Psalmen 73
1 Psalm van Asaf. Waarachtig; God is goed voor den rechtvaardige, Jahweh voor de reinen van hart!
| מזמור לאסף אך טוב לישראל אלהים-- לברי לבב |
2 Toch waren haast mijn voeten gestruikeld, Mijn schreden bijna uitgegleden!
| ואני--כמעט נטוי (נטיו) רגלי כאין שפכה (שפכו) אשרי |
3 Want ik was jaloers op de bozen, Omdat ik de voorspoed der zondaars zag;
| כי-קנאתי בהוללים שלום רשעים אראה |
4 Voor hen toch bestaat er geen lijden, Gezond en vol kracht is hun lijf.
| כי אין חרצבות למותם ובריא אולם |
5 Ze hebben geen zorgen als andere mensen, Worden niet als anderen geplaagd;
| בעמל אנוש אינמו ועם-אדם לא ינגעו |
6 Daarom hangen ze hoogmoed om als een keten, Bedekt hen geweld als een mantel.
| לכן ענקתמו גאוה יעטף-שית חמס למו |
7 De misdaad puilt uit hun vet, Hun hart loopt over van slechte gedachten;
| יצא מחלב עינמו עברו משכיות לבב |
8 Ze honen en lasteren, En dreigen op hoge toon met geweld.
| ימיקו וידברו ברע עשק ממרום ידברו |
9 Ze zetten een mond op tegen de hemel, En hun tong gaat zich tegen de aarde te buiten.
| שתו בשמים פיהם ולשונם תהלך בארץ |
10 Daarom lopen de dwazen achter hen aan, En slurpen begerig hun woorden op.
| לכן ישיב (ישוב) עמו הלם ומי מלא ימצו למו |
11 Ze zeggen: "Hoe zou God er iets van weten, De Allerhoogste er kennis van hebben?"
| ואמרו איכה ידע-אל ויש דעה בעליון |
12 Zie, zo gaat het de zondaars: Ze zijn altijd gelukkig, en hopen zich rijkdommen op!
| הנה-אלה רשעים ושלוי עולם השגו-חיל |
13 Heb ik dan mijn hart vergeefs in reinheid bewaard, En mijn handen in onschuld gewassen:
| אך-ריק זכיתי לבבי וארחץ בנקיון כפי |
14 De ganse dag word ik geplaagd, Iedere morgen opnieuw geslagen!
| ואהי נגוע כל-היום ותוכחתי לבקרים |
15 Dacht ik: Zo wil ik spreken! Dan brak ik de trouw van het geslacht uwer kinderen;
| אם-אמרתי אספרה כמו הנה דור בניך בגדתי |
16 Maar als ik ging peinzen, om het te vatten, Dan bleef het een raadsel in mijn oog.
| ואחשבה לדעת זאת עמל היא (הוא) בעיני |
17 Totdat ik in Gods raadsbesluiten drong, En op hun einde ging letten:
| עד-אבוא אל-מקדשי-אל אבינה לאחריתם |
18 Ja, Gij hebt ze op een glibberige bodem gezet, Ze gestort in hun eigen verderf!
| אך בחלקות תשית למו הפלתם למשואות |
19 Hoe zijn ze in een oogwenk vernietigd, Verdwenen, in verschrikkelijke rampen vergaan:
| איך היו לשמה כרגע ספו תמו מן-בלהות |
20 Heer, als een droom, die bij het ontwaken vervliegt, Wiens beeld we bij het opstaan verachten!
| כחלום מהקיץ-- אדני בעיר צלמם תבזה |
21 Als dus mijn hart nog verbitterd zou zijn, En mijn nieren bleven geprikkeld,
| כי יתחמץ לבבי וכליותי אשתונן |
22 Dan was ik een dwaas en een zot, Een stuk vee in uw oog.
| ואני-בער ולא אדע בהמות הייתי עמך |
23 Want ik blijf altijd bij U, Gij houdt mij bij de rechterhand;
| ואני תמיד עמך אחזת ביד-ימיני |
24 Gij leidt mij naar uw raadsbesluit, En herstelt mij in ere!
| בעצתך תנחני ואחר כבוד תקחני |
25 Wat heb ik toch in de hemel; Ook op aarde verlang ik niets buiten U!
| מי-לי בשמים ועמך לא-חפצתי בארץ |
26 Al bezwijken mijn vlees en mijn hart, God is voor eeuwig de Rots van mijn hart en mijn erfdeel.
| כלה שארי ולבבי צור-לבבי וחלקי--אלהים לעולם |
27 Maar die U verlaten, gaan zeker te gronde, Gij vernietigt wie van U afvalt;
| כי-הנה רחקיך יאבדו הצמתה כל-זונה ממך |
28 Doch mij is het goed, in Gods nabijheid te blijven, En mijn vertrouwen te stellen op Jahweh, mijn Heer!
| ואני קרבת אלהים-- לי-טוב שתי באדני יהוה מחסי לספר כל-מלאכותיך |
