Psalmen 73

1 Psalm van Asaf. Waarachtig; God is goed voor den rechtvaardige, Jahweh voor de reinen van hart!

[Psalm lal Asaph] Pwaye God El kulang nu sin Israel, Aok, nu selos su nasnas insialos.

2 Toch waren haast mijn voeten gestruikeld, Mijn schreden bijna uitgegleden!

Tusruktu apkuran nga in fuhleak, Ac lulalfongi luk apkuran in wanginla.

3 Want ik was jaloers op de bozen, Omdat ik de voorspoed der zondaars zag;

Ke nga liye wo ouiya nu sin mwet koluk, Nga srangesroayak kaclos.

4 Voor hen toch bestaat er geen lijden, Gezond en vol kracht is hun lijf.

Elos tia pula ngal, Manolos ku na ac fokoko.

5 Ze hebben geen zorgen als andere mensen, Worden niet als anderen geplaagd;

Elos tiana keok oana kutu mwet uh, Ac elos tia wi pulakin mwe lokoalok su sun mwet saya.

6 Daarom hangen ze hoogmoed om als een keten, Bedekt hen geweld als een mantel.

Arulana kalem filang lalos oana soko ah in walwal, Ac sulallal lalos oana nuknuk elos nukum.

7 De misdaad puilt uit hun vet, Hun hart loopt over van slechte gedachten;

Insialos sessesla ke nunak koluk, Ac nunkalos kafofo ke sukyen pwapa sulallal.

8 Ze honen en lasteren, En dreigen op hoge toon met geweld.

Elos isrun mwet ngia, ac kaskas ke ma koluk, Elos inse fulat ac elos pwapa in akkeokye mwet saya.

9 Ze zetten een mond op tegen de hemel, En hun tong gaat zich tegen de aarde te buiten.

Elos kaskas koluk ke God inkusrao, Ac sap keke nu sin mwet fin faclu ke inse fulat lalos.

10 Daarom lopen de dwazen achter hen aan, En slurpen begerig hun woorden op.

Oru, finne mwet lun God, elos forang pac nu selos, Ac lulalfongi ma nukewa elos fahk.

11 Ze zeggen: "Hoe zou God er iets van weten, De Allerhoogste er kennis van hebben?"

Elos fahk, “God El tia ku in etu; El su Fulatlana tia ku in konauk!”

12 Zie, zo gaat het de zondaars: Ze zijn altijd gelukkig, en hopen zich rijkdommen op!

Pa inge ouiyen mwet koluk uh. Pus ma lalos, ac pacl nukewa fisrasrna elos in sifilpa konauk kutu.

13 Heb ik dan mijn hart vergeefs in reinheid bewaard, En mijn handen in onschuld gewassen:

Mea pwaye lah wanginna sripa ke nga srike in moul nasnas Ac tia oru kutena ma koluk?

14 De ganse dag word ik geplaagd, Iedere morgen opnieuw geslagen!

O God, kom akkeokyeyu len nufon; Ke lotutang nukewa kom kaiyu.

15 Dacht ik: Zo wil ik spreken! Dan brak ik de trouw van het geslacht uwer kinderen;

Nga fin fahk kain kas inge, Na ma nga oru uh ac oana ngan tia sie sin mwet lom.

16 Maar als ik ging peinzen, om het te vatten, Dan bleef het een raadsel in mijn oog.

Nga srike in nunku ke ouiya se inge Tuh arulana upa nga in kalem kac,

17 Totdat ik in Gods raadsbesluiten drong, En op hun einde ging letten:

Nwe ke nga som nu in lohm mutal sin God. Toko nga fah kalem kac lah mea ac sikyak nu sin mwet koluk uh.

18 Ja, Gij hebt ze op een glibberige bodem gezet, Ze gestort in hun eigen verderf!

Kom ac fah fuhlelosi in acn musresre, Ac oru tuh elos in putatyang nu in ongoiya lulap.

19 Hoe zijn ze in een oogwenk vernietigd, Verdwenen, in verschrikkelijke rampen vergaan:

Elos sa na in kunausyukla, Ac saflaiyalos elos ac misa ke misa na koluk.

20 Heer, als een droom, die bij het ontwaken vervliegt, Wiens beeld we bij het opstaan verachten!

Elos oana sie mweme su wanginla ke lotutang. Ke kom tukakek, O Leum, na elos wanginla.

21 Als dus mijn hart nog verbitterd zou zijn, En mijn nieren bleven geprikkeld,

Ke nunak luk uh upa Ac insiuk keok,

22 Dan was ik een dwaas en een zot, Een stuk vee in uw oog.

Nga lalfonla oana soko kosro, Ac nga tia ku in kalem ke nunak lom.

23 Want ik blijf altijd bij U, Gij houdt mij bij de rechterhand;

Tusruktu, nga apkuran nu yurum pacl e nukewa; Ac kom sruokya pouk.

24 Gij leidt mij naar uw raadsbesluit, En herstelt mij in ere!

Kom kolyu ke oakwuk lom, Ac tok kom fah eisyu nu yurum ke sunak.

25 Wat heb ik toch in de hemel; Ook op aarde verlang ik niets buiten U!

Mea pac nga fah enenu inkusrao sayom? Ac ke kom oasr yuruk, mea pac nga enenu fin faclu?

26 Al bezwijken mijn vlees en mijn hart, God is voor eeuwig de Rots van mijn hart en mijn erfdeel.

Sahp nunak luk, ac monuk, ac munasla, Tusruktu God El ku luk; El mukefanna pa nga enenu.

27 Maar die U verlaten, gaan zeker te gronde, Gij vernietigt wie van U afvalt;

Pwayena lah elos su siskomla elos ac fah tuhlac; Kom fah kunauselosla su tia pwaye nu sum.

28 Doch mij is het goed, in Gods nabijheid te blijven, En mijn vertrouwen te stellen op Jahweh, mijn Heer!

A funu nga, fuka woiya ke nga apkuran nu sin God, In konauk molela yurin LEUM GOD Fulat, Ac in fahkak ma nukewa El oru!