< Psalmen 73 >

1 Psalm van Asaf. Waarachtig; God is goed voor den rechtvaardige, Jahweh voor de reinen van hart!
Ang salmo ni Asaf. Tinuod gayod nga ang Dios maayo ngadto sa Israel, niadtong adunay putli ug kasingkasing.
2 Toch waren haast mijn voeten gestruikeld, Mijn schreden bijna uitgegleden!
Apan alang kanako, hapit madalin-as ang akong mga tiil; ang akong mga tiil hapit madalin-as samtang ako naglakaw
3 Want ik was jaloers op de bozen, Omdat ik de voorspoed der zondaars zag;
tungod kay nasina ako sa mga garboso sa dihang nakita ko ang pag-uswag sa mga daotan.
4 Voor hen toch bestaat er geen lijden, Gezond en vol kracht is hun lijf.
Tungod kay wala silay kasakitan hangtod sa ilang kamatayon, apan mga kusgan (sila) ug maayo ang ginakaon.
5 Ze hebben geen zorgen als andere mensen, Worden niet als anderen geplaagd;
Gawasnon (sila) gikan sa mga kabug-aton sa ubang tawo; wala (sila) gisakit sama sa ubang tawo.
6 Daarom hangen ze hoogmoed om als een keten, Bedekt hen geweld als een mantel.
Ang garbo gidayandayan kanila sama sa kuwentas sa ilang liog; ang kasamok gibisti kanila sama sa kupo.
7 De misdaad puilt uit hun vet, Hun hart loopt over van slechte gedachten;
Tungod sa pagkabuta miabot ang sala; ang daotang mga panghunahuna milahos sa ilang mga kasingkasing.
8 Ze honen en lasteren, En dreigen op hoge toon met geweld.
Nagbugalbugal (sila) ug nagsulti ug daotan; sa ilang pagkagarboso nagbahad (sila) sa pagdaugdaog.
9 Ze zetten een mond op tegen de hemel, En hun tong gaat zich tegen de aarde te buiten.
Ang ilang mga baba nagsulti batok sa kalangitan, ug ang ilang mga dila nagmartsa sa tibuok kalibotan.
10 Daarom lopen de dwazen achter hen aan, En slurpen begerig hun woorden op.
Busa mibalik ang iyang katawhan ngadto kanila ug ang kadagaya sa katubigan nahubas.
11 Ze zeggen: "Hoe zou God er iets van weten, De Allerhoogste er kennis van hebben?"
Miingon (sila) “Giunsa man pagkasayod sa Dios? Aduna bay kahibalo diha sa Labing Halangdon?”
12 Zie, zo gaat het de zondaars: Ze zijn altijd gelukkig, en hopen zich rijkdommen op!
Timan-i kini: mga daotan kini nga katawhan; kanunay silang walay pagpakabana, nahimong hilabihan ka dato.
13 Heb ik dan mijn hart vergeefs in reinheid bewaard, En mijn handen in onschuld gewassen:
Tinuod gayod nga kawang lamang nga akong gipanalipdan kining akong kasingkasing ug gihugasan ang akong mga kamot sa pagkawalay sala.
14 De ganse dag word ik geplaagd, Iedere morgen opnieuw geslagen!
Tungod kay sa tanang adlaw gisakit ako ug gipanton sa matag buntag.
15 Dacht ik: Zo wil ik spreken! Dan brak ik de trouw van het geslacht uwer kinderen;
Kung misulti ako, “Akong isulti kining mga butanga,” unya akong gibudhian kining kaliwatan sa imong mga anak.
16 Maar als ik ging peinzen, om het te vatten, Dan bleef het een raadsel in mijn oog.
Bisan gisulayan ko sa pagsabot kining mga butanga, lisod kaayo kini alang kanako.
17 Totdat ik in Gods raadsbesluiten drong, En op hun einde ging letten:
Unya miadto ako sa puluy-anan sa Dios ug nasabtan ko ang ilang dangatan.
18 Ja, Gij hebt ze op een glibberige bodem gezet, Ze gestort in hun eigen verderf!
Tinuod gayod gibutang nimo (sila) sa danlog nga mga dapit; gihatod nimo (sila) sa kalaglagan.
19 Hoe zijn ze in een oogwenk vernietigd, Verdwenen, in verschrikkelijke rampen vergaan:
Naunsa nga nahimo silang kamingawan sa usa ka higayon! Moabot ang ilang kataposan ug matapos (sila) sa makalilisang nga paagi.
20 Heer, als een droom, die bij het ontwaken vervliegt, Wiens beeld we bij het opstaan verachten!
Sama (sila) sa damgo nga sa pagkahuman ang tawo mahigmata; O Ginoo, sa dihang ikaw mobangon, dili na nimo hunahunaon kadtong mga damgoha.
21 Als dus mijn hart nog verbitterd zou zijn, En mijn nieren bleven geprikkeld,
Tungod kay ang akong kasingkasing nagmasulob-on, ug nasamdan ako pag-ayo.
22 Dan was ik een dwaas en een zot, Een stuk vee in uw oog.
Usa ako ka walay alamag ug kulang sa panabot; sama lang ako sa usa ka walay pagbati nga mananap sa imong atubangan.
23 Want ik blijf altijd bij U, Gij houdt mij bij de rechterhand;
Apan kanunay akong magauban kanimo; gigunitan mo ang akong tuong kamot.
24 Gij leidt mij naar uw raadsbesluit, En herstelt mij in ere!
Giyahi ako sa imong mga tambag ug human niana dawata ako sa himaya.
25 Wat heb ik toch in de hemel; Ook op aarde verlang ik niets buiten U!
Kinsa may ako nga anaa sa langit apan ikaw? Walay bisan usa sa kalibotan nga akong gitinguha kung dili ikaw.
26 Al bezwijken mijn vlees en mijn hart, God is voor eeuwig de Rots van mijn hart en mijn erfdeel.
Ang akong unod ug ang akong kasingkasing maluya man, apan ang Dios mao ang kusog sa akong kasingkasing hangtod sa kahangtoran.
27 Maar die U verlaten, gaan zeker te gronde, Gij vernietigt wie van U afvalt;
Kadtong halayo gikan kanimo mangalaglag; gun-obon mo kadtong tanan nga wala nagmatinud-anon kanimo.
28 Doch mij is het goed, in Gods nabijheid te blijven, En mijn vertrouwen te stellen op Jahweh, mijn Heer!
Apan alang kanako, ang gikinahanglan kong buhaton mao ang pagdangop kanimo Dios. Gihimo nakong dalangpanan si Yahweh nga Ginoo. Akong imantala ang tanan nimong gibuhat.

< Psalmen 73 >