< Psalmen 73 >
1 Psalm van Asaf. Waarachtig; God is goed voor den rechtvaardige, Jahweh voor de reinen van hart!
Pudno unay a naimbag ti Dios iti Israel, kadagiti addaan iti nasin-aw a puso.
2 Toch waren haast mijn voeten gestruikeld, Mijn schreden bijna uitgegleden!
Ngem no maipapan kaniak, ngan-nganin naikaglis ti sakak; ngan-nganiak a naitibkol
3 Want ik was jaloers op de bozen, Omdat ik de voorspoed der zondaars zag;
gapu ta naapalak kadagiti napalangguad idi nakitak ti kinarang-ay dagiti nadangkes.
4 Voor hen toch bestaat er geen lijden, Gezond en vol kracht is hun lijf.
Ta awan ti sinagabada nga ut-ot agingga iti ipapatayda, ngem napigsa ken napakanda iti usto.
5 Ze hebben geen zorgen als andere mensen, Worden niet als anderen geplaagd;
Nawayada kadagiti dadagsen dagiti dadduma a tao; saanda a naburburiboran a kas kadagiti dadduma a tattao.
6 Daarom hangen ze hoogmoed om als een keten, Bedekt hen geweld als een mantel.
Ar-arkusan ida ti kinapalangguad a kas iti kuintas nga adda iti tengngedda; kawkawesan ida ti kinaranggas a kas kagay.
7 De misdaad puilt uit hun vet, Hun hart loopt over van slechte gedachten;
Manipud iti kasta a kinabulsek, rummuar ti basol; sumalpot ti dakes a kapanunotan kadagiti pusoda.
8 Ze honen en lasteren, En dreigen op hoge toon met geweld.
Pagang-angawanda ti mangibagbaga iti agkakadakes a banbanag; sipapalangguad nga agpangpangtada iti kinaranggas.
9 Ze zetten een mond op tegen de hemel, En hun tong gaat zich tegen de aarde te buiten.
Agsasaoda iti maibusor kadagiti langit, ken agdakdakiwas dagiti dilada iti entero a daga.
10 Daarom lopen de dwazen achter hen aan, En slurpen begerig hun woorden op.
Mapan ngarud kadakuada dagiti tattao ti Dios ket dumngegda kadagiti sasaoda.
11 Ze zeggen: "Hoe zou God er iets van weten, De Allerhoogste er kennis van hebben?"
Kunada, “Kasano koma nga ammo ti Dios? Ammo kadi ti Dios ti mapaspasamak?”
12 Zie, zo gaat het de zondaars: Ze zijn altijd gelukkig, en hopen zich rijkdommen op!
Kitaem: nadangkes dagitoy a tattao; kanayon nga awan pakaburburiburanda, ken pabaknangda a pabaknang.
13 Heb ik dan mijn hart vergeefs in reinheid bewaard, En mijn handen in onschuld gewassen:
Pudno a sinalsalluadak ti pusok iti awan kaes-eskanna ken binugbugoak dagiti imak iti kinaawan-ammo.
14 De ganse dag word ik geplaagd, Iedere morgen opnieuw geslagen!
Ta iti agmalem, nagsagsagabaak ken iti binigat, mapalpalintegak.
15 Dacht ik: Zo wil ik spreken! Dan brak ik de trouw van het geslacht uwer kinderen;
No naibagak nga, “Ibagak dagitoy a banbanag,” ket mabalin a ginulibak daytoy a henerasion dagiti annakmo.
16 Maar als ik ging peinzen, om het te vatten, Dan bleef het een raadsel in mijn oog.
Nupay pinadaskon nga awaten dagitoy a banbanag, nagbalin a narigat unay daytoy para kaniak.
17 Totdat ik in Gods raadsbesluiten drong, En op hun einde ging letten:
Ket simrekak ngarud iti santuario ti Dios, sakonto naawatan ti nagbanaganda.
18 Ja, Gij hebt ze op een glibberige bodem gezet, Ze gestort in hun eigen verderf!
Sigurado nga ikabilmo ida kadagiti nagalis a disso; ipanmo ida iti pannakadadael.
19 Hoe zijn ze in een oogwenk vernietigd, Verdwenen, in verschrikkelijke rampen vergaan:
Anian ti panagbalinda a let-ang iti apagdarikmat! Dumtengda iti kanibusanan ken naggibusda iti kasta unay a buteng.
20 Heer, als een droom, die bij het ontwaken vervliegt, Wiens beeld we bij het opstaan verachten!
Kasda la tagtagainep kalpasan nga agriing ti maysa a tao; O Apo, inton bumangonka, awanto koma ti malagipmo kadagidiay a tagtagainep.
21 Als dus mijn hart nog verbitterd zou zijn, En mijn nieren bleven geprikkeld,
Ta nagladingit ti pusok, ken nasugatanak iti kasta unay.
22 Dan was ik een dwaas en een zot, Een stuk vee in uw oog.
Awan am-ammok ken kurangak iti pannakaammo; kaslaak ayup nga awan ti riknana iti sangoanam.
23 Want ik blijf altijd bij U, Gij houdt mij bij de rechterhand;
Nupay kasta, kankanayon a kaduaka; iggemmo ti makannawan nga imak.
24 Gij leidt mij naar uw raadsbesluit, En herstelt mij in ere!
Tarabayennak babaen kadagiti balakadmo ket kalpasanna, awatennak iti gloriam.
25 Wat heb ik toch in de hemel; Ook op aarde verlang ik niets buiten U!
Adda aya masarakak sadi langit a kas kenka? Awan siasinoman ditoy daga a tarigagayko no di ket sika.
26 Al bezwijken mijn vlees en mijn hart, God is voor eeuwig de Rots van mijn hart en mijn erfdeel.
Kumapsot ti lasag ken pusok, ngem ti Dios ti pigsa ti pusok iti agnanayon.
27 Maar die U verlaten, gaan zeker te gronde, Gij vernietigt wie van U afvalt;
Mapukawto dagidiay adayo kenka; dadaelemto amin dagiti saan a napudno kenka.
28 Doch mij is het goed, in Gods nabijheid te blijven, En mijn vertrouwen te stellen op Jahweh, mijn Heer!
Ngem no maipapan kaniak, ti laeng masapul nga aramidek ket ti umasideg iti Dios. Pinagbalinko a kamangko ni Yahweh nga Apo. Iwaragawagko dagiti amin nga aramidmo.