht is hun lijf.
ترسیان لە مردن نییە، جەستەیان تەندروست و قەڵەوە.
5 Ze hebben geen zorgen als andere mensen, Worden niet als anderen geplaagd;
لە ڕەنجکێشانی مرۆڤ بەدەرن، وەک خەڵکی تێناکەون.
6 Daarom hangen ze hoogmoed om als een keten, Bedekt hen geweld als een mantel.
بۆیە لووتبەرزییان وەک ملوانکە لە مل کردووە و بەرگی توندوتیژییان پۆشیوە.
7 De misdaad puilt uit hun vet, Hun hart loopt over van slechte gedachten;
خراپە لە دڵی بێ بەزەییانەوە دێت، لێکدانەوەی دڵیان بێ سنوورە.
8 Ze honen en lasteren, En dreigen op hoge toon met geweld.
گاڵتەجاڕی دەکەن و بە خراپە دەدوێن، بە لووتبەرزییەوە باسی ستەم دەکەن.
9 Ze zetten een mond op tegen de hemel, En hun tong gaat zich tegen de aarde te buiten.
ڕووی دەمیان لە ئاسمان کردووە، زمانیشیان بەسەر زەویدا دەگێڕن.
10 Daarom lopen de dwazen achter hen aan, En slurpen begerig hun woorden op.
بۆیە خەڵکی خۆیان دێنە لایان و باوەڕ بە قسەکانیان دەکەن.
11 Ze zeggen: "Hoe zou God er iets van weten, De Allerhoogste er kennis van hebben?"
دەڵێن: «چۆن خودا دەزانێت؟ ئایا لەلای هەرەبەرز زانیاری هەیە؟»
12 Zie, zo gaat het de zondaars: Ze zijn altijd gelukkig, en hopen zich rijkdommen op!
ئەوەتا ئەمانە بەدکارن، هەمیشە لە خۆشیدان و سامانیان لە زیادبووندایە.
13 Heb ik dan mijn hart vergeefs in reinheid bewaard, En mijn handen in onschuld gewassen:
بێگومان بە بێهوودە دڵی خۆمم بە پاکی ڕاگرتووە، دەستیشم بە بێگەردی شوشتووە.
14 De ganse dag word ik geplaagd, Iedere morgen opnieuw geslagen!
بە درێژایی ڕۆژ لێم قەومابوو، هەتا بەرەبەیان تەمبێ کرابووم.
15 Dacht ik: Zo wil ik spreken! Dan brak ik de trouw van het geslacht uwer kinderen;
ئەگەر بە ڕاشکاوی قسەم دەکرد، ئەوا لەگەڵ منداڵەکانت ناپاک دەبووم.
16 Maar als ik ging peinzen, om het te vatten, Dan bleef het een raadsel in mijn oog.
کاتێک ویستم لەمە تێبگەم، بە ئەرکێکی سەختم بینی،
17 Totdat ik in Gods raadsbesluiten drong, En op hun einde ging letten:
هەتا چوومە ناو پیرۆزگای خودا، ئەوسا لە چارەنووسیان تێگەیشتم.
18 Ja, Gij hebt ze op een glibberige bodem gezet, Ze gestort in hun eigen verderf!
بە ڕاستی لە جێگایەکی خلیسک داتناون، تووشی وێرانیت کردوون.
19 Hoe zijn ze in een oogwenk vernietigd, Verdwenen, in verschrikkelijke rampen vergaan:
چۆن بە چاوتروکانێک وێران بوون، لە ترسان بە تەواوی لەناوچوون!
20 Heer, als een droom, die bij het ontwaken vervliegt, Wiens beeld we bij het opstaan verachten!
ئەی پەروەردگار، وەک خەون کاتی بەئاگا هاتنەوە، لە کاتی بەئاگایی وەک خەون ڕیسوایان دەکەیت.
21 Als dus mijn hart nog verbitterd zou zijn, En mijn nieren bleven geprikkeld,
کاتێک دڵم تەنگ بوو، وەک شمشێر هەناومی بڕی،
22 Dan was ik een dwaas en een zot, Een stuk vee in uw oog.
گێل و نەزان بووم، لەلای تۆ وەک ئاژەڵم لێهات.
23 Want ik blijf altijd bij U, Gij houdt mij bij de rechterhand;
لەگەڵ ئەوەشدا، من هەمیشە لەلای تۆم، دەستی ڕاستی منت گرت.
24 Gij leidt mij naar uw raadsbesluit, En herstelt mij in ere!
بە ئامۆژگاریت ڕێنماییم دەکەیت، پاشان بۆ شکۆمەندیم دەبەیت.
25 Wat heb ik toch in de hemel; Ook op aarde verlang ik niets buiten U!
بێجگە لە تۆ لە ئاسمان کێم هەیە؟ ئەگەر لەگەڵ تۆ بم، لەسەر زەویش هیچ نییە ئارەزووی بکەم.
26 Al bezwijken mijn vlees en mijn hart, God is voor eeuwig de Rots van mijn hart en mijn erfdeel.
جەسته و دڵم کۆتاییان پێدێت، بەڵام هەتاهەتایە هێزی دڵ و بەشی من خودایە.
27 Maar die U verlaten, gaan zeker te gronde, Gij vernietigt wie van U afvalt;
ئەوەتا ئەوانەی لە تۆ دوورن وێڵ دەبن، ئەوانەی ناپاکیت لەگەڵ بکەن دوایان دەبڕیتەوە.
28 Doch mij is het goed, in Gods nabijheid te blijven, En mijn vertrouwen te stellen op Jahweh, mijn Heer!
بەڵام نزیکبوونەوە لە خودا بۆ من باشە، یەزدانی باڵادەستم کرد بە پەناگام، هەتا باسی هەموو کردەوەکانت بکەم.

< Psalmen 73 >